Wereldkampioenschappen veldrijden 2007

Het wereldkampioenschap in Hooglede-Gits werd verreden in spectaculaire omstandigheden en verliep tumultueus. De wedstrijd werd ontsierd door enkele (zware) valpartijen. Vroeg in de tweede ronde ging de Nederlander Gerben de Knegt tegen de vlakte. Behalve De Knegt bleef iedereen overeind. Ook zijn landgenoot Richard Groenendaal bleef niet gespaard van de glibberige West-Vlaamse ondergrond. Zowel Wellens als zijn rivaal Sven Nys gingen goed van start. Wellens versnelde reeds in de tweede ronde, maar zijn aanvalspoging werd in de kiem gesmoord door Nys. Op een asfaltstrook kwam Wellens even later zwaar ten val toen een quad, met achterop een cameraman, een signalisatieblok raakte, teneinde deze Wellens van de weg maaide. Als gevolg van deze val zou Wellens gedwongen een punt zetten achter zijn seizoen. Hij reed evenwel de wedstrijd uit, maar hield aan de val een polsblessure over. Wellens sleurde Nys mee in zijn val, waardoor titelverdediger Erwin Vervecken zich ontpopte tot de verrassende leider. Terwijl Wellens uitgeschakeld leek voor de wereldtitel, kwam Nys terug aansluiten bij het eerste groepje met Vervecken, omdat die laatste kort daarvoor tegen de grond was gegaan en als dusdanig af te rekenen kreeg met materiaalpech. Vervecken viel twee ronden later opnieuw met Nys achter zich, waardoor Nys opnieuw het slachtoffer werd van andermans neergang. Groenendaal graaide een kleine voorsprong bij elkaar, maar ging dus onderuit.

De vrij letterlijk te nemen ondergang van de Belgen en Nederlanders bracht na verloop van tijd een nieuwe situatie teweeg. De Italiaan Enrico Franzoi en de Amerikaan Jonathan Page reden totaal onverwacht aan de leiding. Geen van beide slaagde erin voor afscheiding te zorgen. Wellens dubbelde intussen enkele renners en passeerde minstens even vaak een renner die voor hem uit reed, waaronder een zwalpende Nys. Wellens knokte zich opnieuw in de wedstrijd en eindigde finaal op de vierde plaats. Toen de omheining het begaf onder de menigte, belette dit een voorbij stuivende Wellens niet om met veel stuurmanskunst alsnog recht te blijven. Nys wist van geen hout pijlen te maken en viel nog een derde keer, maar bevond zich toen reeds in tiende positie. Nys struikelde op de trappen, waardoor bij hem de mentale veer brak. Hij reed de wedstrijd uit, maar eindigde zwaar ontgoocheld op een anonieme elfde plaats. Vervecken kwam aansluiten bij de kop van de wedstrijd. Franzoi moest voorin de rol lossen door een stuurfout in de zandstrook, maar Page hield stand tegen de sterk opzettende Vervecken en kwam zelfs nog kort bij de overwinning. Hij werd uiteindelijk op waarde geklopt door Erwin Vervecken. Hoewel beide renners in de laatste ronde aan elkaar gewaagd waren, had Vervecken al lopend een beslissende versnelling in huis op een brug met steile trappen. Vervecken verlengde zijn titel en kroonde zich voor de derde (en laatste) keer tot wereldkampioen.