Foo Fighters

De Foo Fighters werden gevormd nadat Nirvana uiteenviel door het overlijden van Kurt Cobain. Dave Grohl bracht in 1995 onder de naam Foo fighters een gelijknamig album uit dat er mee te maken had, een verzameling nummers die hij bijeen schreef in zijn Nirvana-periode. Dave speelde alle bas-, gitaar- en drumpartijen zelf in voor wat hij aanvankelijk als een 'demo' (een 'trailer' van de nummers) beschouwde. Hij gebruikte de naam 'Foo Fighters' en niet zijn eigen naam, omdat hij niet wilde liften op de aandacht rond de dood van Kurt Cobain. Dave Grohl had zelf verwacht dat hij de naam later wel weer zou veranderen. Naar eigen zeggen vindt hij het "the dumbest band name ever" (domste naam ooit). Foo Fighters was een veel gebruikte term voor ufo's in de Tweede Wereldoorlog. Pas later formeerde hij een band: bassist Nate Mendel, drummer William Goldsmith (beiden ex-Sunny Day Real Estate) en gitarist Pat Smear (ex-Germ, die Nirvana van een versterkend gitaargeluid voorzag tijdens de In Utero-tournee) gaven de Foo Fighters een gezicht.

Het tweede niet meer naar grunge neigende album The colour and the shape zag in 1997 het levenslicht. Na de opnames van het album werd in Los Angeles bijna alles nog een keer opgenomen zonder drummer Goldsmith. Grohl was niet tevreden met de drumpartijen van Goldsmith en nam deze ook opnieuw op, dit tot onvrede van William Goldsmith die niet veel later de band verliet. Toen Grohl Taylor Hawkins opbelde om te vragen of hij nog een geschikte drummer wist bood hij, tot verbazing van Grohl zichzelf aan. Hawkins verdiende al eerder zijn sporen bij Alanis Morissette. Voordat het tweede album, met de singles Monkey wrench, My hero en Everlong werd uitgebracht maakte Hawkins zijn debuut. Pat Smear deelde de groep mee dat hij uitgeput was en de groep wilde verlaten. Hij werd vervangen door Franz Stahl die eerder samen met Grohl in de band Scream zat.

In 1998 ging de band naar Grohls thuisstaat Virginia om nummers voor het derde album te schrijven. Grohl en Stahl waren niet in staat om samen te werken en Grohl had het gevoel dat de drie bandleden een bepaalde richting op gingen maar Stahl niet, Stahl werd ontslagen. Kort daarna belde Mendel Dave op om te zeggen dat hij de uit de band stapte om weer muziek te maken met Sunny Day Real Estate, de volgende dag kwam hij hier weer op terug. De resterende drie bandleden namen in de opvolgende maanden het album There is nothing left to lose op. Na de opnames gingen ze op zoek naar een nieuwe gitarist. Chris Shiflett werd geschikt bevonden; hij is ook gitarist bij Me First and the Gimme Gimmes en in de jaren negentig zat hij bij No Use for a Name. Hij was eerst tour-gitarist maar hoorde nog voor het vierde album volledig bij de band. Op het derde album staan de hits Learn to fly, Aurora en Breakout. De laatste verscheen ook op de soundtrack van de film Me, myself & Irene.

In oktober 2001 kwam de band weer bij elkaar na een heroïne overdosis van drummer Hawkin's tijdens een Europese festivaltour begin dat jaar. Ongeveer tegelijkertijd hielp Grohl Queens of the Stone Age met hun album Songs for the deaf. Nadat ze vier maanden in een studio in Los Angeles hadden gezeten waren ze niet tevreden over het resultaat. Spanningen binnen de band liepen hoog op omdat Grohl ook met Queens of the Stone Age toerde. Na een optreden van Foo Fighters op Coachella festival waar Dave de dag ervoor ook met Queens of the Stone Age optrad besloten ze het vierde album af te maken. Uiteindelijk namen ze bijna het gehele album opnieuw op tijdens een 10 daagse opnamesessie in Grohls thuisstudio in Alexandria. Het album One by one werd in oktober 2002 uitgebracht.

Na een tour van anderhalf jaar na het vierde album wilde Grohl niet meteen weer bezig met het volgende Foo Fighters album. Oorspronkelijk wilde Grohl zelf akoestische nummers schrijven maar uiteindelijk was de hele band erbij betrokken. Voor het opnemen van het vijfde album bouwde de band een opnamestudio in Los Angeles genaamd Studio 606 West. Het werd een dubbelalbum met op de ene schijf alleen maar rock nummers en op de andere schijf alleen akoestische nummers. Het album In your honor werd in juni 2005 uitgebracht.

In september en oktober 2005 toerde de band met Weezer onder de naam 'Foozer tour'. Beide bands waren headliners van de tour. Op 17 juni 2006 speelde de band hun grootste niet-festival headliner concert tot nu toe in Hyde Park, Londen, er waren 85.000 concertgangers. In de zomer van 2006 werd er een korte akoestische tour gedaan waarbij Pat Smear als extra gitarist meeging. Verder gingen er nog meer muzikanten mee waaronder een violiste en een pianist.

In november 2006 bracht Foo Fighters hun eerste live-cd uit, genaamd Skin and bones. Op het album staan 15 tijdens de akoestische tour in Los Angeles opgenomen nummers.

