Johannes de Klerk

Jan de Klerk wordt op 22 juli 1903 geboren in Burgersdorp als oudste zoon van dominee Willem de Klerk en zijn vrouw Aletta Johannes van Rooy. Hij brengt zijn jeugd door in Potchefstroom, in het zuidwesten van Transvaal. Afgestudeerd aan de Universiteit van Potchefstroom (1926), waar hij president wordt van de studentenraad, trouwt hij op 27 april 1927 met Hendrina Cornelia Coetzer, met wie hij twee zonen krijgt, Willem Johannes en Frederik Willem de Klerk, de toekomstige president van Zuid-Afrika.

Van 1927 tot 1945 is Jan de Klerk leraar in Nylstroom en bij Witwatersrand. Hij wordt schooldirecteur en secretaris van de vakbond voor de blanke arbeiders. In januari 1947 wordt hij uitvoerend secretaris van de Nasionale Party voor de regio Rand en verder wordt hij in 1948 hoofdsecretaris van de Nasionale Party in Transvaal. Van 1949 tot 1955 is hij lid van de provincieraad van Transvaal.

In 1954 wordt Jan de Klerk benoemd tot senator en minister van Werk en Openbare Zaken in het kabinet van zijn zwager, minister-president Johannes Strijdom. Deze benoeming veroorzaakte een publieke controverse vanwege de banden tussen de twee mannen.

Hij is minister in het kabinet van Hendrik Verwoerd en van John Vorster tot aan 1969, waarin hij achtereenvolgens minister is van Mijnbouw, Interne Zaken, Immigratie en Onderwijs. In de tijd dat hij minister van Onderwijs is, werkt hij mee aan de oprichting van de Randse Afrikaanse Universiteit (RAU) en de Universiteit van Port Elizabeth (UPE). Dat alles terwijl hij kanselier was bij de Universiteit van Potchefstroom. Hij is twee keer benaderd om de post van President van de Republiek te bekleden, in 1967 en 1968.

Van 1969 tot 1976, is hij voorzitter van het Hogerhuis van het Zuid-Afrikaanse parlement. Later trekt hij zich terug uit de politiek en overlijdt hij op 24 januari 1979 in Krugersdorp.