springen

Nederlands
Uitspraak
  • Geluid:  springen    (hulp, bestand)
  • IPA: /sprɪŋə(n)/
Woordafbreking
  • sprin·gen
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘zich in de lucht verheffen’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1240 [1] [2]
stamtijd
onbepaalde
wijs		 verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
springen
sprong
gesprongen
klasse 3 volledig

Werkwoord

springen

  1. ergatief na zich tegen de zwaartekracht afgezet te hebben een korte vrije val door de lucht maken in een bepaalde richting
    • Hij sprong over de greppel. 
  2. inergatief na zich tegen de zwaartekracht afgezet te hebben een korte vrije val door de lucht maken
    • Er werd gesprongen en gerend. 
  2. ergatief traanvocht veroorzaken
    • De tranen sprongen hem in de ogen. 
  2. ergatief plotseling breken of uit elkaar barsten
    • Door aanraking met de vlam sprong het glas in duizend stukken. 
Hyponiemen
   
Afgeleide begrippen
   
Uitdrukkingen en gezegden
  • in de gaten springen
Vertalingen
    1. na zich tegen de zwaartekracht afgezet te hebben een korte vrije val door de lucht maken   
    in de gaten springen   

Zelfstandig naamwoord

springen mv

  1. meervoud van het zelfstandig naamwoord spring

Gangbaarheid
  • Het woord springen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "springen" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. springen op website: Etymologiebank.nl


Duits
Uitspraak
Woordafbreking
  • sprin·gen
stamtijd
infinitief verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
springen
/ˈʃpʀɪŋən/		 sprang
/ˈʃpʀaŋ/		 gesprungen
/gəˈʃpʀʊŋən/
Klasse 3 sterk volledig

Werkwoord

springen

  1. springen
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.