Frederik Willem de Klerk

Frederik Willem de Klerk (Johannesburg, 18 maart 1936) is een Zuid-Afrikaans voormalig politicus. Hij was president van Zuid-Afrika van september 1989 tot mei 1994, en de aanvoerder van de Nasionale Party van februari 1989 tot september 1997.

Frederik Willem de Klerk
F.W. de Klerk in 2012
Geboren18 maart 1936
Johannesburg, Transvaal,
 Zuid-Afrika
Politieke partijNasionale Party
PartnerMarike Willemse
ReligieNederduits Gereformeerd
12e Staatspresident van Zuid-Afrika
Aangetreden20 september 1989
Einde termijn9 mei 1994
VoorgangerJan Christian Heunis (a.i.)
OpvolgerNelson Mandela (President)
1ste Vicepresident van Zuid-Afrika
Aangetreden9 mei 1994
(samen met Thabo Mbeki)
Einde termijn30 juni 1996
PresidentNelson Mandela
OpvolgerThabo Mbeki
Portaal    Politiek

De Klerk staat bekend als de man die apartheid afschafte en Zuid-Afrika tot een democratie omvormde waarbij de zwarte meerderheid van het land stemrecht kreeg, iets waarvoor hij in 1993 met Nelson Mandela de Nobelprijs voor de Vrede kreeg.

Biografie

De Klerk werd geboren in Johannesburg als de zoon van ex-senator Jan de Klerk en neef van J.G. Strijdom, de premier van het land tussen 1954 en 1958. De naam De Klerk (letterlijk "de bediende" in het Nederlands) is afgeleid van Le Clerc, Le Clercq, of de Clercq en is afkomstig van Franse hugenoten, evenals een groot aantal andere Afrikaanse familienamen, als gevolg van de Franse hugenotenvluchtelingen die zich begin 17e eeuw naast de Nederlanders en Duitsers in de Kaap vestigden nadat ze ontsnapt waren aan religieuze vervolging in Frankrijk.

"F.W." behaalde in 1958 zijn rechtendiploma aan de Universiteit van Potchefstroom en startte een advocatenpraktijk in Vereeniging. Voor Vereeniging werd hij in 1969 als parlementslid gekozen en in 1978 kwam hij in het kabinet. Hij werd de aanvoerder van de Nasionale Party in de provincie Transvaal in 1982. Na een lange politieke carrière met een erg conservatieve reputatie plaatste hij zichzelf aan het hoofd van de verligte stroming in de regeringspartij. Toen president P.W. Botha in 1989 aftrad vanwege een beroerte won De Klerk de strijd om zijn opvolging. Op 20 september 1989 werd hij beëdigd als president van Zuid-Afrika.

De Klerk en Mandela op het World Economic Forum in Davos, 1992

Presidentschap

Hij hief het verbod op van het ANC, de Zuid-Afrikaanse Communistische Partij en andere organisaties in februari 1990, hetgeen het begin was voor onderhandelingen die tot het einde van de apartheid en het blanke minderheidsregime zouden leiden. Op 10 februari 1990 liet De Klerk weten dat Nelson Mandela de volgende dag zou worden vrijgelaten. Daarna ging hij onderhandelingen aan met Mandela over de overgang naar een nieuw niet-raciaal Zuid-Afrika. In 1992 werd onder de blanke bevolking een referendum gehouden waarbij de vraag of er verder moest onderhandeld worden en dit werd met een ruime meerderheid goedgekeurd.

Latere leven

Na de niet-raciale verkiezingen van april 1994 werd hij vicepresident in Nelson Mandela's regering, maar trad uit de politiek in 1997. De Klerk was in 1969 getrouwd met Marike de Klerk (geboren Willemse) maar scheidde in 1998 vanwege zijn affaire met Elita Georgiadis, met wie hij datzelfde jaar trouwde. Op 4 december 2001 werd Marike de Klerk vermoord in haar appartement in Kaapstad. De 21-jarige bewaker Luyanda Mboniswa werd gearresteerd en op 15 mei 2003 veroordeeld tot een dubbele levenslange gevangenisstraf.[1][2]

De Klerk is erelid van de Club van Rome.

