-loog

• IPA: /lox/

• -loog

• via Frans -logue of direct van Oudgrieks -λόγος "iemand die spreekt over iets (waar hij wat verstand van heeft)"[1]

-loog

1. beoefenaar van de wetenschap of leer waarvan de naam is samengesteld met hetzelfde eerste deel, eindigend met "-logie" ; dit eerste deel is meestal afkomstig uit het Oudgrieks of Latijn

• Afleidingen met '-loog' moeten worden onderscheiden van

a. samenstellingen met het zelfstandig naamwoord loog, zoals: aluinloog, kaliloog en natronloog

b. ontleende woorden die zijn samengesteld met het Oudgrieks λόγος (lógos) "woord, taal, rede" zoals: apoloog, dialoog en monoloog, proloog en epiloog, decaloog, analoog, autoloog en heteroloog

• -loge (vrouwelijke vorm)

• -graaf (-grafie)
• -noom (-nomie)
• -scoop (-scopie)