ἀνά

Oudgrieks
Woordherkomst en -opbouw
  • Van het Proto-Indo-Europese *h₂en-. Verwant is onder meer het Nederlandse aan.

Voorzetsel

ἀνά + genitief

  1. ἀνὰ νηὸς βαίνειν; aan boord gaan

Voorzetsel

ἀνά + datief

  1. (plaats) op, bovenop; bovenaan

Voorzetsel

ἀνά + accusatief

  1. (plaats) langs ... omhoog, ... op
  2. (plaats) verspreid over, door ... heen, in
  3. (tijd) gedurende, in de loop van
  4. (tijd) per
  5. (verhoudingen) in verhouding met, overeenkomstig
Antoniemen
  • [1] κατά
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.