veto

• Geluid:  veto    (hulp, bestand)

• ve·to

• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘verbod’ voor het eerst aangetroffen in 1778 [1]
• Latijn: eerste persoon enkelvoud in de onvoltooid tegenwoordige tijd van “vetare” (verbieden)[2]

veto o

1. (politiek) het recht, dat aan één of meer partijen van een besluitvormende raad kan zijn verleend, om het in stemming brengen van voorstellen te verbieden of aangenomen besluiten ongeldig te verklaren

1. • Een veto kon worden voorkomen door de tekst wat af te zwakken. 

• vetorecht

• beslissend, besluitvorming, blokkade, opposant, overleg, privilege, stemming, unanimiteit, verhindering, voorkeurstem, voorrecht

veto

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van vetoën
   

   • Ik veto. 

2. gebiedende wijs van vetoën
   

   • Veto! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van vetoën
   

   • Veto je? 

• Het woord veto staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'veto' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• ve·to

veto

1. veto