effen

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • ef·fen
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘vlak, gelijkmatig’ voor het eerst aangetroffen in 1236 [1]
  • [2]
stellendvergrotendovertreffend
onverbogen effeneffenereffenst
verbogen
partitief effenseffeners-

Bijvoeglijk naamwoord

effen [3]

  1. glad van oppervlak
  2. gelijk van kleur
  3. zonder het uiten van gevoelens
    • Met een effen gelaat vertelde de man de grootste leugens. 
Antoniemen
Afgeleide begrippen
Verwante begrippen
Vertalingen
    1. glad van oppervlak   

Werkwoord
vervoeging van
effenen

effen

  1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van effenen
    • Ik effen. 
  2. gebiedende wijs van effenen
    • Effen! 
  3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van effenen
    • Effen je? 

Gangbaarheid
  • Het woord effen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
96 %van de Nederlanders;
96 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "effen" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. effen op website: Etymologiebank.nl
  3. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).


Nedersaksisch

Bijwoord

effen

  1. even; zonder moeite , in korte tijd


Veluws

Bijwoord

effen

  1. even; zonder moeite , in korte tijd
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.