JONGCD&V

Na de oorlog ontstonden er in 1946 verschillende studie- en actiekringen om jongeren aan te trekken voor de politiek. Dit mondde in 1951 uit tot de CVP-jongerenbeweging. De beweging evolueerde van een politieke leerschool die elementaire politieke begrippen verklaarde en afhankelijk was van de partij, naar een autonome drukkingsgroep die op de dagelijkse politiek weegt en eigen standpunten kan innemen. De jongeren beschouwen zich van oudsher al als het ‘levend geweten’ van de Christendemocratische partij met als doel de partij ‘zuiver’ te houden.

In het begin van de jaren 1960 waren de CVP-jongeren inzake de staatsstructuren voorstander van de culturele autonomie en verzetten zij zich tegen het federalisme. Door de strijd rond de vervlaamsing van de Leuvense universiteit en de toetreding van Wilfried Martens in 1966, kwam hierin verandering. Een jaar later slaagde Martens erin om als voorzitter de idee van het federalisme, een taboe binnen de CVP tot dan, politiek te vertalen in het manifest ‘Autonomie’. Dit autonomiemanifest vormt de basis van de huidige federale structuur van België.

Op het einde van de jaren 1970 en in het begin van de jaren 1980, waren de jongeren met hun voorzitter Eric Van Rompuy gekant tegen het Egmontpact. Ook de deelname van het FDF (Front Démocratique des Francophones) in de eerste regering Martens was een doorn in hun oog. De CVP-jongeren konden een federalisme met drie, waarbij ook Brussel een eigen gewest zou worden, niet aanvaarden. Na een hevige strijd binnen de CVP, waarbij de jongeren de partij op het congres van december 1979 ertoe dwongen de drieledige staatshervorming te verwerpen, was het lot van Martens I bezegeld.

In de jaren nadien zullen de jongeren waken over het sociaal geweten van de partij tijdens de periode van economische besparingen. In 1984 wordt de plaatsing van kruisrakketten op Belgisch grondgebied een waar strijdpunt. Hiervoor mobiliseert jongerenvoorzitter Van Hecke met verschillende jeugdbewegingen om tegen de installatie te betogen.

Onder het voorzitterschap van Raf Vermeire verrichten de jongeren in 1995 inhoudelijk denkwerk rond de hervorming van de sociale zekerheid. Dit aangezien deze door vergrijzing in gevaar dreigt te komen.

Op 9 oktober 1999 werd Stefaan De Clerck verkozen tot algemeen voorzitter van CD&V en startte een organisatorische en ideologische hervorming. Daarbij veranderde de partijnaam in 2001 in CD&V. De CVP-jongeren, toen onder het voorzitterschap van Jonathan Cardoen werden JONGCD&V.

Meer en meer komen zaken als langetermijnpolitiek, intergenerationele solidariteit en rentmeesterschap boven drijven. JONGCD&V hield in 2011 een congres rond rentmeesterschap om die vergeten pijler van de christendemocratie terug een plaats te geven binnen de ideologie.

Bij het Paascongres van JONGCD&V in 2013 schaarden de jongeren zich achter een pragmatische kijk op België. Onder andere met de idee van de federale kieskring werd er afgeweken van de typische Vlaamse lijn die de jaren ‘70 en ‘80 typeerde. Deze denkoefening over de staatsstructuur werd opnieuw gedaan, herbevestigd en verfijnd, op het BEwatch-congres van de beweging in 2017. Een jaar voordien, in 2016, werd de ethische standpunten scherpgesteld op het Ethica-congres.

JONGCD&V heeft een sterke traditie opgebouwd als het schoppend geweten van CD&V. De beweging stond gekend voor haar bijzonder scherpe houding tegenover beslissingen van de moederpartij. Dat is op vandaag niet veranderd, alhoewel de houding nu eerder als constructief kritisch kan bestempeld worden.

Alle JONGCD&V leden kunnen wegen op de besluitvorming. Zowel op het gebied van teksten schrijven, als politieke standpunten goedkeuren. Het congres is het inhoudelijke hoogtepunt van de jaarwerking. Er wordt steeds gestreefd naar een mix van vorming, informatie, debat en ontmoeting.

De Nationale Raad van JONGCD&V is na het congres de hoogste instantie binnen de JONGCD&V-structuur inzake standpuntbepaling. De raad is open voor alle leden en wordt ongeveer vier keer per jaar georganiseerd over een specifiek thema.

