Laurens ten Dam

Laurens ten Dam (Zuidwolde, 13 november 1980) is een voormalig Nederlands wielrenner. In 2019 reed hij voor CCC Team.

Laurens ten Dam
Persoonlijke informatie
BijnaamThe Cobra Killer[1]
Geboortedatum13 november 1980
GeboorteplaatsZuidwolde, Nederland
Lengte184 cm
Sportieve informatie
Huidige ploegCCC Team
Discipline(s)Weg
Specialisatie(s)Klimmer, klassementsrenner
Ploegen
2002–2003
2004
2005
2006–2007
2008–2012
2013–2014
2015
2016
2017–2018
2019
Rabobank GS3
Bankgiroloterij
Shimano-Memory Corp
Unibet.com
Rabobank
Belkin
LottoNL-Jumbo
Giant-Alpecin
Sunweb
CCC Team
Beste prestaties
Ronde van Frankrijk9e (2014)
Ronde van Spanje8e (2012)
Portaal    Wielersport
Laurens ten Dam aan de start van de Brabantse Pijl 2007

Biografie

Ten Dam is geboren op het Boterdiep in Zuidwolde, een dorp vlak bij Groningen. Zijn ouders bezaten een woonboot. In 1989 verhuisde het gezin naar Heiloo. Daar maakte Ten Dam zijn basisschool af om vervolgens in Alkmaar naar het Murmellius Gymnasium te gaan.

Ten Dam begon als amateur te koersen bij het Batavus-amateurteam, waar hij werd gecoacht door Piet Hoekstra. Nadat hij derde werd op de etappekoers van Luxemburg, maakte hij de overstap naar de amateurploeg Rabobank GS3, waarvoor hij vier jaar zou uitkomen. Omdat hij geen kans kreeg bij het profteam van Rabobank, stapte hij over naar het Bankgiroloterij-wielerteam. Na een jaar tekende hij voor Shimano - Memory Corp, om ook daar een jaar te blijven. In 2006 tekende hij een tweejarig contract bij Unibet.com. Hij boekte zijn eerste profzege in de Ronde van de Olympische Solidariteit en boekte enkele mooie resultaten in de Vierdaagse van Duinkerke (vijfde), Ronde van Duitsland (achtste) en de Route Adélie de Vitré (zevende). Dankzij deze goede prestaties keerde Ten Dam in 2008 terug naar zijn oude ploeg en tekende hij een contract bij Rabobank. Hij honoreerde zijn contract met een overwinning in het Critérium International.

In 2008 reed Ten Dam voor het eerst de Tour de France, waarbij hij (als beste Nederlander) 22e werd. Aan deze Tour dankt hij ook zijn bijnaam[2] The Cobra Killer: in een Touretappe pakte hij Riccardo Riccò, The Cobra terug en sindsdien wordt hij The Cobra Killer genoemd. Bij de wegwedstrijd op de Olympische Zomerspelen 2008 in Peking behaalde hij een 65e plaats. Een jaar later, tijdens zijn tweede Tour de France, ging Ten Dam in de negende etappe bij de afdaling van de Tourmalet in de tweede bocht hard onderuit. De (negatieve) gevolgen van de val waren in de kilometers erna duidelijk zichtbaar.

Op 13 juni 2010 kwam Ten Dam wederom ten val, in de Ronde van Zwitserland. Hij liep zware verwondingen op toen hij in een afdaling onderuit gleed. In het ziekenhuis bleek hij een hersenschudding te hebben en twee ruggenwervels en zijn linkerpols te hebben gebroken. Hierdoor miste hij de Tour de France, waarvoor hij al was geselecteerd voor de Rabobankploeg. Hij reed dat jaar wel de Ronde van Spanje. Als best geklasseerde Nederlander kwam hij tijdens de zestiende etappe op 13 september 2010 opnieuw ten val en brak dezelfde pols, met opgave tot gevolg. Hij moest daardoor ook deelname aan het Wereldkampioenschap in Geelong, Australië laten schieten.

Ook in de Ronde van Frankrijk van 2011 kwam Ten Dam ten val: in de veertiende etappe sloeg hij over de kop in de afdaling van de Col d'Agnes. Ondanks een aantal verwondingen wist hij de ronde uit te rijden: zwaar gehavend aan neus, handen en rug finishte hij net binnen de tijdslimiet.

In 2012 startte Ten Dam de Ronde van Frankrijk aanvankelijk als luxeknecht voor kopmannen Bauke Mollema en Robert Gesink. Toen zij door valpartijen geen kans meer maakten op een goede eindklassering, mocht Ten Dam voor eigen kansen rijden. Hij ging verschillende malen mee met een ontsnapping en eindigde als 28e en beste Nederlander in het eindklassement. Tijdens de Ronde van Spanje wist hij voor het eerst in zijn carrière in de top 10 van een Grote Ronde te eindigen: hij werd achtste in het eindklassement.

