Jules Renkin

Renkin promoveerde in 1884 tot doctor in de rechten aan de Katholieke Universiteit Leuven en vestigde zich als advocaat.

In 1891 werd hij medeoprichter van L'Avenir Social: journal démocratique catholique. Hij werd in 1895 gemeenteraadslid van Elsene en vervulde dit mandaat tot in 1907.

In juli 1896 werd hij verkozen tot lid van de Kamer van volksvertegenwoordigers voor het arrondissement Brussel voor de Katholieke Partij en vervulde dit mandaat tot aan zijn dood in 1934. Voor de Eerste Wereldoorlog was Renkin een mandataris van de christelijke arbeidersbeweging en gold hij als christendemocratisch politicus, maar nadien evolueerde hij in conservatieve richting. In 1925 was hij zelfs tegenstander van een regering van christendemocraten en socialisten, geleid door Prosper Poullet.[1]

Hij was achtereenvolgens van 1907 tot 1908 minister van Justitie, van 1908 tot 1918 minister van Koloniën, van 1918 tot 1919 minister van Spoorwegen en PTT en van 1919 tot 1920 minister van Binnenlandse Zaken. Van 6 juni 1931 tot 22 oktober 1932 was hij eerste minister, van 1931 tot 1932 minister van Binnenlandse Zaken en Volksgezondheid en in 1932 korte tijd minister van Financiën.

Hoewel Renkin eerder een tegenstander van de Vlaamse Beweging was. Toch was hij in 1908 een van de initiatiefnemers van de wet die het gebruik van het Nederlands in het Brabantse Hof van Assisen en verdedigde hij in 1920 de eis tot vernederlandsing van de Rijksuniversiteit Gent.

Tijdens zijn premierschap leidde hij een katholiek-liberale regering. Er kwam in 1932 onder andere een nieuwe taalwetgeving tot stand die belangrijk was voor de administratie en het onderwijs. Zijn regering hield niet lang stand door de aanzwellende economische crisis.

Renkin werd in 1920 tot minister van Staat benoemd.

Zoals vermeld op zijn overlijdensbericht.

•  België: Minister van Staat
•  België: Grootlint in de Leopoldsorde
•  België: Grootlint in de Orde van de Afrikaanse Ster
•  België: Grootkruis in de Kroonorde
•  Spanje: Grookruis met Keten in de Orde van Isabella de Katholieke
•  Verenigd Koninkrijk: Ridder Grootkruis in de Orde van het Britse Rijk
•  Frankrijk: Grootkruis Legioen van Eer
•  Vaticaanstad: Grootkruis Orde van Sint-Gregorius de Grote

• La limitation légale de la journée de travail, Brussel, 1891.
• Le Mouvement démocratique chrétien, Brussel, 1894.
• Anvers. Installations maritimes et système défensif, Brussel, 1905.
• L'étude de la religion et de la politique, Brussel, 1906.
• La question de l'annexion du Congo, 1908.
• Le gouvernement de Sainte-Adresse, in: The Times, 9 april 1920.
• Le problème des langues en Belgique, 1927.

• Pierre NOTHOMB, Silhouettes de guerre: M. Jules Renkin, in: Le Correspondant, 25 april 1917.
• Pierre NOTHOMB, Jules Renkin et la conquête africaine, Brussel, 1917.
• Baron DE HAULEVILLE, Jules Renkin, 1934.
• F. DELLICOUR, Renkin, in: Biographie coloniale belge, T. IV.
• Paul VAN MOLLE, Het Belgisch Parlement, 1894-1972, Antwerpen, 1972.
• Guy VANTHEMSCHE, Le Congo belge pendant la Première Guerre mondiale. Les rapports du ministre des Colonies Jules Renkin au roi Albert Ier 1914-1918, Brussel, 2009.

• Jules Renkin in de ODIS

Premiers van België

de Gerlache · Lebeau · de Mûelenaere · Goblet d'Alviella · de Theux de Meylandt · Lebeau · Nothomb · Van de Weyer · de Theux de Meylandt · Rogier · Henri de Brouckère · de Decker · Rogier · Frère-Orban · d'Anethan · de Theux de Meylandt · Malou · Frère-Orban · Malou · Beernaert · de Burlet · de Smet de Naeyer · Vandenpeereboom · de Smet de Naeyer · de Trooz · Schollaert · de Broqueville · Cooreman · Delacroix · Carton de Wiart · Theunis · Van de Vyvere · Poullet · Jaspar · Renkin · de Broqueville · Theunis · van Zeeland · Janson · Spaak · Pierlot · Van Acker · Spaak · Van Acker · Huysmans · Spaak · Eyskens · Duvieusart · Pholien · Van Houtte · Van Acker · Eyskens · Lefèvre · Harmel · Vanden Boeynants · Eyskens · Leburton · Tindemans · Vanden Boeynants · Martens · Eyskens · Martens · Dehaene · Verhofstadt · Leterme · Van Rompuy · Leterme · Di Rupo · Michel · Wilmès