KRC Genk

KRC Genk ontstond uit de fusie in 1988 van KFC Winterslag (stamnummer 322) en Waterschei SV Thor (stamnummer 553), allebei Genkse clubs.

KFC Winterslag was opgericht als FC Winterslag in 1923 met stamnummer 322. In 1957 kreeg de clubnaam de vermelding "Koninklijk", en werd het in 1958 KFC Winterslag. Deze club speelde in rood-zwart. De thuiswedstrijden werden afgewerkt aan de Noordlaan. De bijnaam van de spelers was de Vieze Mannen.

KFC Winterslag speelde negen seizoenen in de eerste klasse. In het seizoen 1981/82 speelde Winterslag in de UEFA Cup, en schakelde daarin Bryne FK uit Noorwegen en vervolgens het grote Engelse Arsenal FC uit, alvorens in de dichte mist zelf te worden gewipt door Dundee United uit Schotland.[2]

Brockhauser Van Geem Vangronsveld Kimoni Origi Gudjonsson Hasi Delbroek Hendrikx Strupar Oulare

De opstelling van KRC Genk in de wedstrijd Harelbeke-Genk (16 mei 1999), waarin de Limburgers zich verzekerden van hun eerste titel.

K. Waterschei SV Thor Genk werd opgericht in 1919, bij de KBVB aangesloten in 1925 met stamnummer 553. De club zou in zijn geschiedenis in totaal 15 jaar in Eerste Klasse doorbrengen, namelijk een periode rond 1960 en een periode in de jaren 80.

Thor stond officieel voor 'Tot Herstel Onzer Rechten', als aanklacht tegen de Franstalige overheersing van het mijnbestuur. De clubkleuren waren dan ook niet toevallig geel en zwart. De politieke slogan, die de voetbalbond liever niet zag, veranderde men later naar 'Tot Heil Onzer Ribbenkast'.

De club won de Beker van België in 1980 en 1982. In 1980/81 en 1982/83 speelde Waterschei dan ook de Europese Beker voor Bekerwinnaars, waar het in 1983 na een memorabele wedstrijd thuis tegen Paris Saint-Germain de halve finale bereikte, maar verloor tegen de latere winnaar Aberdeen. In 1986 degradeerde de ploeg opnieuw naar Tweede Klasse.

De nieuwe club werd opgericht als KRC Genk in 1988 met stamnummer 322. De club speelt sindsdien haar thuiswedstrijden in het Thyl Gheyselinck Stadion van en in Waterschei, vandaag de Luminus Arena. De Noordlaan geraakte uiteindelijk in verval en werd platgelegd.

De fusie werd niet meteen een succesverhaal. Na amper één seizoen degradeerde de jonge club naar de tweede afdeling. Na haar tweede promotie in 1996 begon KRC Genk echter aan een indrukwekkende opmars. Onder Aimé Anthuenis won de club in 1998 voor het eerst de Beker van België en werd ze in 1999 voor het eerst landskampioen.

Wesley Sonck (de Belgische Gouden Schoen 2001) scoorde 81 keer in 118 wedstrijden in 3 seizoenen. Sonck werd met Racing Genk Landskampioen in 2002.

Rond 2000 behaalde de club haar beste resultaten. Zij won in 2000 voor de tweede keer de beker onder Johan Boskamp en werd ook voor de tweede keer landskampioen in 2002 onder Sef Vergoossen. Dit leverde in 2002/03 deelname aan de Champions League op, waarin Genk in een zware groep met Real Madrid, AS Roma en AEK Athene laatste werd met vier gelijke spelen en twee nederlagen.

Genk eindigde het seizoen 2004/05 op een gedeelde derde plaats met Standard Luik. Voor het eerst moest een beslissingsduel gespeeld worden om te bepalen wie derde zou worden en naar de UEFA Cup zou mogen. Genk haalde het van Standard, maar de Europese campagne zou een ontgoocheling worden: na twee wedstrijden werd Genk door het Bulgaarse Liteks Lovetsj uit het toernooi gezet. Trainer Hugo Broos kon de goede resultaten van zijn voorganger René Vandereycken niet doortrekken.

