Costa Ricaans voetbalelftal

Costa Rica nam in 1957 voor het eerst deel aan de kwalificatiewedstrijden. De eerste pouleronde, met Curaçao en Guatemala kwamen ze nog door, alle wedstrijden werden gewonnen. Uiteindelijk werden ze verslagen door Mexico. Voor de WK-eindronden van 1990, 2002, 2006 en 2014 wist het land zich wel te kwalificeren.

Bij de WK-eindronde van 1990 in Italië deed debutant Costa Rica meteen van zich spreken en dat was met name de verdienste van doelman Luis Gabelo Conejo. Hij ging naar Italië als speler van Club Sport Cartaginés, een bescheiden subtopper in de Costa Ricaanse competitie. Zijn vaderland was ingedeeld in een poule met Brazilië, Zweden en Schotland en leek op voorhand kansloos te zijn.

Dankzij reddingen van Conejo en een treffer Juan Cayasso kende Costa Rica echter een sensationeel debuut. Schotland werd in de eerste wedstrijd met 1-0 verslagen in Genua. Ook de anders zo productieve Brazilianen zagen tot hun frustratie voortdurend Conejo in de weg liggen. Pas in de 82ste minuut vond Müller een gaatje, waardoor de Seleçao uiteindelijk aan het langste eind trok.

Costa Rica, dat onder leiding stond van de Joegoslavische bondscoach Bora Milutinović, haalde bij het WK-debuut meteen de achtste finales, een prestatie die in twee daaropvolgende deelnames niet werd geëvenaard. De derde groepswedstrijd tegen Zweden werd met 2-1 gewonnen, waardoor Costa Rica in Bari mocht aantreden tegen Tsjechoslowakije. Voorafgaand aan die wedstrijd raakte Conejo geblesseerd. Met Hermidio Barrantes als zijn vervanger was Costa Rica kansloos: Los Ticos werden afgedroogd met 4-1, onder meer door drie treffers van aanvaller Tomáš Skuhravý.

Hoewel hij maar drie wedstrijden in actie kwam, werd Conejo samen met de Argentijnse penaltykiller Sergio Goycochea uitgeroepen tot doelman van het toernooi. Hij vervolgde zijn loopbaan bij de Spaanse club Albacete Balompié.

Twaalf jaar later, bij het WK 2002 in Japan en Zuid-Korea, won Costa Rica van China (2-0), speelde de ploeg gelijk tegen Turkije (1-1) en werd verloren van Brazilië (2-5). Door deze nederlaag ging Turkije verder op doelsaldo, om vervolgens door te stoten naar de halve finale. De voortijdig gestrande selectie stond destijds onder leiding van Alexandre Guimarães.

Bij de WK-eindronde van 2014 in Brazilië groeide Costa Rica uit tot een van de verrassingen van het toernooi. De ploeg onder leiding van de Colombiaanse bondscoach Jorge Luis Pinto eindigde als eerste in de groep met de oud-wereldkampioenen Uruguay, Italië en Engeland en schakelde vervolgens Griekenland uit. "We hebben onderweg van alles meegemaakt. De beroemde 'sneeuwwedstrijd' in de kwalificatie in Denver tegen de Verenigde Staten, de landen die we hebben verslagen op het WK; het is bijzonder om daaraan terug te denken", zei Pinto, bijgenaamd Explosivo, in de aanloop naar de kwartfinalewedstrijd tegen Nederland[1].

In de kwartfinale verloor Costa Rica uiteindelijk van Nederland, al gebeurde dat pas na strafschoppen: 4-3. Na 120 minuten was de stand gelijk (0-0) in Salvador, ondanks een groot aantal kansen voor Oranje. Zo schoot Wesley Sneijder op de paal en de lat. Bondscoach Louis van Gaal bracht doelman Tim Krul in de laatste minuut van de verlenging als vervanger in het veld voor Jasper Cillessen. Waar Nederland alle penalty's raak schoot, redde Krul op de inzetten van Bryan Ruiz en Michael Umaña.

Op 7 oktober 2017 plaatste Costa Rica zich voor de vijfde keer voor een WK-eindronde. De ploeg speelde die dag in eigen huis met 1-1 gelijk tegen Honduras. Een kopbal van Kendall Watson diep in blessuretijd betekende dat de selectie van bondscoach Óscar Ramírez zich kon opmaken voor deelname aan het WK voetbal 2018 in Rusland. Bij dat toernooi werd de ploeg uit Midden-Amerika ingedeeld in groep E, samen met Brazilië, Zwitserland en Servië.

In Rusland wist de ploeg geen potten te breken. Costa Rica begon het toernooi op zaterdag 17 juni met een 1-0 nederlaag tegen Servië, dat de winst in de Cosmos Arena in Samara veiligstelde door een rake vrije trap van de voet van Aleksandar Kolarov in de 56ste minuut. Vijf dagen later volgde een 2-0 nederlaag tegen Brazilië, een van de titelkandidaten, dat overigens pas in de blessuretijd afstand nam van de Midden-Amerikanen. De treffers kwamen op naam van Philippe Coutinho (91ste minuut) en sterspeler Neymar (95ste minuut). In de derde en afsluitende groepswedstrijd werd met 2-2 gelijkgespeeld tegen Zwitserland, waardoor uitschakeling een feit was. Kendall Waston scoorde voor Costa Rica, gevolgd door een eigen doelpunt van de Zwitserse doelman Yann Sommer in de blessuretijd.