In juli 2013, tijdens de 100e Tour de France, stond Ten Dam met Mollema dagenlang in de top 5. Hij startte ook in de Ronde van Spanje, maar ging in de tijdrit onderuit en gaf een dag later op.

Een jaar later was Ten Dam na een minder voorjaar weer van de partij in de Tour. Hij had een moeizame start in de Vogezen. Vanaf de Alpen ging het steeds beter en kwam hij in de top van het klassement. Ook in de Pyreneeën hield hij zich goed staande, hij stond zelfs even boven kopman Bauke Mollema, die hem een rit later weer inhaalde. Na de Pyreneeën stond hij achtste in het klassement. In de tijdrit op de voorlaatste dag zakte hij een plaatsje in het klassement. Hij haalde Mollema in, maar werd gepasseerd door de Tsjech Leopold König en de Spanjaard Haimar Zubeldia. Ook in de Vuelta a España deed hij weer mee. Hij was door de Belkinformatie samen met Robert Gesink en Wilco Kelderman aangewezen om een klassement te gaan rijden, maar bij hem wilde het niet lukken en hij eindigde op een voor hem teleurstellende 44e plaats.

In 2015 tekende Ten Dam een contract bij Team Giant-Alpecin voor 2016[3]. Ten Dam reed de Ronde van Italië in 2017 voor Team Sunweb, in dienst van kopman Tom Dumoulin. Dumoulin won deze honderdste editie van de Ronde van Italië als eerste mannelijke Nederlander. Het was voor Ten Dam zijn tweede deelname aan de Giro. Bij zijn vorige deelname in 2009 won eveneens een ploeggenoot, de Rus Denis Mensjov.

In oktober 2019 heeft Ten Dam zijn carrière beëindigd in de Ronde van Lombardije als 39e. Zijn goede vriend en landgenoot Bauke Mollema wint deze editie [4] en hierdoor eindigt ook de carrière van Tem Dam met een hoogtepunt.

Overwinningen

2006
2e etappe Koers van de Olympische Solidariteit
2008
1e etappe Internationaal Wegcriterium
Puntenklassement Internationaal Wegcriterium
2009
Bergklassement Ronde van Romandië
2013
Spektakel van Steenwijk

Resultaten in voornaamste wedstrijden

Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
2004
2005
2006
2007
2008 21e  
2009 28e   58e  
2010 opgave  
2011 57e  
2012 28e   8e  
2013 13e   opgave  
2014 9e   44e  
2015 92e  
2016 73e  
2017 34e   67e  
2018 35e   51e  
2019 opgave  
JaarMilaan-San RemoRonde van VlaanderenAmstel Gold RaceLuik-Bast.LuikRonde van LombardijeWaalse PijlClásica San SebastiánWK op de wegWereld­ranglijsten
2004opgave
2005101e
200642e71e55e
200756e48e43e61eopgave95e (UPT)
200851e34e124e (UPT)
2009opgave
201053e32e114e84e
201153eopgave33e39e64e (UWT)
201263e39e56e56e119e80e (UWT)
201344e49eopgave79eopgave107e (UWT)
201451eopgave30e57e81e (UWT)
201562e101e
2016opgave
2017opgave50e227e (UWT)
201894e49e235e (UWT)
2019opgave94e

Resultaten in kleinere rondes

Jaar Tour Down Under Parijs-Nice Tirreno-Adriatico Ronde van Catalonië Ronde van het Baskenland Ronde van Romandië Critérium du Dauphiné Ronde van Zwitserland Ronde van Polen
2007 9e 62e 30e 65e 18e
2008 42e 29e 59e 10e 85e
2009 42e
2010 28e 59e opgave
2011 5e opgave 12e 8e
2012 43e 77e 39e 23e
2013 60e 39e 13e
2014 62e 24e 13e
2015 80e opgave 63e 20e
2016 122e 80e 72e
2017 16e 60e 37e
2018 65e opgave 36e opgave
2019 44e 31e 86e

Ploegen

Wielerploegen

Boucher · Bouquet · Bruylandts · Castresana · Coenen · Cooke · Domínguez · Gabriel · García Quesada · Gardeyn · Hunt · Ljungblad · Omloop · Pasamontes · Pronk · Renäng · Serpellini · ten Dam · Thijs · Traksel · Van de Wouwer · Vandenbroucke · Wilson · Zanotti · Bak (stagiair) · Jacobs (stagiair) · Vandenbergh (stagiair)

Chatoentsev · Carrara · Casper · Cooke · Coyot · Criel · Eichler · Gardeyn · Gołaś · Hunt · Jacobs · Kolesnikov · Larsson · Ljungblad · Pasamontes · Peña · Pronk · Rujano · Scheuneman · Suray · ten Dam · Thijs · Urán · Vandenbergh · Vinther · Wilson · Zanotti · Bideau (stagiair) · Persson (stagiair) · Van Der Schueren (stagiair)

Zie de categorie Laurens ten Dam van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.