maar

Niet te verwarren met: Maar

Nederlands
Uitspraak
  • Geluid:  maar    (hulp, bestand)
  • IPA: / mar /
  • IPA: /maːr/
Woordafbreking
  • maar
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het ?, in de betekenis van ‘gracht’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 794 [1]
  • afkomstig van:
Middelnederlands: maer, māre, mar, mer < nemaer, nemāre < newāre, ne ware; "ware het niet"; de -w- is door assimilatie overgegaan in een -m-.[2]
  • Verwant in Germaans:
Angelsaksisch: nǣre, Duits: nur, (Oudhoogduits: niwāri), Fries: mar (Oudfries: mar, mer, newēre)

Voegwoord

(nevenschikkend)
maar

  1. tegenwerping, introduceert een zin(sdeel) dat het voorgaande zin(sdeel) tegenspreekt of er mee contrasteert
    • Het is zonnig vandaag, maar de wind maakt het kil. 
Synoniemen
Hyponiemen
Uitdrukkingen en gezegden
   
  • Arbeid adelt, maar de adel arbeidt niet
  • De mens wikt, maar God beschikt.
de mensen maken allerlei plannen, maar het is niet aan hen of dat ook gebeurt
  • De splinter in andermans oog wel zien, maar niet de balk in het eigen
over kleine fouten van een ander vallen, terwijl de eigen grote fouten niet worden gezien
  • Doe wel naar mijn woorden, maar ziet niet naar mijn daden.
ik geef raad waar je je het beste aan kan houden, maar ik doe het zelf niet
  • Een goed verstaander heeft maar een half woord nodig.
  • Een vos verliest wel zijn haren maar niet zijn streken.
als iemand van uiterlijk is veranderd, maar niet van karakter; ook wanneer een mens ouder wordt, heeft die nog steeds dezelfde karaktertrekken
  • Geen woorden, maar daden.
  • Gewogen maar te licht bevonden.
gekeurd en afgekeurd worden
  • Het maar een weet zijn of Het is maar een weet
als het eenmaal bekend is, is het niet moeilijk meer
  • Hij heeft de klok wel horen luiden maar weet niet waar de klepel hangt
hij heeft iets gehoord, trekt conclusies, maar kent niet het totaalplaatje
  • Laten we het daar maar op houden.
  • Lekker is maar één vinger lang.
leuke dingen duren meestal maar erg kort
  • Maak je maar boos, dan heb je twee keer werk, één keer om boos te worden, en één om niet meer boos te zijn.
woede kost veel energie en lost niets op
  • Niet om de knikkers, maar om het spel.
het gaat niet om het winnen, maar om het spel
  • Veel geschreeuw maar weinig wol.
veel woorden hebben maar in de praktijk komt daar weinig van terecht
  • Weet wat je zegt, maar zeg niet alles wat je weet.
wees voorzichtig met woorden en je informatie
  • Wie niet horen wil, moet maar voelen.
wie niet luistert naar wijze raad, of wie ongehoorzaam is, zal de gevolgen wel aan den lijve ondervinden
  • ook maar
zelfs niet dat weinige
Hij verliet het land zonder ook maar een keer terug te komen. (Hij kwam dus nul keer terug)
Vertalingen
    1. tegenwerping, introduceert een zin(sdeel) dat het voorgaande zin(sdeel) tegenspreekt of er mee contrasteert   
enkelvoud meervoud
naamwoord maar maren
verkleinwoord maartje maartjes

Zelfstandig naamwoord

maar v/m

  1. bezwaar, tegenwerping
    • De maar van jouw voorstel is dat ik het moet betalen. 
    • Zij gaven na veel mitsen en maren toch toestemming. 
  2. (aardrijkskunde) mare (ketelvormige verzakking in niet-vulkanisch gesteente)

Bijwoord

maar

  1. slechts
    • Ik heb maar drie euro op zak. 
  2. bij gebrek aan beter, niet wetend wat anders te doen
    • Ik heb maar gezegd dat ik het opnieuw zou proberen. 

Gangbaarheid
  • Het woord maar staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
99 %van de Vlamingen.

Verwijzingen
  1. "maar" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. MAAR (DOCH), etymologiebank.nl


Nedersaksisch

Voegwoord

maar

  1. maar; tegenwerping, introduceert een zin(sdeel) dat het voorgaande zin(sdeel) tegenspreekt of er mee contrasteert


Manado-Maleis
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Nederlands.

Voegwoord

maar

  1. maar


Veluws

Voegwoord

maar

  1. maar; tegenwerping, introduceert een zin(sdeel) dat het voorgaande zin(sdeel) tegenspreekt of er mee contrasteert
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.