Bondscoach Óscar Ramírez kreeg na de uitschakeling veel kritiek in zijn thuisland en werd zelfs bedreigd door fans. Hij kreeg na de voortijdige eliminatie in de groepsfase geen nieuw contract aangeboden van de voetbalbond.[2]

Wereldkampioenschap voetbal overzicht Jaar Ronde Wed. W G V DV DT Kwal 1958 Niet gekwalificeerd 1962 Niet gekwalificeerd 1966 Niet gekwalificeerd 1970 Niet gekwalificeerd 1974 Niet gekwalificeerd 1978 Niet gekwalificeerd 1982 Niet gekwalificeerd 1986 Niet gekwalificeerd 1990 Achtste finale 4 2 0 2 4 6 (kwal.) 1994 Niet gekwalificeerd 1998 Niet gekwalificeerd 2002 Groepsfase 3 1 1 1 5 6 (kwal.) 2006 Groepsfase 3 0 0 3 3 9 (kwal.) 2010 Niet gekwalificeerd 2014 Kwartfinale 5 2 3 0 5 2 (kwal.) 2018 Groepsfase 3 0 1 2 2 5 (kwal.) 2022 Toernooi nog niet begonnen Totaal 5/21 18 5 5 8 19 28

WK 2006 (tegen Duitsland) WK 2014 (tegen Uruguay)

Costa Rica deed vanaf 1941 mee aan het CCCF-kampioenschap en won toernooi vaak. Van de negen deelnames werden er zeven gewonnen. Het toernooi ging in 1963 over op het CONCACAF-kampioenschap. Ook dat toernooi werd een aantal keer gewonnen en wel in 1963, 1969 en 1989. In 1991 ging dit toernooi op in de CONCACAF Gold Cup. In die periode ging Costa Rica ook meedoen aan de UNCAF Nations Cup. Een toernooi voor voetballanden uit Centraal-Amerika. Dit toernooi geld tevens als kwealificatietoernooi voor de Gold Cup.

CONCACAF-kampioenschap overzicht Jaar Ronde Wed. W G V DV DT Kwal 1963 Winnaar 6 5 1 0 14 2 1965 Derde 5 2 2 1 11 4 1967 Geen deelname 1969 Winnaar 5 4 1 0 13 2 1971 Derde 5 2 1 2 6 5 1973 Niet gekwalificeerd 1977 Niet gekwalificeerd 1981 Niet gekwalificeerd 1985 Derde 4 0 3 1 4 6 1989 Winnaar 8 5 1 2 10 6 CONCACAF Gold Cup overzicht Jaar Ronde Wed. W G V DV DT Kwal 1991 Vierde 5 1 0 4 5 9 1993 Derde 5 1 3 1 6 5 (Kwal.) 1996 Niet gekwalificeerd 1998 Groepsfase 2 1 0 1 8 4 (Kwal.) 2000 Kwartfinale 3 0 2 1 5 6 (Kwal.) 2002 Tweede 5 2 0 3 9 7 (Kwal.) 2003 Vierde 5 2 0 3 9 7 (Kwal.) 2005 Kwartfinale 4 2 1 1 6 4 (Kwal.) 2007 Kwartfinale 4 1 1 2 3 4 (Kwal.) 2009 Halve finale 5 2 2 1 10 6 (Kwal.) 2011 Kwartfinale 4 1 2 1 8 6 (Kwal.) 2013 Kwartfinale 4 2 0 2 4 2 (Kwal.) 2015 Kwartfinale 4 0 3 1 3 4 (Kwal.) 2017 Halve finale 5 3 1 1 6 3 (Kwal.) 2019 Kwartfinale 4 2 1 1 8 4 (Kwal.)

UNCAF Nations Cup overzicht Jaar Ronde Wed. W G V DV DT 1991 Winnaar 3 3 0 0 10 1 1993 Tweede 3 2 0 1 3 2 1995 Vierde 4 1 1 2 5 6 1997 Winnaar 5 3 2 0 12 3 1999 Winnaar 5 3 0 2 13 3 2001 Tweede 5 2 2 1 8 5 2003 Winnaar 5 4 1 0 5 1 2005 Winnaar 4 3 1 0 8 2 2007 Winnaar 4 2 1 1 5 2 2009 Tweede 4 3 1 0 9 1 Copa Centroamericana overzicht Jaar Ronde Wed. W G V DV DT 2011 Tweede 4 1 2 1 6 5 2013 Winnaar 5 4 1 0 6 1 2014 Winnaar 3 2 1 0 7 3 2017 Vierde 5 1 3 1 4 2

CCCF kampioenschap overzicht Jaar Ronde Wed. W G V DV DT 1941 Winnaar 4 4 0 0 23 5 1943 Derde 6 3 0 3 20 15 1946 Winnaar 5 4 0 1 24 6 1948 Winnaar 8 5 1 2 25 11 1951 Tweede 4 2 1 1 13 5 1953 Winnaar 6 6 0 0 19 2 1955 Winnaar 6 6 0 0 19 4 1957 Geen deelname 1960 Winnaar 5 3 2 0 14 4 1961 Winnaar 7 7 0 0 32 4

Fans

De Copa América is eigenlijk een Zuid-Amerikaans voetbaltoernooi maar er worden regelmatig ook landen van buiten dat werelddeel uitgenodigd. Costa Rica werd tot dusver vijf keer uitgenodigd en bereikte twee keer de kwartfinale.

Zuid-Amerikaans kampioenschap overzicht
Jaar	Ronde	Wed.	W	G	V	DV	DT
1997	Groepsfase	3	0	1	2	2	10
2001	Kwartfinale	4	2	1	1	7	3
2004	Kwartfinale	4	1	0	3	3	8
2011	Groepsfase	3	1	0	2	2	4
2016	Groepsfase	3	1	1	1	3	6