merk

Nederlands
Uitspraak
  • Geluid:  merk    (hulp, bestand)
  • IPA: /ˈmɛrk/
Woordafbreking
  • merk
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘teken’ voor het eerst aangetroffen in 1323 [1] [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord merk merken
verkleinwoord merkje merkjes

Zelfstandig naamwoord

merk o

  1. een kenteken aangebracht ter identificatie van iets, (merkteken, teken)
    • Je kunt dat merkje er nu wel afhalen. 
  2. (handel) een symbool of naam voor producten van een bepaalde producent of handelsonderneming
    • Die computer is van een vrij onbekend merk. 
Synoniemen
Hyponiemen
   
Afgeleide begrippen
   
  • merkenbureau
  • merkendorp
  • merkengek
  • merkengemachtigde
  • merkenploeg
  • merkenrecht
Verwante begrippen
Vertalingen
    1. een kenteken aangebracht ter identificatie van iets   
    2. een herkenbaar product door een bepaalde producent vervaardigd   

Werkwoord
vervoeging van
merken

merk

  1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van merken
    • Ik merk. 
  2. gebiedende wijs van merken
    • Merk! 
  3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van merken
    • Merk je? 

Gangbaarheid
  • Het woord merk staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "merk" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. merk op website: Etymologiebank.nl
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.