Klasse van de wilgenvloedbossen en -struwelen

De klasse van de wilgenvloedbossen en -struwelen omvat plantengemeenschappen van periodiek overstroomde, laaggelegen gronden in de uiterwaarden van grote rivieren en in het zoetwatergetijdengebied. De bodem is in de regel weinig gestructureerd, voedselrijk, en min of meer kalkhoudend. In tegenstelling tot de klasse van de wilgenbroekstruwelen, is de grondwaterspiegel bij wilgenvloedbossen en -struwelen zeer variabel. Hevige overstromingen en kruiend ijs, erosie en sedimentatie zorgen voor dynamiek, brengen voedsel aan en beschadigen of ontwortelen regelmatig bomen; de vegetatie herstelt zich meestal vrij snel. Ook binnendijks komen deze gemeenschappen voor, maar zijn dan meestal beperkt tot struwelen.

Wilgenvloedbossen werden historisch aangeplant om als hakhout beheerd te worden; deze grienden werden langs de grote rivieren en onder andere in de Biesbosch algemeen aangetroffen. Verlaten grienden evolueren spontaan tot zachthoutooibossen.

Deze klasse wordt in de Lage Landen gekenmerkt door een matig open tot zeer dichte bosvegetatie met een soortenarme boom- en struiklaag, die in elkaar overgaan. Naast een aantal wilgensoorten komt ook de zwarte populier voor. Deze bomen verspreiden zich door zaden met vruchtpluis of vegetatief met afgebroken takken.

De ondergroei bestaat meestal uit een weelderige ruigte met soorten die ook in moerasruigten en rietlanden worden aangetroffen.

De moslaag is beperkt, het gewoon dikkopmos is de meest voorkomende mossoort.