Eind seizoen 2005/06 ontstond ophef rond jong talent en publiekslieveling Steven Defour, die een transfer naar het Nederlandse Ajax zag mislopen. Hij beschuldigde het bestuur van Genk ervan een overdreven transfersom te hebben geëist en pleegde contractbreuk. Volgens Genk was deze illegitiem, maar het water tussen club en speler was nu wel erg diep geworden. Genk zag zich genoodzaakt Defour te verkopen aan aartsrivaal Standard. Defour werd vervolgens persona non grata bij de supporters van zijn ex-club, mede door enkele uitspraken aan het adres van de ploeg. De hele soap werd voorzitter Jos Vaessen te veel. Hij stapte op en liet zijn functie aan Harry Lemmens. Ook sterspeler Koen Daerden maakte voor een mooi transferbedrag de overstap naar Club Brugge. Ondanks deze onrust begon Genk goed aan het seizoen en bezette de club na enkele speeldagen de eerste plaats. De leidersplaats werd niet meer afgegeven in de heenronde en bijgevolg kroonde Genk zich voor het eerst in de clubgeschiedenis tot herfstkampioen. In de terugronde kwam Anderlecht echter langszij, en ook in de Beker van België werd Genk door Anderlecht uitgeschakeld. Op de voorlaatste speeldag verloor Genk na anderhalf jaar nog eens in eigen huis, met 0-2 van Charleroi en moest zo definitief de titel aan Anderlecht laten.

Moons Wamfor Leenders Zokora Roumani Chatelle Thijs Skoko Daerden Dagano Sonck

De opstelling van KRC Genk in de wedstrijd Westerlo-Genk (28 april 2002), waarin de Limburgers zich verzekerden van zijn tweede titel.

Het seizoen 2007/08 startte meteen slecht. Genk werd onverwacht al in de tweede voorronde van de Champions League uitgeschakeld door FK Sarajevo. In de competitie begon Genk goed maar verloor op KAA Gent met 5-0 op de derde competitiespeeldag. Ook de beker werd niet echt een succes en Genk werd al vroeg (1/8ste finales) uitgeschakeld door Standard. Later zou een 2 op 21 tot het ontslag van trainer Hugo Broos leiden. Genk en Broos zouden met onderling overleg uit elkaar gaan. Beloftetrainer Ronny Van Geneugden zou het tot het einde van het seizoen 2007/08 overnemen, maar bleef uiteindelijk tot in maart 2009 hoofdcoach van Genk, waarna Pierre Denier overnam en Genk naar zijn derde bekeroverwinning leidde.

Na twee mindere seizoenen werd besloten de club deels de herstructureren. Met Hein Vanhaezebrouck werd een nieuwe coach gehaald, Dirk Degraen werd algemeen directeur en Sef Vergoossen kwam tijdelijk als technisch directeur. Ook de scouting en het bestuur werden herschikt. De wijzigingen leidden echter niet tot succes en eind november 2009 werd Hein Vanhaezebrouck ontslagen. Hij werd opgevolgd door Frank Vercauteren. Onder Vercauteren verbeterde het spel van Racing Genk. De ploeg eindigde de reguliere competitie op de elfde plaats met 34 punten. Genk speelde hierdoor in Play-Off II, waar het zijn groep won. In de finale werd VC Westerlo verslagen, waardoor Genk mocht strijden om een ticket voor de Europa League tegen aartsrivaal Sint-Truiden VV. Genk won beide wedstrijden en mocht zo via deze achterpoort naar Europa.

Het seizoen 2010/11 begon met een 1-5-zege in en tegen FC Inter Turku in de voorronde van de Europa League. Ook thuis versloeg Racing Genk de Finse voetbalclub, waardoor Genk in de vierde ronde aan de slag moest tegen de Portugese topclub FC Porto; maar Genk verloor beide wedstrijden. Jelle Vossen kwam dit seizoen terug na een uitleenbeurt bij Cercle Brugge. Vossen scoorde vier maal in Europa en verloor in de reguliere competitie pas op de laatste speeldag de titel van topschutter aan Ivan Perisic. In de reguliere competitie kende Genk een sterke start. De ploeg verloor pas op de twaalfde speeldag in en tegen KV Kortrijk en kroonde zich op de 15de speeldag tot herfstkampioen.[3] Op 30 januari 2010 maakte KRC Genk bekend dat de vernieuwde overeenkomst met coach Frank Vercauteren liep tot juni 2013. Hij kreeg naast de functie van hoofdcoach ook die van technisch directeur.[4] KRC Genk begon Play-Off 1 als tweede, na RSC Anderlecht, en werd later leider. De laatste speeldag bepaalde wie kampioen werd: Genk behaalde dankzij een 1-1-gelijkspel zijn derde landstitel.