Onderscheidingen

De Klerk en Nelson Mandela kregen samen de Félix Houphouët-Boigny-Vredesprijs van de UNESCO in 1991. In 1993 ontving het tweetal samen de Nobelprijs voor de Vrede voor het werk dat ze gedaan hadden om het apartheidsregime af te schaffen en de basis te leggen voor een nieuw democratisch Zuid-Afrika.

Voorganger:
Jan Christian Heunis (a.i.)
Staatspresident van Zuid-Afrika

1989-1994
Opvolger:
Nelson Mandela
(president)
Winnaars van de Nobelprijs voor de Vrede

1901: Dunant, Passy · 1902: Ducommun, Gobat · 1903: Cremer · 1904: Institut de Droit International · 1905: Von Suttner · 1906: Roosevelt · 1907: Moneta, Renault · 1908: Arnoldson, Bajer · 1909: Beernaert, Balluet d'Estournelles de Constant · 1910: IPB · 1911: Asser, Fried · 1912: Root · 1913: La Fontaine · 1917: ICRC · 1919: Wilson · 1920: Bourgeois · 1921: Branting, Lange · 1922: Nansen · 1925: Chamberlain, Dawes · 1926: Briand, Stresemann · 1927: Buisson, Quidde · 1929: Kellogg · 1930: Söderblom · 1931: Addams, Butler · 1933: Angell · 1934: Henderson · 1935: Von Ossietzky · 1936: Lamas · 1937: Cecil · 1938: Office international Nansen pour les réfugiés · 1944: ICRC · 1945: Hull · 1946: Balch, Mott · 1947: Friends Service Council, American Friends Service Committee · 1949: Orr · 1950: Bunche · 1951: Jouhaux · 1952: Schweitzer · 1953: Marshall · 1954: Bureau van de Hoge Commissaris voor de Vluchtelingen · 1957: Pearson · 1958: Pire · 1959: Noel-Baker · 1960: Luthuli · 1961: Hammarskjöld · 1962: Pauling · 1963: ICRC, IFRC · 1964: King · 1965: UNICEF · 1968: Cassin · 1969: Internationale Arbeidsorganisatie · 1970: Borlaug · 1971: Brandt · 1973: Kissinger, Lê Đức Thọ · 1974: MacBride, Satō · 1975: Sacharov · 1976: Williams, Corrigan · 1977: Amnesty International · 1978: Sadat, Begin · 1979: Moeder Teresa · 1980: Esquivel · 1981: Bureau van de Hoge Commissaris voor de Vluchtelingen · 1982: Myrdal, Robles · 1983: Wałęsa · 1984: Tutu · 1985: IPPNW · 1986: Wiesel · 1987: Arias · 1988: VN-vredesmacht · 1989: Gyatso · 1990: Gorbatsjov · 1991: Suu Kyi · 1992: Menchú · 1993: Mandela, De Klerk · 1994: Arafat, Peres, Rabin · 1995: Rotblat, Pugwash Conferences on Science and World Affairs · 1996: Ximenes Belo, Ramos-Horta · 1997: ICBL, Williams · 1998: Hume, Trimble · 1999: AzG · 2000: Dae-jung · 2001: VN, Annan · 2002: Carter · 2003: Ebadi · 2004: Maathai · 2005: IAEA, El-Baradei · 2006: Grameen Bank, Yunus · 2007: Gore, IPCC · 2008: Ahtisaari · 2009: Obama · 2010: Liu · 2011: Johnson Sirleaf, Gbowee, Karman · 2012: Europese Unie · 2013: OPCW · 2014: Satyarthi, Yousafzai · 2015: Kwartet voor Nationale Dialoog in Tunesië · 2016: Santos · 2017: ICAN · 2018: Mukwege, Murad Basee · 2019: Ahmed

Zie de categorie Frederik Willem de Klerk van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.