monoloog

Nederlands

Uitspraak

Geluid: monoloog (hulp, bestand)
IPA: /ˌmonoˈlox/

Woordafbreking

mo·no·loog

Woordherkomst en -opbouw

Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘alleenspraak’ voor het eerst aangetroffen in 1872 [1]
met het voorvoegsel mono- en met het achtervoegsel -loog [2]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	monoloog	monologen
verkleinwoord	monoloogje	monoloogjes

Zelfstandig naamwoord

monoloog m

een gesprek gevoerd door één persoon, meestal op toneel

- Hij hield een lange monoloog waar helaas niemand wat van begreep.

Hyponiemen

slotmonoloog, toneelmonoloog

Vertalingen

1. een gesprek gevoerd door één persoon, meestal op toneel

Duits: Monolog ^(de) m, Selbstgespräch ^(de) o
Engels: monologue ^(en), soliloquy ^(en)
Frans: monologue ^(fr) m

Spaans: monólogo ^(es) m, soliloquio ^(es) m
Zweeds: monolog ^(sv) g

Gangbaarheid

Het woord monoloog staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'monoloog' herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.