ruis

Nederlands

Uitspraak

Geluid: ruis (hulp, bestand)

Woordafbreking

ruis

Woordherkomst en -opbouw

[1]

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	ruis	ruizen
verkleinwoord	ruisje	ruisjes

Zelfstandig naamwoord

ruis m

een structuurloos en voortdurend geluid dat een continuüm van toonhoogten bevat

- De zender is uitgevallen en nu hoor je alleen maar ruis.
(vissen) Scardinius erythrophthalmus ruisvoorn, rietvoorn

Hyponiemen

hagelruis, hartruis, oogruis

Afgeleide begrippen

ruisen, ruisfilter, ruisgeel, ruishoorn, ruiskast, ruisniveau, ruisvoorn, signaal-ruisafstand, signaal-ruisverhouding

Vertalingen

1. een structuurloos en voortdurend geluid dat een continuüm van toonhoogten bevat

Duits: Rauschen ^(de) o, Störgeräusch ^(de) o

Engels: noise ^(en)
Frans: bruit ^(fr) m

Werkwoord

vervoeging van
ruisen

ruis

eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van ruisen
- Ik ruis.
gebiedende wijs van ruisen
- Ruis!
(bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van ruisen
- Ruis je?

Gangbaarheid

Het woord ruis staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'ruis' herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

ruis op website: Etymologiebank.nl

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.