Politieke jongerenorganisatie

Als de moederpartij van een Nederlandse PJO vertegenwoordigd is in de Tweede Kamer kan een PJO op grond van de Wet subsidiëring politieke partijen subsidie bij het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties aanvragen. Zij krijgen dan subsidie per lid. Voor het ministerie zijn alleen jongeren subsidiabel, het legt de grens voor 'jonge' leden bij 28 jaar. PJO's gaan hier wisselend mee om: van de JS kan je lid worden tot je 27ste, terwijl veel leden van de JOVD ouder dan 28 zijn. Daarnaast eist het ministerie dat PJO's onafhankelijk georganiseerd zijn van hun moederpartijen, maar hier wel formele banden mee onderhouden. Deze eis heeft er enerzijds voor gezorgd dat de JOVD zich in 2000 niet meer als onafhankelijk profileerde maar als gelieerd aan de VVD, anderzijds heeft dit ervoor gezorgd dat ROOD onafhankelijk van SP moest worden. De onafhankelijkheid van PJO's varieert sterk. Zo speelde er rond 1996 serieuze plannen om de banden tussen GroenLinks en DWARS te verbreken, terwijl de onafhankelijkheid van ROOD puur formeel-juridisch is.

PJO's trekken regelmatig samen met elkaar op. . Daarnaast werken sommige PJO's inhoudelijk samen. In 2001 schreven het CDJA, de JS en DWARS samen het Paprikamanifest, waarin de drie jongerenorganisaties de contouren vastlegden voor een mogelijke coalitie tussen het CDA, de PvdA en GroenLinks. In 2004 werd dit opgevolgd door het Pepermanifest van ROOD, de JS en DWARS.

PJO's in België hebben geen aparte legale status, maar worden door de gemeenschappen net zo gefinancierd en behandeld door de regering als andere jongerenorganisaties.

De Vlaamse PJO's Animo, Jong Spirit en Jong Groen! werken samen in de progressieve jongerenbeweging Joenk. Daarnaast zijn er politieke informatienetwerken voor jongeren zoals jongergids.be en bpolitix.be.