Bert van Marwijk

Van Marwijk begon met voetballen bij de jeugd van vv Activia in Twello en werd als 9-jarige jongen door Go Ahead Eagles geselecteerd voor de jeugdopleiding. Als aanvaller en middenvelder speelde hij 390 wedstrijden in de Eredivisie, onder andere bij Go Ahead Eagles, AZ '67, MVV en Fortuna Sittard. Met AZ '67 won Van Marwijk 1978 de KNVB Beker. Hij speelde één interland in 1975.

Aad Goedhart en Bert van Marwijk (r.)(1976)

Aan het eind van zijn laatste seizoen voor de Go Ahead Eagles (30 mei 1975) werd Van Marwijk door toenmalig bondscoach George Knobel opgeroepen voor de vriendschappelijke wedstrijd tegen Joegoslavië. Hij startte samen met mede-debutant Henk van Rijnsoever van AZ '67 in de basis. In het Partizan-stadion zagen 25.000 toeschouwers hoe Savic (12 ') en Danilo Popivoda (18 ') Joegoslavië al ver voor rust op een 2-0-voorsprong zetten. In de rust werd Van Marwijk gewisseld voor een andere debutant, Nico Jansen. In de 81e minuut zette Izevic de eindstand van 3-0 op het bord. Dit was tevens de laatste wedstrijd van Van Marwijk voor het Nederlands elftal[2]

Seizoen	Club	Wedstrijden	Doelpunten	Competitie
1969/70	Go Ahead	0	0	Eredivisie
1970/71	Go Ahead	15	2	Eredivisie
1971/72	Go Ahead	39	4	Eredivisie
1972/73	Go Ahead Eagles	35	3	Eredivisie
1973/74	Go Ahead Eagles	27	2	Eredivisie
1974/75	Go Ahead Eagles	30	5	Eredivisie
1975/76	AZ '67	22	6	Eredivisie
1976/77	AZ '67	27	9	Eredivisie
1977/78	AZ '67	20	5	Eredivisie
1978/79	MVV	32	1	Eredivisie
1979/80	MVV	32	7	Eredivisie
1980/81	MVV	12	0	Eredivisie
1981/82	MVV	30	1	Eredivisie
1982/83	MVV	27	8	Eerste divisie
1983/84	MVV	31	15	Eerste divisie
1984/85	MVV	31	1	Eredivisie
1985/86	MVV	30	2	Eredivisie
1986/87	Fortuna Sittard	11	1	Eredivisie
1987/88	FC Assent	17	0	Tweede klasse
Totaal		468	72

•  Nederland: 1 interland, 0 doelpunten.

Als trainer haalde hij met het bescheiden Fortuna Sittard in het seizoen 1997/1998 de 7e plaats in de Eredivisie en de finale van de KNVB beker in 1999. In dat seizoen speelden ook spelers als Mark van Bommel, Kevin Hofland en Wilfred Bouma in het elftal van Fortuna.

Vanaf de zomer van 2000 was Van Marwijk de nieuwe coach van Feyenoord, als opvolger van Leo Beenhakker. In het eerste seizoen onder Van Marwijk eindigde de stadionclub als 2de in de competitie en haalde het de kwartfinale in de KNVB Beker. Europees verliep het seizoen wisselvallig: Vooraf hoopte Feyenoord de poulefase van de Champions League te bereiken, maar het werd al in de 3de kwalificatievoorronde uitgeschakeld door het Oostenrijkse SK Sturm Graz. Het wist daarna nog wel de 3de ronde van de UEFA Cup te bereiken, waarin het werd geëlimineerd door VfB Stuttgart.

In het seizoen 2001-02 begroette Van Marwijk bij Feyenoord tal van nieuwe spelers, waaronder Pierre van Hooijdonk, Shinji Ono en de latere wereldster Robin van Persie. Feyenoord sloot het seizoen af als derde in de competitie en werd in de beker wederom in de kwartfinale uitgeschakeld. Tevens werd de Champions League-poule niet overleefd, maar dankzij een overwinning op Spartak Moskou werd Feyenoord wel derde en stroomde het in de 16de finale van de UEFA Cup in. Via SC Freiburg, Glasgow Rangers, PSV, Inter Milaan en Borussia Dortmund (Finale, 3-2) wist Feyenoord dit toernooi verrassend te winnen. In de finale in de eigen Kuip scoorden Pierre van Hooijdonk (2x) en Jon Dahl Tomasson de doelpunten voor Feyenoord. Het winnen van de UEFA Cup betekende de 1ste Europese prijs voor Feyenoord sinds 1974.

