paal

• Geluid:  paal    (hulp, bestand)

• paal

• In de betekenis van ‘mannelijk lid in erectie’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1967 [1]
• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘stuk hout’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1285 [1]

paal m

1. een langwerpig stuk materiaal dat in de grond staat

1. • Dat gebouw is volledig op palen gebouwd. 

2. (informeel) een stijve penis

1. • Uit onderzoek is gebleken dat de meeste mannen tevreden zijn met de grootte van hun paal. 

2. een doelpaal

1. • Hij schoot de bal tegen de paal aan, tot teleurstelling van het publiek. 

2. (heraldiek) een loodrechte band midden over een wapenschild

1. • Dat wapenschild is opgebouwd uit verschillende kleuren en een paal. 

Voor paal staan.

• Zich belachelijk maken.

Als puntje bij paaltje komt.

• Als het erop aankomt.

•  Albert twijfelde daar een beetje aan, maar Cécile leek als puntje bij paaltje kwam wel wat op mevrouw Maillard, ze had vrij vaststaande ideeën. [2] 

paal

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van palen
   

   • Ik paal. 

2. gebiedende wijs van palen
   

   • Paal! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van palen
   

   • Paal je? 

• Het woord paal staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'paal' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.