Courtois Anele Joneleit Matoukou Mavinga Vanden Borre Hubert Tőzsér De Bruyne Vossen Ogunjimi

De opstelling van KRC Genk in de wedstrijd Genk-Standard (17 mei 2011), waarin de Limburgers zich verzekerden van de titel.

Het seizoen 2011/12 begon voor KRC Genk met het behalen de Belgische Supercup na een 1-0-overwinning tegen rivaal Standard Liège. Op 26 juli speelde KRC Genk zijn eerste Europese wedstrijd in de derde voorronde van de UEFA Champions League 2011/12. Na een 2-1-thuiszege tegen Partizan Belgrado en een 1-1-gelijkspel in Belgrado, stootte Genk door naar de play-off-ronde tegen Maccabi Haifa. Op 8 augustus 2011 lekte het nieuws uit dat trainer Frank Vercauteren Genk verliet voor Al-Jazira Club, een club uit Abu Dhabi in de Verenigde Arabische Emiraten. Na een 2-1-nederlaag in Israël tegen Maccabi Haifa (tevens de laatste match onder leiding van Frank Vercauteren) was de stand in de terugronde eveneens 2-1 na 90 minuten. Na verlengingen eindigde de strafschoppenreeks op 4-1 voor Racing Genk, dat zich zo voor de tweede keer in de clubgeschiedenis plaatste voor de groepsfase van de Champions League. KRC Genk werd in groep E geloot, samen met Chelsea FC, Valencia CF en Bayer 04 Leverkusen. Op 30 augustus werd Mario Been voorgesteld als nieuwe hoofdcoach. Genk eindigde zijn eerste thuiswedstrijd in de Champions League, tegen Valencia, op 0-0. Alle uitwedstrijden werden verloren: tegen Leverkusen met 2-0 verlies, op Chelsea met 5-0 verloren en op Valencia zelfs met 7-0. Net als tegen Chelsea kon Genk tegen Leverkusen thuis een gelijkspel afdwingen. Beide wedstrijden eindigden op 1-1. Op de laatste speeldag van de reguliere nationale competitie kon Genk zich verzekeren van een plaats in Play-Off 1 na 3-1-winst tegen AA Gent. In de Play-Offs haalde Genk uiteindelijk wel de gewenste resultaten en het klom het op naar een derde plaats, waarmee het zich verzekerde van een Europees voetbal.

In het seizoen 2012/13 deed de club het goed. Vooral in de Europa League behaalde men goede resultaten. Dankzij een 0-1-zege in het Hongaarse Videoton FC kon men zich plaatsen voor de tweede ronde van de Europa League. KRC Genk eindigde eerste in zijn groep na zes gespeelde wedstrijden en kon voor het eerst Europees overwinteren. Vossen werd Genks Europese topschutter aller tijden met 13 doelpunten. In de volgende ronde tegen het Duitse VfB Stuttgart speelden men eerst buitenshuis gelijk (1-1), maar een week later verloor Genk thuis met 0-2. In de bekercompetitie schakelde KRC Genk eerst Royale Union Saint-Gilloise uit en vervolgens ook Standard de Liège en Zulte-Waregem. In de halve finale verloor KRC Genk eerst met 1-0 op het veld van RSC Anderlecht en won het thuis met dezelfde cijfers. Na de verlengingen waren 20 strafschoppen nodig om een winnaar te kennen. Doelman László Köteles trapte de beslissende strafschop binnen, nadat Anderlecht doelman Silvio Proto zijn strafschop over trapte, en Genk won de strafschoppenreeks met 7-6. Op 9 mei 2013 won Genk de bekerfinale met 0-2 tegen Cercle Brugge.

Kevin De Bruyne vertrok voor € 8 miljoen naar Chelsea FC. In het seizoen 2010-2011 speelde hij met KRC Genk kampioen, voor de club de derde landstitel in de geschiedenis.

Op vrijdag 28 juni 2013 raakte bekend dat Mario Been zijn contract, dat in juni 2014 afliep, met KRC Genk voor 2 jaar verlengde tot in juni 2016.[5] Op 29 augustus 2013 plaatste Genk zich voor de poules van de Europa League na een 5-2-overwinning tegen FH Hafnarfjörður. De wedstrijd om de Belgische Supercup werd met 1-0 verloren van titelhouder Anderlecht. De competitie begon voortvarend; Genk bleef zeventien matchen ongeslagen. Daarna liep het minder en Genk won niet in zeven competitiematchen, met een 0-3 thuisnederlaag tegen Charleroi als dieptepunt voor de winterstop, waar Genk met een flink teleurstellend 6de plaats in ging. In Europa bleef Genk wél winnen. Het eindigde na onder meer twee zeges tegen Dynamo Kiev als eerste in de poule. Ook in de Beker van België drong Genk door tot de kwartfinale. Na de winterstop hoopte men op een ommekeer, maar die kwam niet. Coach Mario Been werd ontslagen na een 0-2-nederlaag tegen Waasland Beveren en opgevolgd door Emilio Ferrera. Onder hem ging het niet beter en met moeite haalde Genk Play-Off I, maar daar won Genk slechts twee keer. Genk sloot af als zesde.

