Klaas Dijkhoff

Dijkhoff doorliep het gymnasium op het Lorentz Casimir Lyceum te Eindhoven. Daarna studeerde hij rechten aan de Tilburg University. Na deze studie afgerond te hebben in Internationaal en Europeesrechtelijke richting deed hij een onderzoeksmaster Grondslagen van het recht. Hiervoor slaagde hij cum laude. Daarop volgde een promotietraject waar Dijkhoff onderzoek deed naar het oorlogsrecht. Hij promoveerde op zijn proefschrift 'War, law and technology', dat hij verdedigde op 20 december 2010.

Dijkhoff was tijdens zijn promotietraject docent rechten aan de Universiteit van Tilburg (2005-2009) en aan de Hogeschool Inholland (2009-2010). Daarnaast had hij een adviesbureau op juridisch en ICT-gebied.

Met Dijkhoff als lijsttrekker werd de VVD in Breda met negen zetels de grootste partij bij de gemeenteraadsverkiezingen in 2010.[2] Klaas Dijkhoff behaalde 8850 voorkeurstemmen en nam de rol van fractievoorzitter op zich.[3] In februari 2013 besloot hij zijn raadszetel op te geven wegens zijn werkzaamheden in de Tweede Kamer.[4]

In 2010 waren er naast gemeenteraadsverkiezingen ook Tweede Kamerverkiezingen. Dijkhoff maakte deel uit van de programmacommissie die het landelijke verkiezingsprogramma voor de VVD schreef. Hij stond op de 27e plaats van de VVD-kieslijst en behaalde 1985 voorkeurstemmen.[5] De VVD behaalde 31 zetels, waarmee Dijkhoff verzekerd was van een zetel. Dijkhoff hield zich in zijn begintijd als Kamerlid met name bezig met ontwikkelingssamenwerking en buitenlands beleid (onder meer mensenrechtenbeleid, internationale organisaties, non-proliferatie), later had hij Europese zaken in zijn portefeuille. Het kabinet-Rutte I viel in april 2012. Er werden nieuwe verkiezingen uitgeschreven voor september 2012. Dijkhoff was weer verkiesbaar en steeg naar de 16e plaats van de VVD-lijst. Hij voerde een voorkeurscampagne en behaalde 3200 voorkeurstemmen.[6] Dijkhoff was tot zijn benoeming als staatssecretaris woordvoerder veiligheid, openbare orde en politie. In 2013 werd hij door de partij benoemd tot landelijk campagneleider voor de gemeenteraadsverkiezingen van 2014. Op 12 oktober 2017 kandideerde Dijkhoff zich voor het fractievoorzitterschap.

Dijkhoff kreeg in december 2010 Kamerbrede steun voor een motie waarin hij de regering opriep om de subsidieverlening te staken aan ontwikkelingsorganisaties die hun directeur een hoger salaris betalen dan 124.000 euro per jaar, het niveau van een directeur-generaal op een ministerie.[7] De meeste organisaties zaten daar ver onder, maar degene die daarboven zaten, kozen eieren voor hun geld.

Een tweetal moties van Dijkhoff betreffende de jihadistische strijd werden aangenomen in mei 2013.[8][9] In de betreffende moties werd opgeroepen het uitreizen naar gebieden waar een gewapende strijd woedt onmogelijk te maken en het Nederlanderschap te ontnemen van mensen die toch aan de zijde van een terroristische organisatie gestreden hebben. Ook een voorstel van hem om de uitkering van jihadstrijders stop te zetten kon rekenen op een meerderheid.[10]

Dijkhoff diende in juli 2013 een amendement in om het zich voordoen als een ander persoon strafbaar te stellen.[11]

Op 20 maart 2015 werd Dijkhoff beëdigd tot staatssecretaris van Veiligheid en Justitie in het kabinet-Rutte II. Hij volgde hierin Fred Teeven op, die ontslag nam nadat was gebleken dat minister van Veiligheid en Justitie Ivo Opstelten de Tweede Kamer onjuist had geïnformeerd over een deal die justitie met crimineel Cees H. had gemaakt. Teeven, die indertijd als officier van justitie de deal had beklonken, vond dat hij niet geloofwaardig kon blijven zitten terwijl minister Opstelten vanwege dat onderwerp aftrad.[12] Eind 2015 werd Dijkhoff door de parlementaire pers verkozen tot politicus van het jaar.[13] Dijkhoff als demissionair VVD-staatssecretaris houdt vast aan de normen, die door een meerderheid van de Tweede Kamer zijn aangenomen wat betreft het Kinderpardon, waardoor ook kinderen die langer dan vijf jaar in Nederland zijn opgegroeid naar het geboorteland van een van de ouders worden teruggestuurd en is tegen verruiming van de normen.[14][15]

In oktober 2016 werd bekend dat Dijkhoff een adviescollege zou instellen om te kijken naar de toekomst van de levenslange gevangenisstraf in Nederland. Deze straf betekent in Nederland ook daadwerkelijk levenslang, zonder vooruitzicht op een mogelijke terugkeer in de samenleving. Dijkhoffs besluit volgde na kritiek hierop van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens en de Hoge Raad. Tevens gaf de staatssecretaris aan te gaan werken aan een wetswijziging.[16]

Op 4 oktober 2017 werd hij minister van Defensie na het aftreden van Jeanine Hennis-Plasschaert.[17]

Na de kabinetsformatie werd VVD-fractievoorzitter Mark Rutte opnieuw minister-president. Dijkhoff stelde zich kandidaat voor het fractievoorzitterschap in de Tweede Kamer en was de enige kandidaat.[18]