Metro van Turijn

De ondergrondse lijn heeft een lengte van 13,2 kilometer en voert vanuit de voorstad Collegno naar het centrum, langs spoorwegstations Porta Susa en Porta Nuova en kent als eindbestemming Lingotto. Op het terrein van het voormalige vliegveld Collegno bevindt zich de werkplaats. Even ten zuidwesten hiervan is de eerste halte, Fermi, waarbij een grote P+R-faciliteit is aangelegd. Vanaf het volgende station (Paradiso) volgt het tracé enkele stations de Corso Francia, een brede weg. Bij treinstation Porta Susa maakt het spoor een scherpe bocht naar rechts. Hierna verloopt de lijn in zuidelijke richting tot station Vinzaglio, om tot slot de Corso Vittorio Emanuele II te volgen tot Porta Nuova, het andere belangrijke treinstation van Turijn. Bij dit station ligt ook het drukke Piazza Carlo Felice.

In 2000 werd overeengekomen om de metro in zuidelijke richting te verlengen tijdens een tweede bouwfase. Op 6 maart 2011 werden de nieuwe stations geopend. Vanuit Porta Nuova (ten oosten van het treinspoor) verloopt de tunnel zuidwaarts richting Lingotto. De bouw van deze 3,9 km lange uitbreiding met zes nieuwe stations begon in de lente van 2006. Voor dit bouwproject was een bouwbedrag van 966 miljoen euro begroot.

De stations liggen gemiddeld 16 meter onder het maaiveld en vormen een strakke eenheid in stijl. Zij hebben vrijwel allemaal dezelfde afmetingen: een lengte van 60 meter en een breedte van 19 meter. Alleen het station Porta Nuova en het station Porta Susa zijn groter uitgevoerd. De ontwerpen waren in handen van Bernhard Kohn & Associés. De aanwezige kunst heeft als onderwerp de persoon naar wie het station vernoemd is of zaken uit de directe omgeving: lokale geschiedenis of Turijnse bezienswaardigheden.

Zoals bij veel geautomatiseerde metrosystemen, zijn de perrons afgesloten van de rails waarop de voertuigen rijden met platform screen doors. De glazen deuren zijn geplaatst over de gehele lengte van het perron en openen synchroon met de deuren van een stoppende metrotrein.