Sint Maarten (land)
Sint Maarten is een land binnen het Koninkrijk der Nederlanden. Het bestaat uit het zuidelijk deel van het Caribische eiland Sint Maarten. Het heeft een oppervlakte van ongeveer 34 km² en heeft naar schatting 42.083 (2017) inwoners. De hoofdstad is Philipsburg.
Sint Maarten
| ||||||
| ||||||
 | ||||||
| Basisgegevens | ||||||
| Officiële landstaal | Nederlands, Engels | |||||
| Hoofdstad | Philipsburg | |||||
| Regeringsvorm | Constitutionele monarchie | |||||
| Staatshoofd | Koning Willem-Alexander Eugene Holiday (gouverneur) | |||||
| Regeringsleider | Wycliffe Smith | |||||
| Religie | 39% rooms-katholiek 12% pinkstergemeente 11% methodist 31% overig 7% geen | |||||
| Oppervlakte | 34 km² [1] | |||||
| Inwoners | 33.609 (2011)[2] 42.083 (2017)[3] (1.237,7/km² (2017)) | |||||
| Overige | ||||||
| Volkslied | O Sweet Saint Martin's Land | |||||
| Munteenheid | Antilliaanse gulden (ANG) | |||||
| UTC | -4 | |||||
| Nationale feestdag | 11 november (Sint-Maartensdag)[4] | |||||
| Web | Code | Tel. | .sx | SXM | 1-721[5] | |||||
| Voorgaande staten | ||||||
| ||||||
| Detailkaart | ||||||
 | ||||||
|
Portaal  | ||||||
.svg.png){kind=small}
.jpg)
Het noordelijke deel van het eiland hoort als Collectivité de Saint-Martin bij Frankrijk.
Schrijfwijze en gebruik naam
Sint Maarten werd ook in het Nederlands tot in de twintigste eeuw vaak aangeduid met de op het Frans geënte naam St. Martin, hoewel Sint Maarten ook wel voorkwam. De naam van het Nederlandse deel van het eiland is per 1 april 1937 veranderd in Sint Maarten.[6] Deze schrijfwijze, die ook wordt aangehouden in het Statuut voor het Koninkrijk der Nederlanden en de Staatsregeling van Sint Maarten, druist in tegen de Nederlandse spelling, volgens welke het Sint-Maarten zou moeten zijn. De Nederlandse Taalunie adviseert daarom in afwijking van de officiële naam toch Sint-Maarten te schrijven.[7]
Het bij Sint Maarten horende bijvoeglijk naamwoord is Sint Maartens. Een inwoner is een Sint Maartenaar, een inwoonster een Sint Maartense.[8]
De Nederlandse benaming Sint Maarten wordt ook gebruikt door de Engelstalige inwoners van het eiland, die in het Engels Sint Maarteners worden genoemd.
Geschiedenis
Het eiland werd sinds 4000 voor Christus bewoond, sinds ca. 800 door de Arowakken. In de 14e eeuw kwamen de Carib op het eiland. Zij noemden het Soualiga (Zouteiland).
Het eiland werd in 1493 vanuit Europa door Columbus ontdekt die er op 11 november langsvoer. Het is genoemd naar de heilige Martinus van Tours (Sint-Maarten), wiens feestdag op 11 november is. De nationale dag van het eiland Sint Maarten wordt ook op 11 november gevierd. Vanwege de zoutwinning was Sint Maarten interessant voor veel landen, waaronder Nederland en Frankrijk. Zout werd gebruikt om vlees goed te houden gedurende de lange tochten over de oceaan. Tegenwoordig wordt er geen zout meer gewonnen op het eiland, toerisme is nu de belangrijkste bron van inkomsten.
De Spanjaarden lieten het eiland aanvankelijk met rust. Rond 1630 vestigden zich er Fransen en Nederlanders, vooral vanwege het aanwezige zout, maar zij werden aanvankelijk door de Spanjaarden verdreven. In 1644 gaven de Spanjaarden hun rechten op.
Op 23 maart 1648 tekenden het koninkrijk Frankrijk en de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden een overeenkomst (Verdrag van Concordia), waarbij het eiland gedeeld werd. Pas in 1817 werd deze overeenkomst definitief; het eiland was toen al ongeveer 16 keer van eigenaar verwisseld.
Tussen 1951 en 1983 was het eiland onderdeel van het eilandgebied Bovenwindse Eilanden
Tussen 1983 en 2010 was het Nederlands deel van het eiland Sint Maarten een eilandgebied van de Nederlandse Antillen.
Op 2 november 2006 werd tussen Nederland, Curaçao en Sint Maarten een akkoord gesloten, op grond waarvan deze twee eilanden een aparte status binnen het Koninkrijk kregen, vergelijkbaar met die van Aruba sinds 1986, in het kader van verregaande staatkundige hervormingen binnen het Koninkrijk der Nederlanden.