In de voorbereiding op 2014/15 haalde Genk enkele nieuwe krachten, waaronder doelman Marco Bizot. De eerste competitiewedstrijd werd al meteen verloren op het veld van KV Mechelen met 3-1. Coach Emilio Ferrera werd na deze eerste speeldag ontslagen, vanwege de teleurstellende resultaten die onder zijn leiding niet zouden verbeteren. Op 22 augustus 2014 werd de Schot Alex McLeish aangesteld als nieuwe trainer. Enkele dagen later, op 25 augustus 2014, werd voormalig politicus Patrick Janssens aangesteld als algemeen directeur en volgde daarbij Dirk Degraen op.

Voor het seizoen 2015-2016 werd Peter Maes aangesteld als hoofdtrainer. Hij loodste de ploeg naar een vierde plaats in het eindklassement. De ploeg won over twee duels van Sporting Charleroi met als inzet een Europees ticket.
In het seizoen 2016/17 behaalt de club in de competitie een achtste plaats. in de UEFA Europa League 2016/17 doet Racing Genk het bijzonder goed, ze spelen uiteindelijk de kwartfinale die ze verliezen van Celta de Vigo.

Sinds 27 december 2016 was Albert Stuivenberg de T1 van Racing Genk. Dit nadat Peter Maes ontslagen werd na een periode van tegenvallende resultaten.
Onder meer door de goede Europese resultaten speelde KRC Genk maar liefst 65 wedstrijden. Geen enkele Europese ploeg speelde dat seizoen meer wedstrijden. In het volgende seizoen werd Play-Off 1 niet behaald. De ploeg won Play-Off 2, maar verloor het barrageduel voor Europees voetbal tegen KV Oostende.

In het seizoen 2017-2018 werd Albert Stuivenberg in de kerstperiode ontslagen na tegenvallende resultaten. De ploeg stond op dat moment op de achtste plaats. Philippe Clement nam het roer over. De club verloor in maart nog de bekerfinale, maar met een vijfde plaats na de reguliere competitie werd wel Play-Off 1 behaald. Na tien speeldagen stonden ze vijfde, waardoor er een barrageduel volgde tegen de winnaar van Play-Off 2 Zulte-Waregem. Dankzij een 2-0 winst plaatste Genk zich voor de voorrondes van de Europa League.

Seizoen 2018-2019 begint vlot, Genk walst in de voorrondes van de Europa Leugue over Fola Esch, Lech Poznan en Brøndby IF en maakte er 22 goals in 6 wedstrijden. Uiteindelijk wint Genk zijn groep na o.m. een 2-4 spektakelzege tegen het Turkse Besiktas JK. Ook de competitie gaat goed, zo wordt Genk ongeslagen herfstkampioen, al wordt in de terugronde meteen 1-2 verloren tegen Cercle Brugge. Ook na de reguliere competitie blijft Genk eerste in de competitie met 7 punten voorsprong op eerste achtervolger Club Brugge. Op 16 mei, één speeldag van het einde, 20 jaar na de eerste landstitel, won Genk zijn vierde titel op het veld van Anderlecht.

De titel in de Jupiler Pro League was de zesde prijs die Genk dat seizoen pakte. Het werd namelijk ook kampioen in de reservencompetitie én pakte de Beker Van België voor U21 en in de jeugdreeksen pakte het de titel bij de U18, de U16 én de U15.

