brandmerk

Nederlands

paard met brandmerk
Uitspraak
Woordafbreking
  • brand·merk
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord brandmerk brandmerken
verkleinwoord brandmerkje brandmerkjes

Zelfstandig naamwoord

brandmerk o [1]

  1. door branden of schroeien gemaakt merkteken op voorwerp of dier ter herkenning
    • Alle koeien moesten worden gebrandmerkt met het teken van de eigenaar. 
  1. door schroeien gemaakt merkteken op een misdadiger, ook in figuurlijke zin
    • Nadat de 22-jarige tennisser in de zomer van 1997 voor het eerst de gevestigde orde uitdaagde door vanuit het niets de derde ronde te bereiken op Wimbledon, proefde hij de afgelopen tijd dat hem het brandmerk van eeuwig talent werd opgedrukt.[2] 

Gangbaarheid

  • Het woord brandmerk staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen

  1. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  2. NRC Robèrt Misset 27 mei 1998

Werkwoord

vervoeging van
brandmerken

brandmerk

  1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van brandmerken
    • Ik brandmerk. 
  2. gebiedende wijs van brandmerken
    • Brandmerk! 
  3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van brandmerken
    • Brandmerk je? 
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.