Op 25 september 2007 kwam het zesde studioalbum van Foo Fighters uit met de singles The pretender, Long road to ruin en Cheer up, boys (your make up is running). Geproduceerd door producer Gil Norton die ook The colour and the shape produceerde. Op 12 september lekte het album al uit op internet. Tijdens de MTV European Music Awards bevestigde Pat Smear zijn definitieve terugkeer bij de band. In juni 2008 stonden ze in Wembley Stadium met als gasten Jimmy Page en John Paul Jones (musicus) van Led Zeppelin. Tijdens het toeren voor Echoes, silence, patience & grace zat de band niet stil en schreven ze nieuwe nummers. Nadat de tour was afgelopen in september 2008 namen ze 13 nieuwe nummers op in Studio 606. Uiteindelijk werden drie nummer hiervan uitgebracht, Wheels en Word forward op Greatest hits en Rope uiteindelijk op het zevende studioalbum Wasting light.

Op 3 november 2009 brachten ze het verzamelalbum Greatest hits uit. Dit album bevatte de twee eerder genoemde nieuwe nummers. Ter promotie traden ze op in Studio 606, dit werd live online uitgezonden.

In augustus 2010 begon de band met het opnemen van het zevende studioalbum met de naam Wasting light. De producer was Butch Vig die al eerder de twee nieuwe nummer voor het Greatest hits album produceerde. Het album werd opgenomen in Grohls garage met alleen analoge apparatuur. Op 15 februari 2011 werd het album aangekondigd en in Nederland was de releasedatum 8 april. In de rest van de wereld was dit 12 april. De eerste single genaamd Rope verscheen op 1 maart.

Op 16 april tijdens Record Store Day werd er een coveralbum uitgebracht genaamd Medium rare. Op twee nieuwe covers na waren de nummers op dit album al eerder uitgebracht. Naast het album kwam er ook een rockumentary over de geschiedenis van de band uit genaamd Foo Fighters: Back & forth. Back & forth is tevens de titel van een van de nummers op Wasting light.

Foo Fighters in juli 2015; Dave Grohl speelde en zong met een gebroken been.

Nadat Foo Fighters aanvankelijk een pauze zouden nemen na de tour van het zevende album, kwam Grohl daar in januari 2013 van terug. Hij vertelde dat de band bezig was met muziek voor het achtste album. In augustus 2013 onthulde Grohl dat alle nummers geschreven waren. Op 11 augustus 2014 werd bekend dat het album Sonic highways zou heten. Het werd op 10 november uitgebracht.

Het album is opgenomen op acht verschillende locaties in acht verschillende steden in de Verenigde Staten. Het is net als het vorige album geproduceerd door Butch Vig. In de periode van oktober tot en met december 2014 wordt op Home Box Office in de VS de achtdelige documentaireserie Foo Fighters: Sonic highways uitgezonden, gemaakt door Dave Grohl. De serie gaat in op de Amerikaanse muziekgeschiedenis en de studio's waar het album is opgenomen.

Tijdens een optreden in Göteborg, Zweden op 12 juni 2015 viel Grohl van het podium en brak daarbij zijn been. Na een medische behandeling speelde hij de rest van de show zittend op een stoel. De weken daarna werden meerdere shows afgelast, waaronder het optreden van een dag later op Pinkpop 2015 als afsluiter op zondag. Na de aanslagen in Parijs van 13 november 2015 werden vier shows in Italië, Frankrijk en Spanje afgelast.

Op 23 november 2015 werd onverwacht de ep Saint Cecilia uitgebracht. Tegelijkertijd liet Grohl weten dat de band een pauze in zou lassen voor onbepaalde tijd.

Vanaf november 2016 werden tourdata voor 2017 bekendgemaakt. Op 24 februari 2017 traden ze voor het eerst sinds de aankondiging van de pauze weer officieel op. Het was een concert in een plaats vlak bij het terrein van het Glastonbury Festival met de bekendmaking voor het eerst sinds 1998 weer op dat festival op te treden in de zomer van 2017.[1] Tijdens het concert werden ook stukjes van een aantal nieuwe nummers gespeeld. Op 1 juni werd een nieuwe single Run uitgebracht en tijdens concerten in de opvolgende weken werden nog een aantal nieuwe nummers gespeeld.[2]

Op 20 juni 2017 werd bekendgemaakt dat het negende album, met de naam Concrete and gold, op 15 september zou worden uitgebracht. Het album is geproduceerd door Greg Kurstin.[3]

De band trad verschillende keren op in Nederland waaronder vijf keer op Lowlands. In de beginjaren stonden ze drie maal in Paradiso Amsterdam. Op 22 november 1999 speelden ze in de Wisseloordstudio's voor een tv-opname van 2 Meter Sessies. Twee dagen voordat ze op Pinkpop 2015 zouden optreden, brak Grohl zijn been en werd het Pinkpopoptreden afgezegd.[4]

In 2011 zou Foo Fighters op Pukkelpop spelen maar dit werd afgelast door dodelijk noodweer. Op 30 januari 2006 speelden ze voor opnames in een studio vlak bij Brussel. In 2015 werd een optreden op Rock Werchter afgezegd omdat Grohl een kleine twee weken eerder van het podium was gevallen en zijn been had gebroken.

Hieronder volgt een overzicht van de albumtop in de VS, het VK, Duitsland, Nederland (aanvankelijk Veronica, later de Album Top 100) en België (Ultratop). Het maximumaantal albums van de laatste twee ligt op respectievelijk 100 en 200, maar was niet gelijk gedurende de jaren.