• 
  1988-1994
• 
  1995-2002
• 
  2002-2016
• 
  2016-

competitie 18 ploegen zonder play-offs van 1989-2009, competitie 16 ploegen met play-offs (PO1, PO2A en PO2B, PO3) vanaf 2010

Legende

16 betekent 1/16 de finale, idem voor 8, 4 en 2
F betekent bekerfinalist, W betekent winnaar

• de 1/64 ste finale wordt vanaf een bepaald seizoen de 4de ronde genoemd
• de 1/32 ste finale wordt vanaf een bepaald seizoen de 5de ronde genoemd

2Q = 2de kwalificatieronde, G = Groepsfase

4Q = 4de kwalificatieronde, 1R (2R) = 1ste (2de) ronde, 16 = 1/16 de finale, 4 = 1/4 de finale

De huidige 4de kwalificatieronde van de Europe League komt ongeveer overeen met de 1ste ronde uit de Uefa Cup (2005/2006) aangezien het de 6de laatste ronde is die voor de finale komt. De huidige groepsfase van de Europe League komt in hetzelfde opzicht overeen met de 2de ronde uit de Uefa Cup (2000/2001).

Links: Europa Cup II, rechts: Intertoto Cup

2R = 2de ronde (1/8ste finale) |

G = groepsfase, H = halve finale

• Q = voorronde
• R = ronde
• Groep = groepsfase
• 1/8 = achtste finale

KRC Genk speelt sinds 1997 in diverse Europese competities. Hieronder staan de competities en in welke seizoenen de club deelnam (voorrondes inbegrepen):

• Champions League

1999/00, 2002/03, 2007/08, 2011/12, 2019/20

• Europa League

2009/10, 2010/11, 2012/13, 2013/14, 2016/17, 2018/19

• Europacup II

1998/99

• UEFA Cup

2000/01, 2005/06

• Intertoto Cup

1997, 2004

Hoogste bedragen die KRC Genk ooit betaald heeft voor een speler.

	Naam speler	Van club	Prijs (milj. EUR)	Jaar
1	Theo Bongonda *	Zulte Waregem	7,0	2019
2	Paul Onuachu	FC Midtjylland	6,0	2019
3	Patrik Hrošovský	Viktoria Plzeň	5,0	2019
4	Marcus Ingvartsen *	FC Nordsjælland	4,95	2017
5	Ilombe Mboyo *	AA Gent	4,50	2013
6	Ianis Hagi	FC Viitorul Constanța	4,0	2019
	Neeskens Kebano	Sporting Charleroi		2015
	Casper De Norre	STVV		2019
	Ruslan Malinovskyi	Shaktar Donetsk		2017
7	Carlos Cuesta	Atlético Nacional	3,8	2019
8	Benjamin Nygren	IFK Göteborg	3,7	2019
9	Stephen Odey	FC Zürich	3,5	2019
10	João Carlos *	KSC Lokeren	3,0	2008
	Benjamin De Ceulaer	KSC Lokeren		2012
	Joseph Paintsil	Tema Youth FC		2018
	Mats Møller Dæhli	FC St. Pauli		2019

De spelers met een * achter hun naam vormden op het moment van hun transfer de duurste inkomende transfer van KRC Genk.

Bron: transfermarkt.nl

Hoogste bedragen die KRC Genk ooit gekregen heeft voor een speler.

	Naam speler	Naar club	Prijs (milj. EUR)	Jaar
1	Sander Berge *	Sheffield United	26,0	2020
2	Leandro Trossard *	Brighton & Hove Albion FC	20,0	2019
3	Sergej Milinković-Savić *	SS Lazio	18,0	2015
4	Wilfred Ndidi	Leicester City	17,6	2017
5	Ruslan Malinovskyi	Atalanta Bergamo	13,7	2019
6	Leon Bailey	Bayer 04 Leverkusen	13,5	2017
7	Mbwana Samatta	Aston Villa FC	10,5	2020
8	Alejandro Pozuelo	Toronto FC	10,0	2019
9	Thibaut Courtois *	Chelsea FC	8,95	2011
10	Christian Benteke	Aston Villa FC	8,8	2013
11	Kevin De Bruyne	Chelsea FC	8,0	2012
	Omar Colley	UC Sampdoria		2018
	Joseph Aidoo	Celta de Vigo		2019
12	Kalidou Koulibaly	SSC Napoli	7,75	2014
13	Christian Kabasele	Watford FC	6,95	2016
14	Timothy Castagne	Atalanta Bergamo	6,5	2017
15	Wesley Sonck *	AFC Ajax	6,0	2003
16	Neeskens Kebano	Fulham FC	4,45	2016
17	Branko Strupar *	Derby County FC	4,2	1999
18	Koen Daerden	Club Brugge	4,0	2006
19	Souleymane Oulare *	Fenerbahçe SK	3,5	1999
20	Jelle Vossen	Burnley FC	3,15	2015

De spelers met een * achter hun naam vormden op het moment van hun transfer de duurste uitgaande transfer van KRC Genk.