Na het succes van het winnen van de UEFA Cup speelde Feyenoord in zomer van 2002 het prestigieuze duel om de UEFA Super Cup tegen Champions League-winnaar Real Madrid. Binnen 25 minuten keek Feyenoord al tegen een 2-0 achterstand aan, maar via een vrije trap van Van Hooijdonk wist Feyenoord in de 56ste minuut de aansluitingstreffer te maken. In de 60ste minuut maakte Madrid echter de 3-1, wat ook de eindstand bleek. In de Eredivisie werd Feyenoord dat seizoen alweer 3de, op slechts 4 punten van kampioen PSV. Het KNVB-Beker seizoen 2002-03 bleek verder een zeer succesvolle voor de club. Via AGOVV Apeldoorn, Vitesse en AFC Ajax werd namelijk de finale bereikt. Deze werd in de eigen Kuip echter ruim met 1-4 verloren van FC Utrecht. In Europa wist Feyenoord haar kunstje van vorig seizoen niet te herhalen: Nadat het via Fenerbahçe SK de poulefase van de Champions League wist te behalen, werd het hierin laatste, wat Europese uitschakeling betekende.

Het laatste seizoen van Bert van Marwijk bij Feyenoord, 2003-04, bleek uiteindelijk het minst succesvolle. Feyenoord werd voor de 3de achtereenvolgende keer 3de in de competitie en werd ook voor de 3de keer in vier jaar tijd uitgeschakeld in de kwartfinale van de KNVB-Beker. In de UEFA Cup was Feyenoord al voor de winter klaar. In de 1ste ronde wist het zich nog nipt te ontdoen van het Oostenrijkse FC Kärnten, maar een ronde later werd het alsnog uitgeschakeld door het Tsjechische FK Teplice.

In de zomer van 2004 werd bekend dat Van Marwijk Feyenoord na 4 seizoen ging verlaten en ging tekenen bij de Duitse grootmacht Borussia Dortmund.

Bert van Marwijk tijdens zijn trainerschap van Borussia Dortmund.

Sinds de zomer van 2004 was hij in dienst als trainer van Borussia Dortmund; dit dienstverband duurde tot 18 december 2006. Kort na aanvang van zijn trainerschap werd bekend dat Dortmund met grote financiële problemen te kampen had en dat er daardoor weinig ruimte was om nieuwe spelers aan te trekken. In zijn eerste seizoen werd Borussia 7de in de competitie, terwijl in de DFB Pokal de achtste finale werd bereikt. In het tweede volledige seizoen onder Van Marwijk konden Die Borussen wederom geen Europees voetbal bewerkstelligen, het werd weer 7de. In de strijd om de beker ging het team van Van Marwijk al in de 1ste ronde onderuit, tegen toenmalig derdeklasser Eintracht Braunschweig.

Hoewel er in de eerste twee seizoenen met Van Marwijk aan het roer geen Europees voetbal werd behaald, behield het bestuur in de zomer van 2006 het vertrouwen in de oefenmeester, ondanks het feit dat zijn positie meermalen ter discussie stond. In het derde seizoen was echter al snel duidelijk dat het team zich opnieuw niet kon mengen in de strijd om de bovenste plaatsen. Omdat Borussia ook snel uitgeschakeld werd in de beker, besloot het bestuur van Borussia Dortmund om de samenwerking met Van Marwijk op 18 december, na tweeënhalf jaar, te beëindigen.

In juni 2007 voerde Van Marwijk verkennende gesprekken met zijn voormalige werkgever Feyenoord over een eventuele terugkeer bij de Rotterdamse club. Op 14 juni werd bekendgemaakt dat Van Marwijk voor twee seizoenen heeft getekend bij Feyenoord.[3]

In de zomer van 2007 volgde een hele rits ervaren spelers Van Marwijk naar Feyenoord. Onder anderen Tim de Cler, Giovanni van Bronckhorst, Kevin Hofland en Roy Makaay tekenden in de Kuip. De competitie begon voortvarend. De eerste helft van de competitie werd afgesloten op een gedeelde koppositie met PSV. In de tweede helft kwam de klad er echter in. Feyenoord leed steeds meer puntverlies en zou uiteindelijk als 6de eindigen in het seizoen 2007 - 2008.

In dit seizoen wist Feyenoord onder leiding van Van Marwijk echter wel haar eerste prijs sinds 2002 (UEFA Cup) in de wacht te slepen; in de finale van de KNVB Beker werd met 2-0 van Roda JC gewonnen in de Kuip. In rondes daarvoor had Feyenoord thuis al gewonnen van FC Utrecht (3-0), FC Groningen (3-1), FC Zwolle (2-1) en NAC Breda (2-0). Uit werd gewonnen van amateurclub SV Deurne (0-4).

Daarvoor was op 31 maart 2008 al bekend geworden dat Van Marwijk zijn contract bij Feyenoord niet zou uitdienen, omdat hij per 1 juli 2008 Marco van Basten opvolgde als bondscoach van het Nederlands voetbalelftal. Hij tekende een contract voor twee jaar.

Na het Europees kampioenschap voetbal 2008 werd Van Marwijk bondscoach van het Nederlands voetbalelftal. Hij is de opvolger van Marco van Basten die na het EK voetbal 2008 opstapte als bondscoach en trainer werd van AFC Ajax. Ruud van Nistelrooij bedankte voor het Nederlands voetbalelftal, omdat hij het drukke programma van het Nederlands voetbalelftal niet kon combineren met het programma van Real Madrid.[4]

Voor de eerste oefenwedstrijd op 20 augustus 2008 riep hij Mark van Bommel op in de voorlopige selectie.[5] Mark van Bommel wilde onder Marco van Basten niet meer spelen voor het Nederlands voetbalelftal. Nederland plaatste zich voor het wereldkampioenschap voetbal 2010 door in de kwalificatie alle acht wedstrijden te winnen.

