Creedence Clearwater Revival

De geschiedenis van Creedence Clearwater Revival (voor het gemak vaak afgekort tot CCR) begint eind jaren ’50, wanneer de broers Fogerty de formatie Tommy Fogerty and the Blue Velvets oprichten. Ze treden voornamelijk op in de San Francisco Bay Area en vergaren zo enige regionale bekendheid. In 1964 krijgt de groep een contract bij platenlabel Fantasy Records, op voorwaarde dat zij haar naam wijzigt in The Golliwogs. Er worden enkele singles opgenomen, maar die hebben weinig impact. In 1967 wordt nogmaals besloten tot een naamswijziging en gaat de groep voortaan door het leven als Creedence Clearwater Revival. Deze 3 elementen komen respectievelijk van Credence Newball, een vriend van Tom Fogerty, (de extra e is toegevoegd om het woord 'creed' (=credo of motto) te creëren) Clearwater komt van een tv-reclame voor Olympia beer dat de smaak van helder water ('clear water') zou hebben, Revival staat voor de nieuwe opleving van de groep, de trouw die men elkaar zweert.

Rond deze tijd is het muzikale klimaat aan het veranderen en hier zal de herdoopte groep snel van gaan profiteren. Ze nemen hun titelloze debuutplaat op en brengen twee singles op hetzelfde moment uit. Het zijn covers van nummers uit de jaren '50: "I Put a Spell on You" en "Suzie Q". Beide nummers halen de Amerikaanse hitparade. Begin 1969 verschijnt het tweede album Bayou Country en met de bijbehorende single "Proud Mary" breekt de band definitief door. Creedence groeit binnen de kortste keren uit tot een van de succesvolste bands ter wereld en produceert hits aan de lopende band: "Bad Moon Rising", "Commotion", "Down on the Corner", "Who'll Stop the Rain", "Up Around the Bend" en "Long As I Can See the Light" zijn slechts een paar van de vele hits die CCR in een korte periode, ook in Nederland, scoort. Ook de albums Green River, Willy and the Poor Boys en Cosmo's Factory zijn succesvol.

John Fogerty ontpopt zich tot een hitschrijver van formaat. Hij is als zanger en tekstschrijver ook de allesbepalende figuur van CCR en dat zal uiteindelijk tot de nodige spanningen binnen de groep leiden. Na het zesde album Pendulum verlaat de experimenteel ingestelde Tom Fogerty de groep. Vervolgens eisen bassist Cook en drummer Clifford meer inspraak in het werk en de muzikale koers van de groep. Dit gaat welgeteld één album (Mardi Gras) lang goed, waarna de groep in 1972 definitief uit elkaar valt. In Nederland worden enkele oudere songs opnieuw uitgebracht om nog een laatste graantje van het succes mee te pikken. Zo belanden de nummers "I Heard It Through the Grapevine", "Born on the Bayou" en met name het uit 1968 stammende "I Put a Spell on You" nog hoog in de Nederlandse Top 40.

De leden starten alle vier een solocarrière, maar alleen die van John Fogerty is geslaagd te noemen. Zo schrijft hij in de jaren na CCR onder andere "Rockin' All Over the World", een nummer waarmee Status Quo later succesvol aan de haal gaat. Zijn eerste soloalbums worden redelijk ontvangen, zij het slechts door de critici. Commercieel gezien floppen ze genadeloos en Fogerty trekt zich langere tijd terug. Pas in 1985 en 1986 verschijnen er weer twee albums, waarvan het comeback album Centerfield het meest succesvol is. Van dit album komt de hitsingle "The Old Man Down the Road". De single is in Nederland redelijk succesvol, maar bereikt hier niet de nummer 1 positie zoals in Amerika. Het album bereikt de 7e plaats van de Album top 100 en is daarmee zijn meest succesvolle solo-album. Het volgende album Eye of the Zombie wordt slecht ontvangen waarna hij opnieuw een aantal jaren uit de schijnwerpers verdwijnt.

Hij worstelt die periode ook behoorlijk met het feit dat de rechten van zijn Creedence-songs in handen zijn van zijn vroegere platenmaatschappij. Er gaan verschillende rechtszaken overheen en het maakt Fogerty er niet gelukkiger op. Inmiddels zijn Fogerty en Fantasy Records weer verzoend met elkaar, wat Fogerty weer de gelegenheid geeft zijn oude repertoire op te pakken. De reden is dat Fantasy is verkocht en het nieuwe management de zaak met Fogerty schikt. In 2006 wordt onder het label van Fantasy een verzamelalbum uitgebracht van CCR-songs en songs van Fogerty zelf, genoemd The Long Road Home.

Een reünie zit er echter niet meer in; Tom Fogerty overleed al in 1990 aan de gevolgen van aids en wat Cook en Clifford betreft is het te laat. Ze zijn namelijk niet vergeten dat Fogerty hen in 1997 voor de rechter sleepte vanwege hun CCR-tribute-band Creedence Clearwater Revisited waarmee ze sinds midden jaren 90 het Gouwe-Ouwen-Circuit afstruinen. Cook en Clifford wonnen deze rechtszaak twee jaar later in hoger beroep.

• Suzie Q (1968)
• Fortunate Son (1969)
• Lookin' Out My Back Door (1970)