Sint-Truidense VV

De club werd opgericht op 23 februari 1924 en sloot zich op 13 juni dat jaar officieel aan bij de Belgische Voetbalbond onder de naam Sint-Truidensche Voetbalvereeniging. De club kreeg vorm na het verdwijnen van twee lokale ploegen in Sint-Truiden: Gold Star Sint-Truiden en Union Sint-Truiden. De eerste wedstrijd van STVV was tegen Cercle Tongeren, dat destijds in de tweede afdeling speelde. Het was geen groot succes: slechts 9 betalende toeschouwers en een opbrengst van 13,50 Belgische frank. Bij het invoeren van de stamnummers in 1926 kreeg Sint-Truidensche VV stamnummer 373 toegekend.

Op het eind van de jaren 1920 verscheen de club voor het eerst in de Derde Klasse. De club zou enkele keren zakken en terug promoveren. Memorabel was het seizoen 1938/39, waarin Pol Appeltants een clubrecord liet optekenen door maar liefst 50 keer te scoren. Diezelfde Appeltants zou in 1948 als eerste Truienaar aantreden voor het Belgisch voetbalelftal. STVV werd in 1944 zwaar getroffen toen Duitse luchtbombardementen de volledige accommodatie vernietigde.

In 1948 won Sint-Truiden zijn reeks in de derde afdeling en promoveerde het voor het eerst naar Tweede Klasse. In 1947 had men de spelling van de clubnaam naar Sint-Truidense Voetbalvereniging gewijzigd en in 1951 kreeg de club de koninklijke titel. De club speelde een tiental jaar in Tweede Klasse tot men in 1957 tweede werd en voor het eerst de promotie afdwong naar Eerste Klasse. Sint-Truiden bleef meedraaien in deze reeks en kende enkele goede jaren. In 1965/66 werd de club onder Raymond Goethals aanvankelijk herfstkampioen, met 23 op 24. De Spaanse voetbalbond nodigde STVV uit voor een oefenwedstrijd tegen het Spaans voetbalelftal, die met 5-1 verloren werd. Uiteindelijk sloot Sint-Truiden het seizoen af als vicekampioen van België.

In 1971 speelde STVV de finale van de Beker van België, maar deze werd tegen Beerschot VAC verloren. Uiteindelijke zakte men in 1974 terug naar de tweede afdeling. De club kende eerst enkele mindere seizoenen in Tweede Klasse, maar behaalde in de jaren 1980 toch enkele malen de eindronde, tot men in 1987 eindelijk de titel pakte en opnieuw naar Eerste Klasse kon promoveren. Dit verblijf duurde echter slechts vier seizoenen, maar na nog eens drie jaar Tweede Klasse speelde de club vanaf 1994 weer in Eerste Klasse.

In 1999 won Sint-Truiden voor het eerst een nationale trofee. Germinal Ekeren werd in de finale van de Ligabeker opzijgezet. Hierdoor mocht de club voor het eerst Europees voetbal spelen. In 2003 behaalde STVV een verrassende vierde plaats en bereikte het de finale van de Beker van België, maar ging als favoriet met 3-1 onderuit tegen RAA Louviéroise. Desalniettemin mochten de Truienaren wederom Europees spelen.

In 2008 degradeerde Sint-Truiden na 14 jaar weer naar Tweede Klasse. Er werd weer een nieuwe trainer aangesteld, Guido Brepoels. Onder zijn hoede kende de ploeg terug succes: Sint-Truiden speelde een sterk seizoen 2008/09, pakte er meteen de titel, en kon zo na één jaar terugkeren naar de hoogste afdeling. Daar nam de ploeg een voortvarende start. Na zes speeldagen werd het hoogtepunt bereikt: Sint-Truiden prijkte voor het eerst in 44 jaar bovenaan de stand in Eerste Klasse, een plaats die het twee speeldagen kon vasthouden. De ploeg pakte in de loop van het seizoen een 10 op 12 tegen topclubs Standard Luik en RSC Anderlecht. In de hervormde competitie behaalde men uiteindelijk een plaats in de top zes, zodat men naar de play-off I kon. Uiteindelijk eindigde men op een vierde plaats. Een duel tegen de winnaar van play-off II, KRC Genk, moest beslechten welke club nog een laatste Europees ticket kreeg. Sint-Truiden verloor zowel de heen- en terugwedstrijd, en greep na een sterk seizoen uiteindelijk naast een Europese plaats.

In 2010/11 kende STVV een moeilijk seizoen. Uiteindelijk wist men zich toch nog te redden, met een 12de plaats in het klassement. In de zomer van 2011 verliet voorzitter Roland Duchâtelet de club toen hij zich had ingekocht bij Standard Luik en daar voorzitter werd. Benoît Morrenne volgde hem op. Deze stapte echter in januari 2012 op na slechte resultaten. Op het moment van zijn vertrek verkeerde de club al in moeilijke papieren. De laatste plaats kon niet vermeden worden, en na verlies van play-off III tegen KVC Westerlo zakte STVV naar Tweede Klasse. Drie jaar later wist Sint-Truiden voor de vierde keer de titel te pakken in Tweede Klasse, waardoor het sindsdien opnieuw uitkomt in de hoogste afdeling.

