Metro van Rome

Een modern treinstel uit 2004 op lijn A. Deze treinen zien er aanmerkelijk beter uit dan de treinen op lijn B, ook van binnen.

De ingang van station Colli Albani in 2012 op lijn A.

De lijn ligt vrijwel geheel ondergronds, alleen tussen de stations Flaminio en Lepanto wordt bovengronds de Tiber gekruist. Een aantal stations ligt erg diep waarbij meerdere trappen en roltrappen moeten worden genomen om het perron te bereiken terwijl een aantal stations vlak onder de straat ligt en met maar één of twee trappen het perron kan worden bereikt.

Lijn A wordt voor het grootste gedeelte gereden met treinstellen uit 2004 van de Spaanse fabrikant CAF. Deze zien er aanmerkelijk beter uit en zijn moderner ingericht dan de treinstellen van Lijn B. De rijtuigen hebben een oranje interieur met uitsluitend langsbanken. Er hangen tv-schermen met reclame en de haltes en kant van het perron worden afgeroepen (bijvoorbeeld Prossima fermata: Barberini- Fontana di Trevi, uscita lato destro). Ook op een display is te zien aan welke kant het perron zich bevindt. Om graffiti te voorkomen zijn een aantal stellen beplakt met kunst.

De lijn ligt voor het grootste deel ondergronds, aan de oostzijde ligt alleen het traject naar het station Ponte Mammelo bovengronds terwijl aan de westzijde een langer traject bovengronds ligt vanaf station Euro Palasport waarbij ook de Tiber bovengronds wordt gepasseerd. Een aantal stations ligt erg diep waarbij meerdere trappen en roltrappen moeten worden genomen om het perron te bereiken terwijl een aantal stations vlak onder de straat ligt en met maar één of twee trappen het perron kan worden bereikt.

Een aantal metrostellen van Lijn B is gedeeltelijk of volledig ondergespoten met graffiti en wordt ook niet meer schoongemaakt, omdat het vervoerbedrijf dit de moeite niet meer waard vindt. De rijtuigen hebben een blauw interieur met uitsluitend langsbanken. Lijn B wordt gereden met gekoppelde motorrijtuigen met (Mc) en zonder cabine (M) uit 1988. Eén treinstel bestaat uit drie rijtuigen (Mc+M+M). Er kan dus alleen met treinen bestaande uit 6 rijtuigen gereden worden.

Tegenwoordig worden er vrijwel altijd CAF-treinstellen ingezet, hetzelfde type als op lijn A. Deze metro's zijn lichtblauw van kleur in plaats van oranje en hebben tevens een halteafroepinstallatie ingebouwd.

Voor lijn C maakt men gebruik van treinen van Ansaldo Breda, hetzelfde type treinstellen dat ook op de Metro van Kopenhagen ingezet wordt. De metrotrein rijdt zonder bestuurder en de perrons zijn voorzien van glazen deuren, die pas opengaan als de trein ervoor stilstaat. Een heel veilig systeem, wat ook op lijn 1 van Parijs wordt gebruikt. Net als de lijnen A en B maakt men gebruik van bovenleiding maar dan wel in de vorm van een derde rail boven het spoor.

Voor Lijn A zijn is aan beide kanten een verlenging voorzien. Aan de kant van Battistini wordt de lijn met vijf stations verlengd naar Casal Selce en aan de kant van Anagnina wordt de lijn met drie stations verlengd tot aan station Romanina.

Lijn B is in afgelopen jaren verlengd. Vanaf station Bologna splitst de lijn nu naar Jonio (deze wordt later verlengd richting Bufalotta) en naar Rebibbia (deze wordt later verlengd naar Casal Monastero). Lijn B zal tevens opgesplitst worden in lijn B1 en B2, waarbij lijn B1 zal gaan rijden tussen Trigitoria en Bufalotta. Voor lijn B2 is er een tweede aftakking voorzien op station Acilia Sud. Er zal een beginpunt zijn op de luchthaven op Fiumicino en het andere beginpunt zal station Cristoforo Colombo zijn, het eindpunt van de spoorlijn Roma – Lido. Lijn B2 volgt tussen zijn beginpunt en Eur-Magliana het spoortracé van de lijn Roma – Lido waar het vanaf EUR Magliana het bestaande tracé vervolgt naar Casal Monastero. Hierdoor ontstaat er een stamtraject tussen EUR Magliana en Bologna, dit tracé wordt door beide B-lijnen bediend.

Het eindstation Pantano dat herbouwd werd voor de metro met hier nog de smalspoorlijn.

