Sint Maarten (eiland)

Sint Maarten (Frans: Saint-Martin, Engels: Saint Martin) is een eiland in de Caraïbische Zee, genoemd naar de heilige Maarten (Martinus van Tours). Het eiland behoort tot de Kleine Antillen. Het ligt 240 kilometer ten oosten van Puerto Rico en zuidelijk van Anguilla.

Sint Maarten
Eiland van Frankrijk/Koninkrijk der Nederlanden

Locatie
LandFrankrijk/Koninkrijk der Nederlanden
EilandengroepKleine Antillen
Coördinaten18°4'NB, 63°3'WL
Algemeen
Oppervlakte53 / 34 (totaal 87 ) km²
Inwoners74.884 (2007)
HoofdplaatsMarigot / Philipsburg
Lengte14,3 km
Breedte13,3 km
Hoogste puntPic Paradis (411 m)
Detailkaart
Topografische kaart

Sint Maarten is verdeeld in een Frans en een Nederlands deel, Collectivité de Saint-Martin respectievelijk het land Sint Maarten, die Frans resp. Nederlands en Engels als officiële talen hebben.[1] De voertaal op het eiland is zoals op Sint Eustatius echter Engels, doordat de bevolking grotendeels afstamt van Engelstalige slaven.

Grenzen

De totale oppervlakte van het eiland bedraagt 87 km². De totale lengte van de grens tussen het Nederlandse en het Franse deel van het eiland bedraagt 10 km. Er is vrij verkeer tussen beide eilandsdelen.

Het Franse deel viel van 1946 tot 2007 onder het departement Guadeloupe, maar koos op 7 december 2003 bij referendum voor zelfbestuur en werd in 2007 een overzeese gemeenschap (collectivité d'outre-mer).

Het Nederlandse deel is sinds 10 oktober 2010 een apart land binnen het Koninkrijk der Nederlanden. Voorheen was het onderdeel van de Nederlandse Antillen.

Collectivité de Saint-Martin:

Land Sint Maarten:

Geschiedenis

Sinds 4000 v. Chr is het eiland bewoond, sinds ca. 800 door de Arowakken-indianen. In de 14e eeuw kwamen de Carib-indianen, die veel oorlogszuchtiger waren en mogelijk aan kannibalisme deden. Zij noemden het eiland Soualiga (Zouteiland).

Het eiland zou op 11 november (Sint-Maarten) 1493 door Columbus ontdekt zijn. De Spanjaarden lieten het eiland aanvankelijk met rust. Rond 1630 vestigden zich er Fransen en Nederlanders, vooral vanwege het aanwezige zout, maar zij werden door de Spanjaarden verdreven. Pas in 1644 gaven de Spanjaarden hun rechten op.

Op 23 maart 1648 tekenden het koninkrijk Frankrijk en de Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden een overeenkomst (Verdrag van Concordia), waarbij het eiland gedeeld werd. Pas in 1817 werd deze overeenkomst definitief; het eiland was toen al ongeveer 16 keer van eigenaar verwisseld.

Orkanen

Sint Maarten ligt in een gebied dat kwetsbaar is voor orkanen. Zo werd Sint Maarten in 1995 zwaar getroffen door orkaan Luis, die grote schade aan het eiland berokkende.

Op 6 september 2017 werd het eiland getroffen door orkaan Irma. Deze was van de zwaarste categorie (5) en richtte opnieuw zware schade aan op het eiland, waarbij er meerdere doden en gewonden vielen. Er zijn bij elkaar vier doden gevallen door orkaan Irma.[3][4][5]

Economie

Sint Maarten is een belangrijke toeristenbestemming. Er meren dagelijks meerdere cruiseschepen aan. Op het Nederlandse deel van het eiland bevindt zich het Princess Juliana International Airport, waarop vliegtuigen van het type Boeing 747 pal achter het strand kunnen landen. Ook op het Franse deel ligt een vliegveldje: Luchthaven L'Espérance. Amerikanen vormen het leeuwendeel van de toeristen die arriveren per cruiseschip en per vliegtuig.

Kunst, cultuur, sport, evenementen

Sint Maarten is historisch en cultureel een smeltkroes van Europese en Caribische invloeden, hetgeen onder andere in de kunst en architectuur van het eiland tot uitdrukking komt. Het is vrijwel onmogelijk om de kunst van Sint Maarten los te zien van de rest van het Caribisch gebied.

