zink

Nederlands
Periodiek systeem der elementen (nld)
H He
Li Be B C N O F Ne
Na Mg Al Si P S Cl Ar
K Ca Sc Ti V Cr Mn Fe Co Ni Cu Zn Ga Ge As Se Br Kr
Rb Sr Y Zr Nb Mo Tc Ru Rh Pd Ag Cd In Sn Sb Te I Xe
Cs Ba * Hf Ta W Re Os Ir Pt Au Hg Tl Pb Bi Po At Rn
Fr Ra ** Rf Db Sg Bh Hs Mt Ds Rg Cn Nh Fl Mc Lv Ts Og
↓
* La Ce Pr Nd Pm Sm Eu Gd Tb Dy Ho Er Tm Yb Lu
** Ac Th Pa U Np Pu Am Cm Bk Cf Es Fm Md No Lr
Uitspraak
Woordafbreking
  • zink
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘chemisch element’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1736 [1]
  • [A] In de Westerse Wereld wordt de ontdekking van zink veelal toegeschreven aan de Duitser Andreas Marggraf in het jaar 1746. Hij gaf het metaal de huidige naam 'zink'.
  • [B] Van “sinke” (1351-1400)
enkelvoud meervoud
naamwoord zink -
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

[A] zink o

  1. (scheikunde), (element) een scheikundig element met symbool Zn en atoomnummer 30. Het is een blauw/wit overgangsmetaal
Hyponiemen
  • ruwzink
Afgeleide begrippen
   
  • zinkchloride
  • zinkdruk
  • zinkerts
  • zinkfabriek
Vertalingen
    1. , een scheikundig element met symbool Zn en atoomnummer 30. Het is een blauw/wit overgangsmetaal   
enkelvoud meervoud
naamwoord zink zinken
verkleinwoord zinkje zinkjes

Zelfstandig naamwoord

[B] zink v/m

  1. (muziekinstrument) een meestal krom uitgevoerd koperblaasinstrument met vingergaten zoals bij een blokfluit
  2. (muziekinstrument) een orgelregister
Synoniemen
  • cornetto
Hyperoniemen
Verwante begrippen
Vertalingen
    1. zink (muziekinstrument)   

Werkwoord
vervoeging van
zinken

zink

  1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van zinken
    • Ik zink. 
  2. gebiedende wijs van zinken
    • Zink! 
  3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van zinken
    • Zink je? 

Gangbaarheid
  • Het woord zink staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "zink" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3

Limburgs
Periodiek systeem der elementen (lim)
H He
Li Be B C N O F Ne
Na Mg Al Si P S Cl Ar
K Ca Sc Ti V Cr Mn Fe Co Ni Cu Zn Ga Ge As Se Br Kr
Rb Sr Y Zr Nb Mo Tc Ru Rh Pd Ag Cd In Sn Sb Te I Xe
Cs Ba * Hf Ta W Re Os Ir Pt Au Hg Tl Pb Bi Po At Rn
Fr Ra ** Rf Db Sg Bh Hs Mt Ds Rg Cn
↓
* La Ce Pr Nd Pm Sm Eu Gd Tb Dy Ho Er Tm Yb Lu
** Ac Th Pa U Np Pu Am Cm Bk Cf Es Fm Md No Lr
Uitspraak
  • IPA: /ˈzɪŋk/ (Etsbergs)

Zelfstandig naamwoord

zink o

  1. (scheikunde), (element) zink.
  2. atoomdeeltje van zink.
Verbuiging
enkelvoud meervoud
geheel gemuteerd verkleind gemuteerd verkleind geheel gemuteerd verkleind gemuteerd verkleind
nominatief zink-zinkske-zinker-zinkskes-
genitief zinks-zinkskes-zinker-zinkskes-
locatief zinkes-zinkeske-zinkese-zinkeskes-
datief zinke-zinkske-zinker-zinkskes-
accusatief zink-zinkske-zinker-zinkskes-
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.