bon

• Geluid:  bon    (hulp, bestand)

• bon

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘bewijsje’ voor het eerst aangetroffen in 1867 [1]
• [2]

bon m [3]

1. stukje papier dat als tegoedbewijs dienst doet

1. • Er zit een bon bij van tien punten. 

2. een rantsoeneringsbewijs

1. • De suiker is op de bon. 

2. een opgelegde boete of bekeuring

1. • Hij kreeg weer een bon voor te hard rijden. 

2. stukje papier waardoor je kunt bewijzen dat je iets betaald hebt.

1. • U kunt ruilen met het bonnetje. 

• op de bon gaan

• Indonesisch: bon

• bon-gebied, bonboekje, bonkaart, bonnenland

• Het woord bon staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'bon' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• Geluid:  bon    (hulp, bestand)

bon

1. goed

• bon

• [1],[2] uit het Nederlands "bon"
• [3] uit het Nederlands "bond"

bon

1. bon
2. rekening
3. bond

• rekening

bon

1. (plantkunde) boom