In het seizoen 2016/17, het eerste seizoen van de terugkeer van Roland Duchâtelet en zijn vrouw Marieke Höfte, speelde STVV een matig seizoen. Wel presteerde trainer Ivan Leko het om de finale van play-off II te bereiken. Deze verloren ze tegen aartsrivaal KRC Genk. Op het einde van het seizoen, 1 maand nadat Leko voor 2 seizoenen bij tekende, kocht Club Brugge hem weg. In juni 2017 maakte STVV bekend dat het Japanse Digital Media Mart 20% van de aandelen van de club kocht. In november 2017 kocht het bedrijf de overige 80% van de aandelen en werd het de enige eigenaar van de club.

Jan Van Oirbeek speelde tussen 1937 en 1956 702 wedstrijden in dienst van STVV en verzamelde daarmee de meeste caps in de clubgeschiedenis. Peter Delorge speelde van 1999 tot 2012 357 wedstrijden voor Sint-Truiden in Eerste Klasse, en is daarmee de STVV-speler met de langste staat van dienst in de hoogste voetbalafdeling, op de voet gevolgd door Marcel Lemoine (355 wedstrijden tussen 1952 en 1970).

De Hel van Stayen

Stayen

Het stadion verkreeg zijn bijnaam de Hel van Stayen waarschijnlijk in de loop van de jaren 1960, onder trainer Raymond Goethals. STVV floreerde toen, werd zelfs vicekampioen, en Europese grootmacht RSC Anderlecht kon toen verscheidene jaren achter elkaar niets rapen in de Hel. STVV kan nog steeds tegen topploegen iets meer, en het stadion is op zulke momenten vaak een van de meest helse van België. Vooral tegen Anderlecht ontwaken de demonen bij de Truienaren. Club Brugge haalde van 2000/01 tot en met 2005/06 maar één punt op Stayen. Uitslagen: 5-2, 5-3, 3-2, 3-2, 2-2. Ook Standard Luik vertrekt regelmatig met lege handen. Racing Genk vormt de uitzondering op de regel, tot grote frustratie van de STVV-supporters. Tegen deze provinciegenoot en grote rivaal kon thuis lange tijd in competitieverband niet gewonnen worden. Pas in augustus 2015 werd Genk verslagen (3-1). In de Beker van België werd Genk reeds eerder verslagen op Stayen. STVV werd zo soms giant killer genoemd, met als hoogtepunt het seizoen 1996/97, toen de volledige top vijf verloor op Stayen (Anderlecht 4-0, Standard 2-0, Club Brugge 2-1, Moeskroen 2-0 en Lierse, later kampioen 4-2). Voor de rest van het seizoen won STVV toen amper één wedstrijd en wist het zich ternauwernood te redden.

In 2008 begon de Truiense club een nieuwe tribune aan de straatkant te bouwen. Deze tribune bevat onder meer een feestzaal, fitnessruimte en enkele kantoren. Ook kwam er op de hoek met de huidige grote tribune een hotel. De tribune werd voltooid in februari 2009, waarna men begon met een nieuwe hoofdtribune. Deze hoofdtribune is ook mulfifunctioneel. Zo is er op de hoek van de twee nieuwe tribunes ruimte voorzien voor kantoren. De kostprijs van de twee nieuwe tribunes bedroeg 35 miljoen euro. Het nieuwe stadion werd in januari 2014 definitief afgewerkt, en biedt sedertdien plaats aan 14.600 toeschouwers, waarvan 3.530 staanplaatsen. Het aantal toeschouwers kan, met inside seats en bijkomende mobiele staantribunes (zonder verbouwingen), tot 17.850 uitgebreid worden, waarvan 5.280 staanplaatsen.

Voor het seizoen 2011/12 kreeg Stayen, als eerste Belgische eersteklassestadion, een kunstgrasveld. Voor aanvang van het seizoen 2016/17 werd er besloten om de grasmat te vernieuwen. De oude kunstgrasmat begon namelijk slijtage te vertonen. De oude kunstgrasmat werd versneden in kleine stukken en deze werden, als geste, uitgedeeld aan de supporters.

STVV had sinds 2008 ook een eigen vrouwenploeg. Toen sloot FCL Rapide Wezemaal zich aan bij de club. De Truiense vrouwen behoorden tot de top van het Belgisch vrouwenvoetbal, en ook Europees kon de ploeg mee. In 2007, net voor de aansluiting, haalde men de kwartfinales van de UEFA Women's Cup, door de eerste twee groepsfases te overleven. In de kwartfinale werd verloren van Umeå IK, de latere verliezende finalist.

