Jos Chabert

Jos Chabert werd geboren in Etterbeek en bracht zijn kinder- en jeugdjaren door in Sint-Pieters-Woluwe waar zijn vader schepen was. Chabert volbracht de humaniora in het Sint-Jan Berchmanscollege in Brussel en het Klein Seminarie in Mechelen. Na zijn humaniora studeerde Chabert van 1952 tot 1957 aan de Katholieke Universiteit Leuven en promoveerde er tot doctor in de Rechten. In Leuven was hij actief in de studentenbeweging als Voorzitter van het Katholiek Studentencorps en van het Faculteiten convent. Ook werd hij in 1956 ondervoorzitter van het Katholiek Vlaams Hoogstudentenverbond.[2] Hij huwde Cecilia Boon (overleden op 31 maart 2020) en ze hadden samen een zoon. Beroepshalve werd Chabert advocaat.

Hij begon zijn politieke loopbaan in 1965 als gemeenteraadslid van Meise, waar hij van 1965 tot 1976 schepen was. In 1968 werd hij voor de CVP verkozen tot lid van de Kamer van volksvertegenwoordigers voor het arrondissement Brussel. Hij vervulde dit mandaat tot in 1974. In de Kamer was hij van 1972 tot 1973 CVP-fractieleider en was hij van 1968 tot 1973 lid van de commissie Financiën. In 1974 werd hij verkozen tot senator voor hetzelfde arrondissement en dit mandaat vervulde hij tot in 1991. In de Senaat werd hij in 1984 lid van het Studiecentrum voor de Hervorming van de Staat en van 1988 tot 1989 was hij er ondervoorzitter van de Commissie voor de Herziening van de Grondwet en voorzitter van de Sub-Commissie voor Financiën.

In de periode december 1971-oktober 1980 zetelde hij als gevolg van het toen bestaande dubbelmandaat ook in de Cultuurraad voor de Nederlandse Cultuurgemeenschap, die op 7 december 1971 werd geïnstalleerd. Hij was er de allereerste fractievoorzitter van de CVP tot februari 1973. Vanaf 21 oktober 1980 tot november 1991 was hij lid van de Vlaamse Raad, de opvolger van de Cultuurraad en de voorloper van het huidige Vlaams Parlement. In 1989 werd hij lid van de Brusselse Hoofdstedelijke Raad en bleef dit mandaat uitoefenen tot in 2009. Van 19 juli 2004 tot in 2006 was hij er eerste ondervoorzitter en van 2006 tot 2009 secretaris. Via zijn mandaat in de Brusselse Hoofdstedelijke Raad had hij zowel in juni 1995 (10 dagen) als in juli 1999 (8 dagen) enkele dagen zitting in het Vlaams Parlement.

Van 1973 tot 1974 was Chabert in de nationale Belgische regering minister van Nederlandse Cultuur en Vlaamse Zaken, van 1974 tot 1980 minister van Verkeerswezen, van 1974 tot 1977 minister van PTT en van 1980 tot 1981 minister van Openbare Werken en Institutionele Hervormingen. Chabert was de grondlegger van de snelheidsbeperkingen tot 120 kilometer per uur, de alcoholbeperking tot 0,8 promille en de verplichte gordel. Van 1989 tot 2004 zetelde hij gedurende drie legislaturen onafgebroken als minister in de Brusselse Hoofdstedelijke Regering: van 1989 tot 1995 met de bevoegdheid Openbaar Ambt, van 1995 tot 1999 met de bevoegdheden Economie en Energie en van 1999 tot 2004 met de bevoegdheden Transport, Openbare Werken, Noodhulp en Brandbestrijding.

In 1994 werd Chabert lid van het Europees Comité van de Regio's, wat hij bleef tot in 2012. Van 1994 tot 1998 was hij er fractievoorzitter van de Europese Volkspartij, van 1998 tot 1999 eerste ondervoorzitter en van 2000 tot 2002 was hij voorzitter.

In 2009 raakte Chabert niet meer herverkozen en daarmee kwam een einde aan zijn lange politieke loopbaan, waarin hij zowat alle ministermandaten binnen de Brusselse regering heeft bekleed. Chabert was voor CD&V een icoon. Hij was een van de langstzittende ministers uit de naoorlogse geschiedenis. In november van dat jaar benoemde koning Albert II hem tot minister van Staat.

Jos Chabert stond bekend om zijn zeer innemende en galante persoonlijkheid. Hij was ook zeer humoristisch. Voor zijn medewerkers was hij zeer veeleisend. In de laatste jaren van zijn leven was hij dement en werd hij verzorgd in een rust- en verzorgingstehuis.

Voorts was hij vanaf 1982 vertegenwoordiger van België in de Algemene Vergadering van de UNO, van 1984 tot 1985 commissaris-generaal van de Belgische Regering bij de Internationale tentoonstelling van Tsukuba in Japan, in 1989 voorzitter van het Belgisch Comité Europalia Japan 1989, van 1989 tot 1995 voorzitter van de Euroregio Brussel, Vlaanderen, Wallonië, Kent en Nord-Pas de Calais, van 1999 tot 2004 lid van het Gemeenschappelijke Gemeenschapscommissie bevoegd voor Gezondheidsbeleid, van 2002 tot 2003 lid van de Conventie voor de Toekomst van Europa en stichter van Hoopvol Brussel - Bruxelles Espérance (Brussels Interreligieus en levensbeschouwelijk platform).

• Grootkruis in de kroonorde - België (KB 11 juni 2004)
• Minister van Onderscheidingen
• Grootofficier in de Leopoldsorde - België
• Commandeur in de Leopoldsorde – België
• Grootkruis in de Orde van Verdienste van de Italiaanse Republiek
• Grootkruis met Ster en Lint in de Orde van Verdienste - Bondsrepubliek Duitsland
• Grootkruis in de Orde van Verdienste - Groothertogdom Luxemburg
• Grootlint in de Orde van de Heilige Schat van Japan
• Medaille voor speciale Verdienste - Beieren (Duitsland)
• Onderscheiding voor diplomatieke verdienste Grand Gwanghwa Meda - Zuid-Korea
• Laureaat BeNeLux-Europaprijs

• Paul VAN MOLLE, Het Belgisch Parlement, 1894-1972, Antwerpen, 1972.

• Het archief van Jos Chabert in het Kadoc, fiche op Odis
• Jos Chabert in de ODIS
• Archief van Jos Chabert in de ODIS