Begin juni 2010 reisde het Nederlands Elftal af naar Zuid-Afrika voor de eindronde van het WK voetbal. Nederland eindigde als eerste in poule E. In de achtste finale moest het elftal het opnemen tegen Slowakije. Deze werd gewonnen met 2-1 waarna de kwartfinale tegen Brazilië volgde. Deze werd ook gewonnen met 2-1. In de halve finale was Uruguay de tegenstander. Na deze wedstrijd met 3-2 gewonnen te hebben trad het team in de finale op 11 juli 2010 aan tegen Spanje. Die wedstrijd verloor Nederland met 0-1. Bij terugkeer in Nederland werd hij samen met aanvoerder Giovanni van Bronckhorst geridderd door demissionair minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport Ab Klink, en werd er vervolgens een rondvaart genoten door het centrum van Amsterdam en een huldiging op het Museumplein waar ongeveer 750.000 mensen op af kwamen.

Sinds zijn eerste wedstrijd als bondscoach heeft Van Marwijk acht keer verloren: een vriendschappelijke thuiswedstrijd tegen Australië, de finale van het WK voetbal 2010 tegen Spanje, een kwalificatiewedstrijd voor het EK voetbal 2012 tegen Zweden, een 3-0 nederlaag tegen Duitsland en een 1-2 nederlaag tegen Bulgarije in een vriendschappelijke thuiswedstrijd in aanloop naar het EK 2012, een 0-1 nederlaag tegen Denemarken op het EK 2012, een 1-2 nederlaag tegen Duitsland op het EK 2012 en een 1-2 nederlaag tegen Portugal op het EK 2012.

In augustus 2011 bereikte het Nederlands elftal onder zijn leiding voor het eerst de eerste plaats op de wereldranglijst. Deze positie raakte het team in september alweer kwijt.

Op 2 september 2011 behaalde het Nederlands elftal onder zijn leiding de grootste zege uit de historie van het Nederlands elftal, namelijk door te winnen met 11-0 van San Marino.

Op 8 december 2011 verlengde bondscoach Bert van Marwijk zijn contract tot 2016.[6]

Op 27 juni 2012 diende Bert van Marwijk na een teleurstellend EK 2012, waarin het Nederlands Elftal in de groepsfase werd uitgeschakeld, zijn ontslag in. Van Marwijk werd opgevolgd door Louis van Gaal.[7]

Van Marwijk tekende eind september 2013 een contract tot medio 2015 bij Hamburger SV. Hij volgde de ontslagen Thorsten Fink op. HSV stond op dat moment op de zestiende plaats in de Bundesliga. Zijn ontslag volgde op zaterdag 15 februari 2014, kort na het verlies tegen hekkensluiter Eintracht Braunschweig (4-2). Dat was de achtste nederlaag op rij. Van Marwijk was slechts 143 dagen in dienst bij HSV en zat tegen Braunschweig voor de honderdste keer als trainer op de bank in de hoogste afdeling van het Duitse betaalde voetbal.

Op 25 augustus 2015 werd bekend dat Van Marwijk een éénjarig contract had getekend als bondscoach van Saudi-Arabië. Kwalificatie voor de finale-poule voor het WK van 2018 leverde weinig problemen, de ploeg was daardoor ook automatisch geplaatst voor de Aziatische Spelen in 2019. Saoedi-Arabië wist zich voor het eerst sinds 2006 te kwalificeren voor de WK-eindronde, het werd tweede in hun groep achter Japan. Desondanks stapte Van Marwijk op samen met zijn assistenten, schoonzoon Mark van Bommel en Roel Coumans, omdat hij het niet eens werd met de nationale voetbalbond van het land (SAFF) over een nieuw contract. Volgens Van Marwijk kwam de Saoedische voetbalbond opeens met nieuwe eisen. Hij werd opgevolgd door Edgardo Bauza.

Eind januari 2018 werd bekend dat hij de nieuwe bondscoach van Australië zou worden voor het komende wereldkampioenschap voetbal van 2018. Mark van Bommel was hier wederom een van zijn assistenten.[8] In de eerste wedstrijd bij de WK-eindronde, op zaterdag 16 juni, verloor zijn ploeg met 2-1 van Frankrijk door goals van Antoine Griezmann (penalty) en een eigen goal van Aziz Behich. De tweede wedstrijd werd met 1-1 gelijkgespeeld tegen Denemarken. De derde en laatste poulewedstrijd werd met 0-2 verloren van Peru waardoor Australië met 1 punt laatste eindigde in poule C en dus in de poulefase was uitgeschakeld.

Op 20 maart 2019 tekende Van Marwijk een vierjarig contract als bondscoach van de Verenigde Arabische Emiraten.[9] Hij werd op 4 december 2019 al weer ontslagen, vanwege tegenvallende resultaten en het niet bereiken van de tweede ronde van de Gulf Cup.[10]