Onder de naam STVV startte de ploeg in het seizoen 2008/09 in de hoogste vrouwenafdeling. In hun eerste jaar werden de Kanaries al onmiddellijk derde. In 2009/10 veroverde men de eerste landstitel onder de naam Sint-Truidense VV, na een testmatch om de tegen uittredend kampioen Standard Luik. Sint-Truiden was ook stichtend lid van de Women's BeNe League, maar stapte hier na één jaar uit wegens financiële en extrasportieve redenen, om opnieuw op te bouwen vanuit Derde Klasse. In 2015 werd beslist om ook met de vrouwenploeg in Derde Klasse te stoppen, waarmee een einde kwam aan het vrouwenvoetbalproject van STVV.

Deze lijst is bijgewerkt tot en met de thuiswedstrijd tegen KV Mechelen (28 februari 2020)

Van	Tot	Naam	Wed.	W	G	V
1925	1959	Frans De Rycke
1959	1966	Raymond Goethals
1966	1969	Ward Volckaert
1969	1972	Jean Claes
1972	1979	Marcel Vercammen
1979	1981	Gerard Bergholtz
1981	1983	Albert Bers
1983	1984	Wilfried Van Moer
1984	1986	Eric Vanlessen
1986	1990	Guy Mangelschots
1990	1991	Walter Meeuws
03-1991	04-1992	Odilon Polleunis
04-1992	06-1992	Rudy Liebens (co-trainer)
04-1992	06-1992	Marek Dziuba (co-trainer)
06-1992	11-1992	Albert Van Marcke
11-1992	02-1993	Martin Lippens
02-1993	01-1996	Guy Mangelschots
01-1996	09-1996	Wilfried Sleurs	7	1	2	4
09-1996	02-1997	Freddy Smets	14	3	4	7
02-1997	06-1997	Guy Mangelschots	13	6	3	4
06-1997	03-1998	Barry Hulshoff	24	11	6	7
03-1998	11-1999	Poll Peters	23	6	6	11
11-1999	02-2001	Willy Reynders	43	12	8	23
02-2001	06-2001	Jules Knaepen	12	6	4	2
06-2001	04-2004	Jacky Mathijssen	97	40	24	33
04-2004	06-2004	Guy Mangelschots	3	1	0	2
06-2004	02-2005	Marc Wilmots	23	5	5	13
02-2005	03-2005	Guy Mangelschots	10	4	1	5
03-2005	03-2005	Peter Voets	1	1	0	0
03-2005	02-2006	Herman Vermeulen	21	4	6	11
02-2006	02-2006	Eddy Raeymaekers (co-trainer)	1	0	1	0
02-2006	02-2006	Peter Voets (co-trainer)	1	0	1	0
02-2006	11-2006	Thomas Caers	23	6	4	13
11-2006	11-2006	Peter Voets	2	2	0	0
11-2006	04-2007	Henk Houwaart	14	3	5	6
04-2007	06-2007	Peter Voets	7	2	2	3
06-2007	09-2007	Valère Billen	6	0	0	6
09-2007	12-2007	Peter Voets	9	3	1	5
12-2007	06-2008	Dennis van Wijk	19	3	8	8
06-2008	09-2011	Guido Brepoels	117	48	27	42
09-2011	06-2012	Franky Van der Elst	29	4	9	16
06-2012	05-2013	Guido Brepoels	34	17	6	11
05-2013	09-2015	Yannick Ferrera	80	49	16	15
09-2015	06-2016	Chris O'Loughlin	26	5	6	15
06-2016	06-2017	Ivan Leko	41	15	7	19
06-2017	08-2017	Bartolomé Márquez López	2	1	0	1
08-2017	08-2017	Chris O'Loughlin	1	1	0	0
08-2017	05-2018	Jonas De Roeck	37	12	12	13
05-2018	11-2019	Marc Brys	56	21	20	15
11-2019	01-2020	Nicky Hayen	5	1	1	3
01-2020	heden	Miloš Kostić	7	3	0	4

• 1924-1927: Paul Gerards
• 1927-1928: Raymond Van Heck
• 1928-1932: Armand Bonnewijn
• 1932-1935: Jos Palms
• 1935-1937: Daniël Vreven
• 1937-1972: Paul Massa
• 1972-1978: Frans Smeets
• 1978-1991: Guy Lambeets
• 1991-1996: Henri Knapen
• 1996-2004: Leon Schepers
• 2004-2011: Roland Duchâtelet
• 2011-2012: Benoît Morrenne
• 2012-2012: André Donvil
• 2012-2016: Bart Lammens
• 2016-2017: Marieke Höfte
• 2017-2018: Yusuke Muranaka
• 2018-heden: David Meekers

• Officiële website