Leigh Howard

Howard begon zijn carrière als wegwielrenner maar behaalde aanvankelijk zijn grootste successen als baanwielrenner. In 2005 werd hij wel derde op de Clubchampionships (wegwedstrijd) van Australië bij de nieuwelingen en eerste op de individuele tijdrit. Het jaar erop behaalde hij verschillende podiumplaatsen bij de nationale kampioenschappen baanwielrennen voor junioren, en werd kampioen op de scratch. Hij deed ook mee aan de wereldkampioenschappen baanwielrennen voor junioren, en won samen met Jack Bobridge en de gebroeders Cameron en Travis Meyer het onderdeel ploegenachtervolging. Op de Oceania Games won hij de puntenkoers.

In 2007 werd Howard nationaal kampioen in de achtervolging, 1 kilometer en de omnium. Hij won nogmaals de ploegenachtervolging op de wereldkampioenschappen voor junioren, wederom met Jack Bobridge en Travis Meyer, aangevuld met Glenn O'Shea. Hij won daarnaast, samen met Miles Olman de UIV Cup Amsterdam en de UIV Cup Dortmund voor beloften.

In 2008 mocht Howard meedoen met de elite en won toen nogmaals de ploegenachtervolging op de Australische kampioenschappen en werd nationaal kampioen op de scratch. Op het wereldkampioenschap werd hij tweede in de omnium. Hij won daarnaast enkele etappes in etappekoersen van de UCI Oceania Tour, waaronder twee in de Ronde van Gippsland, één in de Ronde van Tasmanië en één in de Herald Sun Tour. Hij won daarnaast wederom de UIV Cup van Amsterdam en die van München, ditmaal voor de elite en samen met Glenn O'Shea.

In 2009 werd Leigh Howard wereldkampioen Omnium en werd hij tweede op de puntenkoers en de ploegenachtervolging. Hij werd dit jaar echter geen nationaal kampioen. Hij eindigde als achtste in de Giro del Belvedere en vierde in de Trofeo Arvedi. Daarnaast won hij drie etappes in de Ronde van Japan, eentje in de Ronde van Thüringen, vier in de Ronde van Gippsland die hij ook won, won hij de Ronde van Slowakije en de Italiaanse wedstrijd Astico Brenta.

In 2010 rijdt Howard voor zijn eerste grote profteam, Team HTC-Columbia, van onder andere Mark Cavendish en André Greipel. Zijn eerste overwinning voor de ploeg is een etappe in de Ronde van Oman, wat zijn eerste UCI ProTour race is. Daarnaast wordt hij wereldkampioen koppelkoers, met Cameron Meyer en tweede in de omnium.

In 2016 won Howard de Clásica de Almería, die vanwege de weersomstandigheden was ingekort tot een criterium van 21 kilometer.

• 2009 – Team Jayco-AIS[1]
• 2010 – Team HTC-Columbia
• 2011 – HTC-Highroad
• 2012 – Orica GreenEDGE[2]
• 2013 – Orica GreenEDGE
• 2014 – Orica GreenEDGE
• 2015 – Orica GreenEDGE
• 2016 – IAM Cycling
• 2017 – Aqua Blue Sport
• 2018 – Australian Cycling Academy-Ride Sunshine Coast

Zie de categorie Leigh Howard van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.