De Universiteit van Sint Maarten biedt door het jaar heen maar ook in de zomer diverse cursussen aan jongeren vanuit de hele Antillen. Favoriete sporten op het eiland zijn honkbal, softbal, boksen, atletiek, voetbal en basketbal. Daarnaast zijn de hanengevechten een bekend fenomeen. Deze oude sport wordt beoefend op onder andere het Franse deel van het eiland, La Savanna, Rambeaud en Grand Case. Hierbij wordt ook gegokt. In april is het jaarlijkse carnaval, dat in Afrikaans-Caribische stijl wordt gevierd. Dit carnaval wordt zelfs uitbundiger gevierd dan kerstmis. De voorbereidingen van de kostuums worden reeds in november gestart. Het eiland kent voorts veel toeristische trekpleisters, resorts, discotheken, restaurants en zwemgelegenheden, maar ook diverse musea, kerken, en concertlocaties.

Fauna

Op het eiland treft men verschillende soorten hagedissen aan, zoals anolissen en gekko's, onder andere Anolis gingivinus komt voor Sint Maarten. Daarnaast leven er verwilderde geiten, bosratten, landheremietkreeften en meer dan 160 verschillende vogelsoorten, waaronder geelborstzangers, kolibries en pelikanen. Deze laatste is de nationale vogel van Sint Maarten; het wapen van Sint Maarten toont een bruine pelikaan.

Op het eiland zijn acht soorten vleermuizen gevonden:[6] de jamaicavruchtenvampier (Artibeus jamaicensis), Ardops nichollsi, Monophyllus plethodon, Brachyphylla cavernarum, Molossus molossus, de guanovleermuis (Tadarida brasiliensis), de Mexicaanse trechteroorvleermuis (Natalus stramineus) en de grote hazenlipvleermuis (Noctilio leporinus). Ook het uitgestorven knaagdier Amblyrhiza kwam op Sint Maarten voor.

Sint Maarten is omgeven met koraalrif, waar een grote variatie aan onderwaterflora en -fauna is: heel veel vissoorten waaronder verpleegsterhaaien, reuzenmanta's, adelaarsroggen, pijlstaartroggen, maar ook de zeester, de kreeft, de roze vleugelhoorn en de soort keizersvis Holacanthus ciliaris.

Er zijn ook diverse soorten schildpadden te vinden, zoals de lederschildpad, de onechte karetschildpad en de karetschildpad. Ze kunnen gezien worden in het zuidelijke en oostelijke gedeelte van het eiland.

Flora

Door het droge klimaat op Sint Maarten is de verscheidenheid aan flora beperkt. Sint Maarten valt net op de grens van een tropische moessonklimaat of het drogere tropisch savanneklimaat. Het eiland telt meer dan vijfhonderd verschillende plantensoorten. In het heuvelachtige groene binnenland zijn veel palmbomen, cactussen, varens, loofbomen en dennenbomen. In het westen is meer water en dat levert een andere vegetatie op. Aan de waterkant van de Simpson Bay Lagoon zijn dat bijvoorbeeld mangroven.

Op Sint Maarten treft men fruitdragende bomen aan, leveranciers van de onder meer bananen, sinaasappelen, citroenen, citrusvruchten en mango's. Daarnaast is er de guavaberry die de bessen draagt waarvan likeur wordt gemaakt. Net als op de andere Caribische eilanden groeit er ook de aloë vera, erg populair voor (gezonde)voeding en cosmetica. Ook wilde salie is te vinden op het eiland. Aan de kust groeien veel kapok en manzanillabomen (Hippomane mancinella). Aan deze laatste groeien giftige vruchten: zelfs druppels uit de boom na een regenbui leiden vaak tot hevige huidirritatie.

Daarnaast zijn er tuinplanten geïmporteerd uit andere tropische landen zoals de koningspalm uit Cuba, wisselbloem (Lantana camara), de flamboyant (Delonix regia) uit Madagaskar en de Chinese roos (Hibiscus rosa-sinensis) uit China. De wisselbloem komt ook voor in het wapen van Sint Maarten. Omdat het eiland weinig verschil in de seizoenen kent, bloeien planten het hele jaar door.

Geboren

Zie de categorie Sint Maarten (eiland) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Zie de categorie Sint Maarten (Nederlands deel) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.