historie

Mennesker i historien:
Sitting Bull og Buffalo Bill
Mensen uit de geschiedenis:
Sitting Bull en Buffalo Bill

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • his·to·rie
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘verhaal, geschiedverhaal’ voor het eerst aangetroffen in 1240 [1]
  • [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord historie histories
historiën
verkleinwoord historietje historietjes

Zelfstandig naamwoord

historie v [3]

  1. verhaal
  2. (wetenschap) geschiedenis van een volk, een land enz
  3. zaak, aangelegenheid
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
   
Vertalingen
    1. verhaal   
    2. geschiedenis van een volk, een land enz   

Gangbaarheid
  • Het woord historie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
99 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "historie" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. historie op website: Etymologiebank.nl
  3. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).


Deens
Uitspraak
  • IPA: / hiˈsdoɐ̯ˀiə /
Woordherkomst en -opbouw
  • Afkomstig van het Latijnse zelfstandige naamwoord historia
Naar frequentie 466
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   historie     historien     historier     historierne  
genitief   histories     historiens     historiers     historiernes  

Zelfstandig naamwoord

historie, g

  1. (wetenschap) geschiedenis
  2. verhaal
Afgeleide begrippen


Nedersaksisch

Zelfstandig naamwoord

historie

  1. geschiedenis, historie
Synoniemen


Noors
Uitspraak
  • Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
  • IPA: / hɪˈstuːɾɪə /
Woordafbreking
  • his·to·rie
Woordherkomst en -opbouw
  • Afkomstig van het Griekse woord historia
Naar frequentie 640
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   historie     m: historien
v: historia  		   historier     historiene  
genitief   histories     m: historiens
v: historias  		   historiers     historienes  

Zelfstandig naamwoord

historie, v / m

  1. de ontwikkelingsgang van een persoon of zaak, levensloop
  2. (wetenschap) geschiedenis (van een bepaald gebied), historie
  1. «Landene i Midtøsten har en svært gammel historie.»
    De landen in het Midden-Oosten hebben een zeer oude geschiedenis.
  2. (onderwijs) geschiedenis (schoolvak, studievak)
  3. verhaal
  4. aangelegenheid, zaak
  1. «Bekjentskapet var en pinlig historie.»
    De Kennismaking was een pijnlijk verhaal.
Synoniemen
  • [1]: levnetsløp
  • [4]: anekdote
  • [4]: skrøne
Hyperoniemen
Afgeleide begrippen
  • [2]: bibelhistorie
  • [2]: litteraturhistorie
  • [2]: lokalhistorie
  • [2]: middelalderhistorie
  • [2]: rettshistorie
  • [2]: slektshistorie
  • [2]: språkhistorie
  • [2]: verdenshistorie
  • [5]: hjertehistorie
  • [5]: magehistorie
Verwante begrippen
  • [2]: historiker
  • [2]: historisk
  • [4]: fortelling
Uitdrukkingen en gezegden
  • [1]: jordens historie
de geschiedenis van de aarde
  • [1]: menneskehetens historie
de geschiedenis der mensheid
  • [2]: være godt inne i Norges eldste historie
goed in de oudste geschiedenis Noorwegens zijn
  • [2]: Bergen bys historie
Bergens stadsgeschiedenis
  • [2]: Vi fikk høre hele hennes historie.
We hebben haar volledige levensloop te horen krijgen.
  • [3]: ha tre timer historie i uka
drie uren per week geschiedenis hebben
  • [3]: ha eksamen i historie
examen in de geschiedenis hebben
  • [4]: fortelle en spennende historie
een spannend verhaal vertellen
  • [5]: en nydelig historie
een mooi verhaal


Nynorsk
Uitspraak
  • Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
  • IPA: / hɪˈstuːɾɪə /
Woordafbreking
  • his·to·rie
Woordherkomst en -opbouw
  • Afkomstig van het Griekse woord historia
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   historie     historia     historier     historiene  

Zelfstandig naamwoord

historie, v

  1. de ontwikkelingsgang van een persoon of zaak, levensloop
  2. (wetenschap) geschiedenis (van een bepaald gebied), historie
  1. «Kina er eit land med ei gammal og ærerik historie.»
    China is een land met een oude en roemrijke geschiedenis.
  2. (onderwijs) geschiedenis (schoolvak, studievak)
  3. verhaal
  4. aangelegenheid, zaak
Synoniemen
Afgeleide begrippen
  • [2]: byhistorie
  • [2]: bibelhistorie
  • [2]: litteraturhistorie
  • [2]: lokalhistorie
  • [2]: mellomalderhistorie
  • [2]: rettshistorie
  • [2]: slektshistorie
  • [2]: språkhistorie
  • [2]: verdshistorie
  • [5]: hjartehistorie
  • [5]: magehistorie
Uitdrukkingen en gezegden
  • [1]: jordhistoria
de geschiedenis van de aarde
  • [1]: den første kvinnelege statsministeren i historia
de eerste vrouwelijke premier in de geschiedenis
  • [2]: professor i historie
hoogleraar in geschiedenis
  • [3]: ha historie i andre timen
in het tweede uur geschiedenis hebben
  • [4]: fortelje ei god historie
een goed verhaal vertellen
  • [5]: Det vart ei dyr historie.
Het was een duur verhaal.


Tsjechisch
Uitspraak
  • IPA: /ɦɪstɔrɪjɛ/

Zelfstandig naamwoord

historie v

  1. (wetenschap) geschiedenis, historie
Synoniemen
  • dějiny vmv
  • dějepis monbezield
Afgeleide begrippen
Verwante begrippen
  • historicky (bw.)
  • historička v
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.