Met haar inhoudelijke standpunten en haar activiteiten geeft JONGCD&V vandaag een jonge invulling aan christendemocratie in Vlaanderen. Het vertrekt daarbij vanuit de principes van personalisme, rentmeesterschap en subsidiariteit. JONGCD&V neemt daarom standpunten in, in het bijzonder voor jongeren, studenten en jonge gezinnen, met de focus op duurzame, verantwoorde en mens-versterkende oplossingen. Het neemt daarbij een Vlaams uitgangspunt maar durft verder kijken dan haar neus lang is, over de taalgrens heen en natuurlijk ook naar Europa via haar lidmaatschap van de Youth of the European People’s Party.

JONGCD&V bestaat uit lokale afdelingen, die het territoriale gebied van een gemeente beslagen. Aan het hoofd van elke afdeling staat een door de afdeling verkozen afdelingsvoorzitter. De afdelingen vergaderen maandelijks. Ze houden zich vooral bezig met de lokale politieke actualiteit, ledenwerving en de profilering van JONGCD&V door middel van allerhande politieke en ontspannende activiteiten. Een aantal afdelingen zijn verenigd in diverse regio's. De regio wordt geleid door regiovoorzitter. De regio's vergaderen tweemaandelijks en houden zich hoofdzakelijk bezig met het regionaal info- en vormingsaanbod voor hun leden en regionale ervaringsuitwisselingen. Ook de amendering van de teksten van de nationale raad en de congressen behoort tot hun taken. Regio's zijn dan weer verenigd in verschillende provinciale kernen, die het territoriale gebied van een provincie beslaan. De provinciale kern wordt geleid door de provinciale voorzitter, die wordt bijgestaan door de regiovoorzitters, de leden van het Nationaal Bureau uit de provincie en de gecoöpteerde JONGCD&V-leden. Ook zij vergaderen, net zoals de regio's, tweemaandelijks. Het volgen van de provinciale politiek en opvolgen van de nationale planning alsook het opsporen van politiek talent en lijstvorming behoren tot hun takenpakket. Ook hier worden vormingsmomenten georganiseerd, maar ook afdelingsbegeleiding.

Op nationaal niveau verenigt het Nationaal Bureau de gehele organisatie. Aan het hoofd hiervan staat de nationale voorzitter, bijgestaan door een nationaal coördinator, zeven verkozen bureauleden, maximaal drie gecoöpteerden, een communicatieverantwoordelijke en een internationaal secretaris. Zij hebben het politieke dagelijks bestuur in handen en vergaderen wekelijks. Ze voeren de congres- en nationale raad-besluiten uit, bereiden congressen voor, voeren het communicatiebeleid en stellen algemeen de koers voor de organisatie.

Het Nationaal Bureau kan verschillende werkgroepen goedkeuren. Deze staan in voor de inhoudelijke uitwerking van politieke thema’s of eerder ondersteunende werking van de beweging (bv coaching leden en communicatie).

Het Nationaal Kader fungeert als de Algemene Vergadering van JONGCD&V en bestaat onder andere uit alle Bureauleden, regio- en provincievoorzitters. Het Kader stuurt de ledenbeweging die JONGCD&V is en staat in voor de verplichtingen van de VZW-wetgeving. Binnen de Algemene Vergadering wordt om de twee jaar een nieuwe Raad van Bestuur gekozen. De bestuurders focussen zich op financiën en personeelsbeleid.

JONGCD&V vzw handelt in volledige onafhankelijkheid van CD&V, hoewel beiden gehuisvest zijn in dezelfde gebouwen aan de Wetstraat 89 in Brussel naast metrostation Maalbeek. Het secretariaat staat in voor de ondersteuning van de leden in de volledige JONGCD&V-structuur. Ze stroomlijnt de communicatie met onder andere organisatorische ondersteuning van het magazine Radikaal, organiseert verschillende vormingsmomenten, staat in voor coaching van afdelingen en biedt logistieke ondersteuning.

• De Donder, J., Het levend geweten, 40 jaar CVP-Jongeren in Vlaanderen, Standaard Uitgeverij, Antwerpen, 1991.

• Officiële website

	Jongerenorganisaties van de Vlaamse partijen
CD&V: JONGCD&V · N-VA: Jong N-VA · sp.a: Jongsocialisten · Open Vld: Jong VLD · Groen: Jong Groen · Vlaams Belang: Vlaams Belang Jongeren · PVDA: Comac, RedFox