De Nederlandse Antillen zouden als land binnen het Koninkrijk op 15 december 2008 worden ontbonden. Die datum is echter niet gehaald. Minister Sarah Wescot wilde begin 2010 als nieuwe deadline, maar Nederland stemde daar niet mee in.[9] Uiteindelijk werden de Nederlandse Antillen op 10 oktober 2010 opgeheven.
Op ‘10-10-10’ verkreeg het Nederlandse deel van Sint Maarten derhalve autonomie binnen het Koninkrijk der Nederlanden, evenals Curaçao. De overige eilanden van de voormalige Nederlandse Antillen, Bonaire, Sint Eustatius en Saba (de zogenoemde BES-eilanden) vormen sinds die datum Caribisch Nederland en zijn als 'bijzondere gemeente' direct onderdeel van het land Nederland.
Sociale geografie
Demografie
Bij de laatste volkstelling in 2001 had het eilandgebied Sint Maarten 30.594 inwoners. Het daadwerkelijke aantal inwoners was waarschijnlijk echter een stuk hoger, door het grote aantal illegalen, naar schatting meer dan 30.000.[10] Ook groeit de bevolking nog steeds door immigratie.
Zelfs van de 30.594 getelde inwoners had slechts 51% de Nederlandse nationaliteit en was niet meer dan 30% op het eiland zelf geboren. De grootste groepen buitenlanders vormen staatsburgers van de Dominicaanse Republiek en Haïti (elk minstens 10% van de bevolking). Kleinere groepen buitenlanders komen uit Engelstalige landen, zoals Jamaica, Guyana, het Verenigd Koninkrijk (vooral van de Britse Maagdeneilanden) en de Verenigde Staten.
In godsdienstig opzicht is Sint Maarten zeer veelzijdig. 39% van de bevolking is rooms-katholiek, 12% behoort tot een Pinkstergemeente, 11% is methodist, 7% baptist, 6% zevendedagsadventist, 4% anglicaan, 3% joods en eveneens 3% calvinistisch (hervormd/gereformeerd).
De officiële talen zijn het Nederlands en het Engels.[11] Van de bevolking spreekt 68% thuis Engels, 13% Spaans, 8% de plaatselijke creooltaal en 4% Nederlands. Er zijn zowel Nederlandstalige als Engelstalige basis- en middelbare scholen. Daardoor beheersen de (Engelstalige) autochtone eilandbewoners ook het Nederlands.
Kernen
Met een bevolkingsdichtheid van bijna 1000 inwoners per km² is Sint Maarten het dichtstbevolkte land van het Koninkrijk. De oorspronkelijke kernen in het gebied zijn hierdoor op veel plaatsen aan elkaar vastgegroeid. Bij de volkstelling werden de volgende kerngebieden onderscheiden:
- Philipsburg (1338 inwoners)
- Lower Prince's Quarter (8123 inw.)
- Cul de Sac (7880 inw.)
- Cole Bay (6046 inw.)
- Upper Prince's Quarter (4020 inw.)
- Little Bay (Fort Amsterdam) (2176 inw.)
- Simpson Bay (736 inw.)
- Lowlands (232 inw.)
Tot het eilandgebied behoren ook de voor de kust liggende onbewoonde eilandjes Guana Key, Hen & Chickens, Cow & Calff, Molly Beday en Pelikan Key.
Economie
De economie is volledig gericht op het massatoerisme. In 2019 werden 319.616 verblijfstoeristen geregistreerd; een beduidende stijging na de terugval na orkaan Irma in 2017. Met 193.478 bezoekers is Noord-Amerika de belangrijkste markt voor de Sint Maartense toeristenindustrie.[12] Behalve verblijfsrecreatie is het eiland ook een halteplaats voor veel cruiseschepen. Hierdoor kan de drukte op het eiland sterk verschillen naarmate er meer of minder schepen liggen aangemeerd.
De internationale luchthaven Prinses Juliana tussen Simpson Bay en Lowlands is de toegangspoort tot het eiland.
Opleiding
- Stichting Voortgezet Onderwijs van de Bovenwindse Eilanden
- Milton Peters College
- Sundial School
- American University of the Caribbean
- American University of Integrative Sciences
Bestuur
Het bestuur van het land bestaat uit een gouverneur, een kabinet en de Staten.
Gouverneur
De gouverneur van Sint Maarten is de vertegenwoordiger van het staatshoofd in het land. De huidige gouverneur is Eugene Holiday, de waarnemend gouverneur is Reynold Groeneveldt.
