sprong

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • sprong
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘het springen’ voor het eerst aangetroffen in 1100 [1] [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord sprong sprongen
verkleinwoord sprongetje sprongetjes

Zelfstandig naamwoord

sprong m

  1. met het lichaam een beweging in opwaartse richting
  2. (informatica) een afwijking van de normale volgorde waarbij een aantal tussenliggende zaken overgeslagen worden
Hyponiemen
   
  • paardsprong
  • parachutesprong
  • polsstoksprong
  • potentiaalsprong
  • rolsprong
  • schaarsprong
  • schroefsprong
  • snoeksprong
  • spreidsprong
  • steilsprong
  • stiersprong
Afgeleide begrippen
  • sprongbal, sprongbeen, sprongcassatie, spronggewricht, spronglaag, sprongmutatie, sprongopslag, sprongservice, sprongstuk
Vertalingen
    1.   

Werkwoord
vervoeging van
springen

sprong

  1. enkelvoud verleden tijd van springen
    • Ik sprong. 
    • Jij sprong. 
    • Hij, zij, het sprong. 

Gangbaarheid
  • Het woord sprong staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "sprong" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. sprong op website: Etymologiebank.nl
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.