Sophie Wilmès
Sophie Wilmès (Elsene, 15 januari 1975) is een Belgisch politica van de MR. Op 27 oktober 2019 werd zij de eerste vrouwelijke premier van België.[1]
Sophie Wilmès
| ||||
Geboren | Elsene, 15 januari 1975 | |||
Land | ||||
Partij | MR | |||
Aangetreden | 27 oktober 2019 | |||
Regering | Wilmès I Wilmès II | |||
Voorganger | Charles Michel | |||
Federaal minister van Wetenschapsbeleid en Begroting, belast met de Nationale Loterij | ||||
Aangetreden | 22 september 2015 | |||
Einde termijn | 27 oktober 2019 | |||
Regering | Michel I Michel II | |||
Voorganger | Hervé Jamar | |||
Opvolger | David Clarinval | |||
|
Levensloop
Wilmès is een dochter van Philippe Wilmès, professor economie aan de UCL en aan het MIT, regent bij de Nationale Bank van België en PSC-vertegenwoordiger in diverse bestuursraden.[2] Ook haar moeder was politiek actief en werkte onder meer op het kabinet van Mieke Offeciers-Van De Wiele.
Wilmès groeide op in Graven en ging in Brussel studeren aan het Institut des Hautes Études des Communications Sociales. Na haar studies vestigde ze zich in de hoofdstad en ging er als licentiate toegepaste communicatie aan de slag bij een reclamebureau. Vijf jaar later ging ze stage lopen bij de Europese Commissie als financieel beheerder en volgde avondlessen aan de Université Saint-Louis - Bruxelles om het bijhorende diploma voor die functie te bemachtigen.[2] Van 2000 tot 2005 was ze gemeenteraadslid van Ukkel voor de liberale kartelpartij PRL-FDF-MCC, die in 2002 opging in de MR. Later verhuisde ze naar Sint-Genesius-Rode in de Brusselse Rand. Ze werkte als economisch en financieel adviseur voor een advocatenkantoor tot ze in 2007 eerste schepen van financiën van Sint-Genesius-Rode werd. Ze bleef schepen tot in 2015. In Rode, een faciliteitengemeente, komt ze onder meer op voor de Franstalige belangen. In Vlaams-Brabant was ze van 2012 tot 2014 provincieraadslid voor de Franstalige eenheidslijst Union des Francophones, waarvoor ze ook fractieleider werd. Ook werd ze in 2013 MR-voorzitter voor de Brusselse Rand.[2]
Minister van Begroting
Bij de federale verkiezingen van mei 2014 stond ze als eerste opvolger op de MR-lijst voor de Kamer van volksvertegenwoordigers in de kieskring Brussel. In oktober 2014 kwam ze in de Kamer als opvolger van MR-volksvertegenwoordiger Didier Reynders, die als minister toetrad tot de regering-Michel I. In 2015 volgde ze Hervé Jamar op als minister van Begroting en Nationale Loterij.[3] Na de val van de Regering-Michel I op 9 december 2018 en het vertrek van de N-VA-regeringsleden, kreeg ze eveneens de bevoegdheden Wetenschapsbeleid en Ambtenarenzaken.
Bij de federale verkiezingen van mei 2019 werd Wilmès opnieuw verkozen in de Kamer, vanop de tweede plaats van de MR-lijst in de kieskring Brussel. Ze bleef volksvertegenwoordigster tot aan de installatie van de Regering-Wilmès II in maart 2020.