Staten
De Staten van Sint Maarten vormen het parlement.
| Partij | 2018 | 2016 | 2014 | 2010 | 2007 | 2003 | 1999 | 1995 | 1991 | 1987 | 1983 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| United Democrats (UD) fusie van United People (UP) en Democratische Partij (DP) |
7 | - | - | - | - | - | - | - | - | - | - |
| National Alliance (NA) voorheen Sint Maarten Patriotic Alliance (SPA) |
5 | 5 | 4 | 7 | 5 | 4 | 3 | 5 | 4 | 2 | 2 |
| United St. Maarten Party (USP) | 2 | 3 | 2 | - | - | - | - | - | - | - | - |
| Sint Maarten Christian Party (SCMP) | 1 | 0 | - | - | - | - | - | - | - | - | - |
| People's Progressive Alliance (PPA) | 0 | 0 | - | - | 0 | 1 | - | - | - | - | - |
| United People (UP) | - | 5 | 7 | 6 | - | - | - | - | - | - | - |
| Democratische Partij (DP) | - | 2 | 2 | 2 | 6 | 6 | 7 | 5 | 3 | 7 | 5 |
| Serious Alternative People's Party (SAPP) voorheen Progressive Democratic Party (PDP) |
- | - | - | - | - | 0 | 0 | 1 | 2 | - | - |
| National People's Party (NPP) | - | - | - | - | - | 0 | 1 | - | - | - | - |
| Totaal | 15 | 15 | 15 | 15 | 11 | 11 | 11 | 11 | 9 | 9 | 7 |
Kabinet[13]
- Minister-president van Sint Maarten: Silveria Jacobs (NA)
- Minister van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening, Milieu en Infrastructuur en vice-premier: Christopher Wever
- Minister van Justitie: Egbert Doran
- Minister van Volksgezondheid, Sociale Ontwikkeling en Arbeidszaken: Pamela Gordon-Lake
- Minister van Financiën en waarnemend minister van Onderwijs, Cultuur, Jeugd en Sport: Ardwell Irion
- Minister van Toerisme, Economische Zaken, Vervoer en Telecommunicatie: Melissa Arrindell-Doncker
Binnen de rijksministerraad van het Koninkrijk der Nederlanden wordt Sint Maarten vertegenwoordigd door de gevolmachtigd minister van Sint Maarten. Sinds 28 november 2019 is dit Rene Violenes.
Staatkundige hervormingen
Al bij het eerste referendum op 14 oktober 1994, waar alle landen kozen voor behoud van de Nederlandse Antillen, was een grote minderheid (33%) op Sint Maarten voor een 'status aparte' als Land binnen het Koninkrijk.
Mede door de steeds grotere samenwerkingsproblemen binnen de Antillen, hield het eilandbestuur van Sint Maarten op 23 juni 2000 een tweede referendum, waarbij zijzelf de status aparte aanprees als oplossing voor die problemen. De bevolking koos met ruime meerderheid voor de status van autonoom land, waarop de politiek van Sint Maarten aandrong op staatkundige hervorming binnen het Koninkrijk der Nederlanden.
| Optie | Stemmen | % |
|---|---|---|
| A: onderdeel blijven van de Nederlandse Antillen | 332 | 3,74 |
| B: een autonoom land binnen het Koninkrijk der Nederlanden | 6.212 | 69,99 |
| C: integratie in Nederland | 1.050 | 11,83 |
| D: een onafhankelijke staat | 1.282 | 14,44 |
| Blanco en ongeldige stemmen | ? | - |
| Opkomst | ? | ? |
De uitslag van dit referendum vormde zo de aanleiding voor discussies en referenda op de andere eilanden. In het najaar van 2006 werd uiteindelijk met Nederland overeengekomen dat Sint Maarten de status van land binnen het Koninkrijk zal krijgen.
Externe links
Bronnen, noten en/of referenties
|
| Caraïbische eilanden binnen het Koninkrijk der Nederlanden |  |
|---|---|
|
Aruba · Bonaire · Curaçao · Saba · Sint Eustatius · Sint Maarten — Cow & Calf · Green Island · Hen & Chickens · Guana Key of Pelikan · Klein Bonaire · Klein Curaçao · Molly Beday · Pelikan Key |
 |
Zie de categorie Sint Maarten, Dutch Caribbean van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |
| Koninkrijk der Nederlanden | | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
|
Antigua en Barbuda · Bahama's · Barbados · Belize · Canada · Costa Rica · Cuba · Dominica · Dominicaanse Republiek · El Salvador · Grenada · Guatemala · Haïti · Honduras · Jamaica · Mexico · Nicaragua · Panama · Saint Kitts en Nevis · Saint Lucia · Saint Vincent en de Grenadines · Trinidad en Tobago · Verenigde Staten
Land van het Koninkrijk der Nederlanden: Aruba · Curaçao · Sint Maarten
Nederlands openbaar lichaam: Bonaire · Sint Eustatius · Saba
Frans overzees departement: Guadeloupe · Martinique
Overzees gebied van het Verenigd Koninkrijk: Anguilla · Bermuda · Britse Maagdeneilanden · Kaaimaneilanden · Montserrat · Turks- en Caicoseilanden
Overige gebieden: Amerikaanse Maagdeneilanden · Clipperton · Groenland · Puerto Rico · Saint-Barthélemy · Saint-Martin · Saint-Pierre en Miquelon