kosmonaut

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • kos·mo·naut
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Russisch, in de betekenis van ‘ruimtevaarder’ voor het eerst aangetroffen in 1961 [1]
  • uit het Grieks: kosmos (ruimte) en nautes (zeevaarder)
enkelvoud meervoud
naamwoord kosmonaut kosmonauten
verkleinwoord kosmonautje kosmonautjes

Zelfstandig naamwoord

kosmonaut m

  1. (beroep) Russische ruimtevaarder.
Verwante begrippen
Vertalingen
    1.   

Gangbaarheid
  • Het woord kosmonaut staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
93 %van de Nederlanders;
96 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "kosmonaut" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3


Tsjechisch

Zelfstandig naamwoord

kosmonaut m bezield

  1. (beroep) (ruimtevaart) kosmonaut; een ruimtevaarder
Verbuiging
enkelvoud meervoud
nominatief kosmonaut kosmonauti / kosmonauté
genitief kosmonauta kosmonautů
datief korte vorm kosmonautu kosmonautům
lange vorm kosmonautovi
accusatief kosmonauta kosmonauty
vocatief kosmonaute kosmonauti / kosmonauté
locatief korte vorm kosmonautu kosmonautech
lange vorm kosmonautovi
instrumentalis kosmonautem kosmonauty


Synoniemen
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.