Bron: transfermarkt.nl

Seizoen	Speler	Goals		Seizoen	Speler	Goals		Seizoen	Speler	Goals
1988/89	Mark Farrington	5		2001/02	Wesley Sonck	30		2013/14	Jelle Vossen	12
1989/90	Carmel Busuttil	17		2002/03	Wesley Sonck	27		2014/15	Ilombe Mboyo	8
1990/91	Frane Bucan	7		2003/04	Cedric Roussel	14		2015/16	Nikos Karelis	10
1991/92	Carmel Busuttil	10		2004/05	Kevin Vandenbergh	17		2016/17	Mbwana Samatta	11
1992/93	Carmel Busuttil	11		2005/06	Kevin Vandenbergh	12		2017/18	Leandro Trossard	8
1993/94	Patrick Goots	13		2006/07	Kevin Vandenbergh	11			Mbwana Samatta
1994/95	Branko Strupar	32			Goran Ljubojević			2018/19	Mbwana Samatta	23
1995/96	Branko Strupar	18		2007/08	Elyaniv Barda	16		2019/20	Mbwana Samatta	7
1996/97	Bart Goor	18		2008/09	João Carlos	7
1997/98	Branko Strupar	25		2009/10	Marvin Ogunjimi	12
1998/99	Branko Strupar	28		2010/11	Jelle Vossen	20
1999/00	Thordur Gudjonsson	18		2011/12	Jelle Vossen	20
2000/01	Wesley Sonck	17		2012/13	Jelle Vossen	17

• Topschutters in de Jupiler Pro League

Seizoen	Speler	Goals		Seizoen	Speler	Goals		Seizoen	Speler	Goals
1988/89	Mark Farrington	5		2001/02	Wesley Sonck	30		2011/12	Jelle Vossen	27
1989/90	Carmel Busuttil	17		2002/03	Wesley Sonck	27		2012/13	Jelle Vossen	25
1990/91	Frane Bucan	7		2003/04	Cedric Roussel	14		2013/14	Jelle Vossen	19
1991/92	Carmel Busuttil	10		2004/05	Kevin Vandenbergh	17		2014/15	Ilombe Mboyo	8
1992/93	Carmel Busuttil	11		2005/06	Kevin Vandenbergh	12		2015/16	Nikos Karelis	18
1993/94	Patrick Goots	13		2006/07	Kevin Vandenbergh	11		2016/17	Mbwana Samatta	21
1994/95	Branko Strupar	32			Goran Ljubojević			2017/18	Leandro Trossard	8
1995/96	Branko Strupar	18		2007/08	Elyaniv Barda	17			Mbwana Samatta
1996/97	Bart Goor	18		2008/09	João Carlos	7		2018/19	Mbwana Samatta	32
1997/98	Branko Strupar	25			Adam Nemec			2019/20	Mbwana Samatta	10
1998/99	Branko Strupar	28			Tom De Mul
1999/00	Thordur Gudjonsson	18		2009/10	Marvin Ogunjimi	13
2000/01	Wesley Sonck	17		2010/11	Jelle Vossen	24

• Topschutters in de Jupiler Pro League, Beker van België, Champions League, Europa League samengeteld.

Alle Genkse spelers die een selectie hebben ontvangen voor de Rode Duivels.

Naam speler	Datum selectie	Totaal caps	Totaal doelpunten
Davy Oyen	22-04-1998	3	0
Daniel Kimoni	03-02-1999	3	0
Wilfried Delbroek	03-02-1999	5	0
Jan Moons	10-11-2001	0	0
Wesley Sonck	02-06-2001	55	24
Bernd Thijs	02-06-2001	7	0
Koen Daerden	21-08-2002	9	3
Cédric Roussel	11-10-2003	3	0
Thomas Chatelle	8-02-2004	3	0
Kevin Vandenbergh	29-05-2004	13	3
Tom Soetaers	09-02-2005	8	1
Wim De Decker	11-05-2006	2	0
Steven Defour	11-05-2006	52	2
Logan Bailly	02-06-2007	8	0
Faris Haroun	06-06-2007	6	0
Jelle Vossen	29-05-2009	12	2
Thomas Buffel	10-10-2009	35	6
Kevin De Bruyne	19-05-2010	68	15
Marvin Ogunjimi	08-10-2010	7	5
Anthony Vanden Borre	25-03-2011	29	1
David Hubert	10-08-2011	2	0
Christian Benteke	25-05-2012	34	12
Christian Kabasele	01-06-2016	2	0
Leandro Trossard	07-09-2018	0	0