rennen

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • ren·nen
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘hard lopen’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1240 [1]
stamtijd
onbepaalde
wijs		 verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
rennen
rende
gerend
zwak -d volledig

Werkwoord

rennen

  1. inergatief (ongericht) zeer snel lopen
    • Je hoeft niet te rennen, we hebben alle tijd. 
  2. ergatief (gericht) zeer snel lopen
    • Ik ben naar huis gerend. 

Zelfstandig naamwoord

[A] rennen mv

  1. meervoud van het zelfstandig naamwoord ren

[B] rennen m

  1. (sport) (meestal in meevoud) een snelheidsproef op de weg of in het terrein
    • Een snelheidsproef in de lucht of het water noemt men nooit een rennen of rennennen. 
Synoniemen
Verwante begrippen
Hyponiemen
   
  • afrennen
  • doorrennen
  • heenrennen
  • ontrennen
  • oprennen
  • overrennen
Afgeleide begrippen
   
  • rengalop
  • renkoekoek
  • renloop
Vertalingen
    [A] 1. zeer snel lopen   
    [B] 1. een snelheidsproef op de weg of in het terrein   

Gangbaarheid
  • Het woord rennen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "rennen" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.