Premier van België
Op 26 oktober 2019 werd besloten dat ze de opvolgster zou worden van Charles Michel als eerste minister van de federale regering in lopende zaken. Michel was eerder per 1 december dat jaar benoemd tot voorzitter van de Europese Raad en zou afstand doen van zijn premierschap. Daags nadien werd zij benoemd door koning Filip. Hiermee werd ze de eerste vrouwelijke premier van België.[4][5] Nadat Didier Reynders op 30 november 2019 de regering verlaten had, kreeg ze eveneens de bevoegdheden Beliris en de Federale Culturele Instellingen.[6]
Nadat koninklijk opdrachthouders Patrick Dewael en Sabine Laruelle er tijdens de aanslepende regeringsformatie van 2019-2020 op 15 maart 2020 in slaagden tien partijen volmachten te laten geven aan de regering om de coronacrisis aan te pakken, werd Wilmès een dag later tot formateur benoemd om haar minderheidsregering in lopende zaken om te vormen tot een volwaardige regering die zes maanden zou aanblijven.[7] Nadat dit was gebeurd, legde ze op 17 maart 2020 voor de tweede keer de eed af als premier en werd dezelfde dag de regering-Wilmès II ingezworen.[8]
Uitslagen verkiezingen
Verkiezing | Kieskring | Datum | Lijst | Plaats op lijst | Voorkeursstemmen | Uitslag | Partijuitslag binnen kieskring |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Gemeenteraadsverkiezingen | Sint-Genesius-Rode | 8 oktober 2006 | IC-GB | 2e plaats | 802 | 2e titularis | 63,94 % |
Provincieraadsverkiezingen | Halle | 8 oktober 2006 | UF | 23e plaats | 1.077 | 5e opvolger | 11,44 % |
Gemeenteraadsverkiezingen | Sint-Genesius-Rode | 14 oktober 2012 | IC-GB | 2e plaats | 1.339 | 2e titularis | 65,5 % |
Provincieraadsverkiezingen | Halle | 14 oktober 2012 | UF | 1e plaats | 3.505 | 1e titularis | 10,4 % |
Federale parlementsverkiezingen | Brussel-Hoofdstad | 25 mei 2014 | MR | 1e opvolger | 4.314 | 1e opvolger | 23,07 % |
Gemeenteraadsverkiezingen | Sint-Genesius-Rode | 14 oktober 2018 | IC-GB | 2e plaats | 2.006 | 2e titularis | 69,3 % |
Provincieraadsverkiezingen | Halle-Vilvoorde | 14 oktober 2018 | UF | Lijstduwer-20e plaats | 4.243 | 2e titularis | 9,5 % |
Federale parlementsverkiezingen | Brussel-Hoofdstad | 26 mei 2019 | MR | 2e plaats | 16.180 | 2e titularis | 17,47 % |
Persoonlijk
Wilmès is getrouwd en heeft vier kinderen.[2] Haar echtgenoot is algemeen directeur van reclamebedrijf Publiroute, waarvan hij minderheidsaandeelhouder is.
Voorganger: Hervé Jamar |
Minister van Begroting 2015-2019 |
Opvolger: David Clarinval |
Voorganger: Zuhal Demir |
Minister van Wetenschapsbeleid 2018-2019 |
Opvolger: David Clarinval |
Voorganger: Sander Loones |
Minister van Ambtenarenzaken 2018-2019 |
Opvolger: David Clarinval |
Voorganger: Charles Michel |
Premier van België 2019 - heden |
de Gerlache · Lebeau · de Mûelenaere · Goblet d'Alviella · de Theux de Meylandt · Lebeau · Nothomb · Van de Weyer · de Theux de Meylandt · Rogier · Henri de Brouckère · de Decker · Rogier · Frère-Orban · d'Anethan · de Theux de Meylandt · Malou · Frère-Orban · Malou · Beernaert · de Burlet · de Smet de Naeyer · Vandenpeereboom · de Smet de Naeyer · de Trooz · Schollaert · de Broqueville · Cooreman · Delacroix · Carton de Wiart · Theunis · Van de Vyvere · Poullet · Jaspar · Renkin · de Broqueville · Theunis · van Zeeland · Janson · Spaak · Pierlot · Van Acker · Spaak · Van Acker · Huysmans · Spaak · Eyskens · Duvieusart · Pholien · Van Houtte · Van Acker · Eyskens · Lefèvre · Harmel · Vanden Boeynants · Eyskens · Leburton · Tindemans · Vanden Boeynants · Martens · Eyskens · Martens · Dehaene · Verhofstadt · Leterme · Van Rompuy · Leterme · Di Rupo · Michel · Wilmès |