Zdeněk Štybar

Štybar begon zijn carrière als veldrijder. Zo werd hij zowel in 2002 als in 2003 derde op het WK veldrijden voor junioren. In 2005 werd hij voor het eerst wereldkampioen. In het Duitse St. Wendel versloeg hij zijn landgenoot Radomír Šimůnek op het WK voor beloften. Deze wereldtitel leverde hem een contract bij het Fidea Cycling Team op. Het daaropvolgende seizoen verlengde hij zijn wereldtitel. Ditmaal versloeg hij in het Nederlandse Zeddam de thuisrijder Lars Boom en de Belg Niels Albert.

Tijdens het seizoen 2007-2008 maakte hij zijn debuut bij de profs. Hij won zijn eerste klassementscross tijdens de Wereldbeker van Kalmthout. Later dat seizoen werd hij tweede op het WK. Ook in 2009 werd hij vicewereldkampioen. In het daaropvolgende seizoen 2009-2010 werd het Wereldkampioenschap gehouden te Tábor, in zijn thuisland. Voor eigen publiek werd hij voor het eerst wereldkampioen veldrijden bij de profs. Dat seizoen won hij ook nog het eindklassement van zowel de Wereldbeker als de Superprestige. Een jaar later, op 30 januari 2011, verlengde hij zijn wereldtitel. Ditmaal klopte hij in St. Wendel de Belgen Sven Nys en Kevin Pauwels. Na zijn tweede wereldtitel maakte Štybar vanaf 1 maart 2011 de overstap naar het Belgische UCI World Tour team Quick-Step. Eind december 2011 maakte Štybar bekend zich vanaf 2012 in de eerste plaats op het wegwielrennen te zullen focussen.[1]

In 2012 boekte hij zijn eerste zege van betekenis op de weg. Tijdens de Vierdaagse van Duinkerke won hij de vierde etappe. Later dat jaar won hij ook nog een rit in de Ronde van Polen. In 2013 brak Štybar door op de weg. In zijn allereerste Parijs-Roubaix streed hij mee voor de overwinning, tot hij moest uitwijken voor een fotograaf. Uiteindelijk werd hij zesde. Later dat jaar won hij in de Eneco Tour twee etappes en het eindklassement. In de zevende etappe van de Ronde van Spanje van 2013 klopte hij Philippe Gilbert in de sprint, nadat ze met z'n tweeën waren ontsnapt op zo'n vijf kilometer van de finish. In 2013-2014 reed hij opnieuw enkele veldritten. Hij betwistte ook het WK. Hij pakte er ietwat verrassend zijn derde wereldtitel bij de profs. In het klassieke voorjaar van 2014 behaalde hij heel wat ereplaatsen. Later dat jaar werd hij voor het eerst nationaal kampioen van Tsjechië op de weg. Tijdens de Eneco Tour won hij opnieuw een etappe. In 2015 was Štybar de beste in de Strade Bianche, waar hij op de steile slotklim in Sienna Greg Van Avermaet en Alejandro Valverde van zich af wist te houden. Ook won hij dat jaar de zesde etappe in de Ronde van Frankrijk.

• 2005 – Fidea Cycling Team (vanaf 1 september)
• 2006 – Fidea Cycling Team
• 2007 – Fidea Cycling Team
• 2008 – Fidea Cycling Team
• 2009 – Telenet-Fidea
• 2010 – Telenet-Fidea
• 2011 – Telenet-Fidea (tot 1 maart)
• 2011 – Quick-Step (vanaf 1 maart)
• 2012 – Omega Pharma–Quick-Step
• 2013 – Omega Pharma–Quick-Step
• 2014 – Omega Pharma–Quick-Step
• 2015 – Etixx–Quick-Step
• 2016 – Etixx–Quick-Step
• 2017 – Quick-Step Floors
• 2018 – Quick-Step Floors
• 2019 – Deceuninck–Quick-Step
• 2020 – Deceuninck–Quick-Step

Voorganger: Sven Nys 2013	Wereldkampioen veldrijden 2014	Opvolger: Mathieu van der Poel 2015
Voorganger: Niels Albert 2009	Wereldkampioen veldrijden 2010, 2011	Opvolger: Niels Albert 2012

Voorganger: Petr Dlask 2007

Tsjechisch kampioen veldrijden Zdeněk Štybar 2008, 2009, 2010, 2011, 2012, 2013

Opvolger: Martin Bina 2014

Zie de categorie Zdeněk Štybar van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.