historia

Noors
Woordafbreking
  • his·to·ria

Zelfstandig naamwoord

historia, v

  1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van historie
Schrijfwijzen

Nynorsk
Woordafbreking
  • his·to·ria

Zelfstandig naamwoord

historia, v

  1. bepaalde vorm nominatief enkelvoud van historie

Zelfstandig naamwoord

historia

  1. verouderde spelling of vorm van historie van vóór 2012 [1]
(verouderd) onbepaalde vorm nominatief enkelvoud van historie, v

Verwijzingen
  1. Taalhervorming vanaf 1 augustus 2012:
    Ny rettskriving for 2000-talet, punt 3.1.4 (in het Nynorsk)

Spaans
Uitspraak
  • IPA: /isˈto.ɾja/
Woordafbreking
  • his·to·ria
enkelvoud meervoud
historia historias

Zelfstandig naamwoord

historia v

  1. geschiedenis
  2. verhaal, historie
  3. verleden
Synoniemen
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.