Gemeentetram Groningen

Voor de dienst op de stadslijnen beschikte de GTG over 20 tweeassige motorwagens, gebouwd in 1909 door MAN te Neurenberg. Zij waren donkergroen van kleur en droegen de nummers 1-16 en 26-29. Geheel bijpassend waren vier gesloten bijwagens, genummerd 17-20. In 1915 kwamen er nog vijf motorwagens bij, ook van MAN, van een iets grotere uitvoering, met de nummers 31-35. Voorts waren er 6 open bijwagens 21-25 en 30.

Met de ingebruikname van buitenlijn 5 naar Haren kwam er in 1921 nieuw materieel bij. Dit betrof zeven tweeassige motorwagens gebouwd door HAWA te Hannover met de nummers 36-42. Deze motorwagens waren op enkele details na, gelijk aan de in datzelfde jaar aan de Haagse tram geleverde motorwagens 265-279. Ook de kleur, crème met bruin, was gelijk aan die van de Haagse trams. De belangrijkste verschillen waren de spoorwijdte (meterspoor in plaats van normaalspoor) en het feit dat de Groningse trams twee koplampen aan ieder balkon hadden (verplicht voor interlokale tramwegen). Ook de stroomafnemer had een iets ander model, terwijl de elektromotoren minder krachtig waren dan die van de Haagse soortgenoten. Voorts werden, ook door HAWA, nog zes geheel bijpassende bijwagens met de nummers 43-48 geleverd.

Met de opheffing van de tram naar Haren in 1939 werden de nog maar achttien jaar oude HAWA-trams, op twee motorwagens na, gesloopt. De bijwagens, die door de tegenvallende vervoersvraag vrijwel alleen maar op dinsdag (marktdag te Groningen) gereden hadden, waren nog in uitstekende staat. De sloper behoefde slechts 100 gulden per wagen te betalen. Ook naar toenmalige maatstaven een koopje, maar geen enkel ander trambedrijf had belangstelling. Een jaar later had men deze trams nog goed kunnen gebruiken nadat Nederland in mei 1940 bezet was en benzineschaarste al spoedig aan de orde was. Er was enige kritiek op het feit dat de GTG dit relatief moderne materieel liet slopen en op de stadslijnen door bleef rijden met de oudere, kleinere en deels minder goed functionerende MAN-trams. Wel waren de HAWA-motorwagens 39 en 40 nog beschikbaar voor extra trams naar de Esserweg.

Toen in 1949 de rest van het trambedrijf werd opgeheven werden de 19 nog aanwezige motorwagens in een tramdorp van noodwoningen geplaatst nabij de Friesestraatweg. Enkele jaren later, in 1954, werd alles gesloopt.

Naast de trams voor passagiersvervoer bestond in Groningen een kolentram. Deze vervoerde, met drie motorwagens en een aanhangwagen die door Allan Rotterdam gebouwd waren, vanaf 1916 de zwarte brandstof van het Noorderstation naar de Gasfabriek. Nog elf jaar na de opheffing van de rest van het trambedrijf reed deze zijn ritjes tot het einde in 1960. Nog tot in de jaren zeventig hebben er tramrails in de Noorderstationsstraat gelegen.

De Groninger motorwagen 41 met de Amsterdamse bijwagen 916 te Amstelveen.

Toen in 1981 het Gemeentelijk Vervoerbedrijf Groningen zijn 75-jarig bestaan ging vieren, betreurde men het feit dat er van de Groninger tram niets bewaard was gebleven. Bij de Electrische Museumtramlijn Amsterdam (EMA) bleek de Haagse motorwagen 267 aanwezig te zijn uit dezelfde fabriek (HAWA in Hannover) en van hetzelfde type en bouwjaar (1921) als de trams die Groningen ooit bezat. De wagen verhuisde naar Groningen en werd in enkele maanden tijd omgetoverd tot een roomgele Groninger tram. Hij kreeg het nummer 41, corresponderend met de Groninger serie 36-42 die afgezien van de spoorwijdte) vrijwel identiek was aan de Haagse serie waaruit de 267 afkomstig was. Bij de jubileumviering in maart 1981 stond de tram naast de Martinitoren. Sinds de zomer van 1981 doet de Groninger 41 dienst op de museumtramlijn in Amsterdam. Tussen 1987 en 1992 is de wagen tijdens een grote onderhoudsbeurt verder in Groninger toestand gebracht. Bij het eeuwfeest van het vervoerbedrijf keerde de 41 in juni 2006 nog eens terug om de Groningers te herinneren aan hun tramverleden.