historisme
Nederlands
Woordafbreking
- his·to·ris·me
Zelfstandig naamwoord
historisme o
- (geschiedenis) geschiedbeschouwing waarin wordt geprobeerd door het gebruik van primaire 'objectieve' bronnen terug te gaan naar wat er feitelijk gebeurd is op een bepaald tijdstip en vandaar uit het verloop der gebeurtenissen te reconstrueren
- (bouwkunde) een stroming in de architectuur die terugblikt op het verleden
Verwante begrippen
- [2] neogotiek, neoromaans, neoclassicisme, neorenaissance
Afgeleide begrippen
- historistisch, historist
Gangbaarheid
- Het woord historisme staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.