aankomen

• Geluid:  aankomen    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈaŋˌkomə(n) /

• aan·ko·men

• samenstelling van  aan bw  en  komen ww  [1]

aankomen

1. ergatief een bestemming bereiken

1. • U bent aangekomen in Overveen. 

2. een kort bezoek brengen*

1. • Zullen we even aankomen als we toch in Zwolle zijn. 

2. treffen

1. • Het ongeval was harder aangekomen dan we aanvankelijk dachten. 

2. ergatief zwaarder worden

1. • Hij is de laatste paar maanden aardig aangekomen. 

2. dichterbij komen

1. • Zij hoorde de elektrische auto niet aankomen. 

2. aanraken

1. • Hoewel zijn ouders het hem verboden hadden, kwam de kleuter aan de knopjes in de lift. 

1. • Nergens aankomen! 

• aankomen aan: krijgen
• aankomen op: berusten op
• erop aankomen: beslissend zijn, van belang zijn
• aankomen met: met iets komen aandragen

• [1] arriveren, toekomen*
• [4] kazen
• [5] naderen

• De betekenis 2 "een kort bezoek brengen" is vooral gangbaar in Nederland.
• "Toekomen" als synoniem voor de betekenis 1. "een bestemming bereiken" is vooral gangbaar in België.[2][3]

• aankomeling, aankomst

• er zit een mooie tijd aan te komen

• iemand zien aankomen

• ergens aankomen

• het ergens op aan laten komen

• kunnen zien aankomen

• niet kunnen aankomen met

• Het woord aankomen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'aankomen' herkend door: