plank

Twee planken.

Nederlands
Uitspraak
  • Geluid:  plank    (hulp, bestand)
  • IPA: /plɑŋk/
Woordafbreking
  • plank
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘plat stuk hout’ voor het eerst aangetroffen in 1284 [1]
  • [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord plank planken
verkleinwoord plankje plankjes

Zelfstandig naamwoord

plank v/m

  1. een plat en langwerpig stuk hout
  2. een plank om iets op te zetten -> schap
    • Hij viel over de stapel planken die voor de deur waren neergelegd. 
Hyponiemen
   
  • krabplank
  • leesplank
  • letterplank
  • loopplank
  • mouwplank
  • persplank
  • pindaplank
  • rolschaatsplank
  • schaatsplank
  • schietplank
  • schoeiplank
Afgeleide begrippen
   
  • plankbedrijf
  • plankenhuis
  • plankenkast
Verwante begrippen
Uitdrukkingen en gezegden
  • Op de plank en binnen.
(duivensport) een reisduif moet direct geconstateerd worden om een prijs te kunnen winnen
Vertalingen
    1. een plat en langwerpig stuk hout   
    2. schap   

Gangbaarheid
  • Het woord plank staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "plank" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. plank op website: Etymologiebank.nl
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.