Eneco Tour 2011

De eerste etappe van 5,7 km was een kleine proloog in en rondom Amersfoort. Tijdens het eerste uur van de proloog dreigde deze helemaal in het water te vallen, een hevige regenbui zorgde ervoor dat het wegdek spekglad was en top tijden niet gereden konden worden. De tijd van Robert Wagner, die mocht starten voor de regenbui, bleef zodoende een lange tijd staan. Een uur na de regenbui was het wegdek vrijwel volledig opgedroogd en werd de tijd als eerst door de jonge Nieuw-Zeelander Jesse Sergent verbeterd. Echter werd de tijd daarna door vele snel achter elkaar verbeterd. Het was de jonge Amerikaan Taylor Phinney die toen een tijd neer zette waar niemand meer aan kwam. De Amerikaan werd de eerste leider van de Eneco Tour 2011, gevolgd door: op de tweede plaats de Noor Edvald Boasson Hagen en op de derde plaats de Schot David Millar.

Vanuit Amersfoort volgde twee relatief vlakke etappes door Nederland. Deze etappes hadden een gelijk beeld, er sprong in beide etappes een groep weg die maximaal 5 minuten kreeg. Door het werk van de BMC ploeg, van leider Taylor Phinney, en de Omega Pharma-Lotto ploeg, van sprinter André Greipel, werd in beide etappes de achterstand van het peloton tenietgedaan. Dit resulteerde in twee massa sprints, en om de gelijkenis nog groter te maken hadden beide etappes dezelfde winnaar, de duitser André Greipel werd in beide etappes goed door zijn ploeg af gezet en kon zo beide sprints winnen.

De eerste heuvel rit van de Eneco Tour 2011 begon op een vrijwel gelijke manier als zijn voorgaande twee etappes. Er sprong een groep weg van vier renners, waaronder de Deen Alex Rasmussen die op negen seconde van de leider stond, die negen minuten kregen. Doordat de Deen zo gevaarlijk was voor de leiderspositie van Taylor Phinney nam zijn ploeg het initiatief en begonnen ze te koersen, uiteindelijk werd de groep koplopers terug gepakt. Op de laatste klim plaatste de Belg Philippe Gilbert een beslissende aanval en pakte zo belangrijke secondes, in combinatie met de bonificatie seconde nam de Belg de leiders trui over van Taylor Phinney

Na de veldslag in de Ardennen keerde de renners nog eenmaal terug naar Nederland, dit keer naar Roermond voor een individuele tijdrit. Net als proloog werd ook deze tijdrit erg beïnvloed door de weersomstandigheden, het technische parcours had erg te lijden onder de stevige regenbuien voor de start, hierdoor hebben de eerste rijders van het peloton allemaal hinder van de regen ondervonden. De Nieuw-Zeelander Jesse Sergent was de eerste die op een droge weg mocht starten en hij zette ook gelijk een tijd die door niemand meer gebroken zou worden, dit komt mede doordat er na de rit van de Nieuw-Zeelander er nog een tweede zware regenbui over het parcours trok. De leiderspositie die Philippe Gilbert ingenomen had moest hij tijdens deze rit alweer af staan, ditmaal aan de Noor Edvald Boasson Hagen, die 17 seconde sneller was dan de Belg en zodoende de leiderstrui overnam met een voorsprong van 12 seconde.

In het slotweekend waren er nog twee etappes door Nederland. Op zaterdag was Matteo Bono zowel zijn vluchtgenoten Sergey Renev en Artem Ovechkin als het peloton waarvan Tomas Vaitkus de sprint won te vlug af. Op zondag bevestigde Edvald Boasson Hagen zijn suprematie in door de sprint te winnen waarin Jürgen Roelandts en Denis Galimzjanov onderuit gingen.