rogge

Nederlands

Secale cereale

Leenwoord uit het Oudslavisch, in de betekenis van ‘graansoort’ voor het eerst aangetroffen in 1240 [1]
(erfwoord) Naast verouderd roge en dialectisch reugel; afkomstig van Middelnederlands rogghe, ontwikkeld uit Oergermaans *ruggan- (vgl. Fries rogge, Duits Roggen), een aanpassing aan *rugiz, waaruit Engels rye en IJslands rúgur. Identiek met Litouws rugỹs ‘roggekorrel’, rugiaĩ (mv.) ‘rogge’, Russisch rožʹ.[2]

rogge m

(graan) (voeding) (enige) graansoort van het geslacht Secale , te weten Secale cereale die vooral geteeld wordt om er roggebrood en ontbijtkoek van te maken. In Ierland en de Verenigde Staten ook voor de productie van whisky
het zaad van rogge, roggekorrels

roggebloem, roggeboterham, roggebrand, roggebrood, roggegras, roggekevertje, roggemeel, roggemik, roggestaart, roggeteunis

1.

Het woord rogge staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'rogge' herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
97 %	van de Vlamingen.

rogge

rogge

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	rogge	-
verkleinwoord	roggetje	roggetjes