titaan

Nederlands
Periodiek systeem der elementen (nld)
H He
Li Be B C N O F Ne
Na Mg Al Si P S Cl Ar
K Ca Sc Ti V Cr Mn Fe Co Ni Cu Zn Ga Ge As Se Br Kr
Rb Sr Y Zr Nb Mo Tc Ru Rh Pd Ag Cd In Sn Sb Te I Xe
Cs Ba * Hf Ta W Re Os Ir Pt Au Hg Tl Pb Bi Po At Rn
Fr Ra ** Rf Db Sg Bh Hs Mt Ds Rg Cn Nh Fl Mc Lv Ts Og
↓
* La Ce Pr Nd Pm Sm Eu Gd Tb Dy Ho Er Tm Yb Lu
** Ac Th Pa U Np Pu Am Cm Bk Cf Es Fm Md No Lr
Uitspraak
Woordafbreking
  • ti·taan
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘chemisch element’ voor het eerst aangetroffen in 1835 [1]
  • vernoemd naar de titanen uit de Griekse mythologie. [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord titaan titanen
verkleinwoord titaantje titaantjes

Zelfstandig naamwoord

titaan o

  1. (scheikunde), (element) scheikundig element met symbool Ti en atoomnummer 22. Het is een grijs overgangsmetaal
  2. (mythologie) een reusachtig, geweldig krachtig persoon
Synoniemen
Afgeleide begrippen
Vertalingen
    1.   

Gangbaarheid
  • Het woord titaan staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
98 %van de Nederlanders;
98 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "titaan" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. titaan op website: Etymologiebank.nl
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.