Oorspronkelijk was het plan om lijn C in drie lijnen op te splitsen, C1, C2 en C3. De lijnen C1 en C2 zouden dan beginnen bij station Grottarossa en volgen hetzelfde tracé tot aan station Torre Angela. Hier loopt lijn C1 door naar station Pantano (lijn C1 volgt dus het oorspronkelijke traject, zoals hieronder bij Lijn C" beschreven staat) en buigt C2 af naar Tor Vergata. Lijn C3 heeft begint bij station Clodio-Mazzini en buigt bij station Teano af naar Ponte Mammolo, waar reeds Lijn B stopt. In feite zou dus een stamtraject ontstaan tussen Clodio-Mazzini en Teano.

Deze plannen bleken uiteindelijk niet realiseerbaar. Het eerste gedeelde tussen Lodi en Pantano is sinds 2014 operationeel. Het traject van station Pantano tot station Giardinetti ligt bovengronds op een viaduct en vandaar verder ondergronds in een tunnel. De zijtak naar Tor Vergata bleek te duur en onrendabel. In plaats hiervan wordt lijn A op termijn als lightrailverbinding verlengd via het tracé Anagnina – Romanina – Tor Vergata.

De vertakking tussen Teano en Ponte Mammolo staat nog wel steeds gepland, maar er is nog geen opleverdatum bekend.

Deze metrolijn nam een deel van de vroegere buurtspoorweg Rome Pantano Fiuggi Alatri van de SFV (Società per le Ferrovie Vicinali) over. Vroeger reed deze spoorlijn met een spoorwijdte van 950 mm helemaal door tot Alatri en verder, maar was in 1984 ingekort tot Pantano Borghese. In 2008 is deze lijn verder ingekort tot Giardinetti om de lijn te verbouwen naar een metro. Tussen Togliatti en Giardinetti wordt de buurtspoorlijn (tramlijn) gehandhaafd en wordt de metro ernaast gebouwd. De kruisingen met de metrolijn A is bij S.Giovanni en Ottaviano S.Pietro. De metrolijn B wordt gekruist bij het Colosseum.

Linea C

Lijn A, de 'oranje' lijn, met circa 450.000 passagiers per dag, is in principe dagelijks geopend van 05:30 tot 23:30 uur, en op vrijdag en zaterdag tot 1:30 uur. Lijn A telt 27 stations, van het zuidoosten naar het noordwesten van Rome.

• Cinecitta – Termini – Ottaviano. Geopend op 19 februari 1980.
• Cinecitta – Anagnina. Geopend op 11 juni 1980.
• Ottaviano – Valle Aurelia. Geopend op 29 mei 1999.
• Valle Aurelia – Battistini. Geopend op 1 januari 2000.

Linea B

Lijn B, de 'blauwe' lijn, met circa 300.000 passagiers per dag, is dagelijks geopend van 05:30 tot 23:30 uur, en op vrijdag en zaterdag zelfs tot 1:30 uur. Lijn B telt 22 stations, van het zuiden naar het noordoosten van Rome. Er wordt onderzocht of Lijn B kan worden verlengd aan de kant van Rebibbia.

Het zuidelijke deel, Termini – Laurentina is geopend door Luigi Einaudi op 10 februari 1955, hoewel de werkzaamheden voor deze lijn al onder Mussolini waren aangevangen in 1930. Het gedeelte Termini – Rebibbia is geopend op 8 december 1990.

Linea C

Het eerste gedeelte van de lijn, Monte Compatri/Pantano – Parco di Centocelle, is in bedrijf vanaf 9 november 2014. Het gedeelte Parco di Centocelle – Lodi is op 29 juni 2015 geopend en op 12 mei 2018 is de lijn doorgetrokken tot aan San Giovanni. Door de vele Romeinse resten in de bodem zijn er vele vertragingen in de werkzaamheden. Er is hier echter een fraaie expositie gemaakt van de vele gevonden artefacten. De totale oplevering van de lijn tussen Clodio Mazzini en Pantano staat gepland voor na 2020. In de jaren daarna moeten de geplande vertakkingen gerealiseerd worden. Dit alles moet in 2020 voltooid zijn.

De treinen op deze lijn rijden volledig automatisch.

Voorlopige data voor de opleveringen van de trajecten:

• Amba Aradam – Fori Imperiali Colosseo: ?
• Venezia – Clodio Mazzini: ?
• Auditorium – Grottarossa: ?

Hieronder een overzicht van de stations.

Linea D

Met de bouw van een vierde metrolijn zou in 2011 begonnen worden, maar het project werd in 2012 afgeblazen.[1] Lijn D zou gaan lopen van het noordoosten van de stad naar het stadsgedeelte EUR, ongeveer parallel aan lijn B, 22 kilometer lang worden en 22 stations tellen.