heen

• Geluid:  heen    (hulp, bestand)
• IPA: /ɦeːn/

• heen

• In de betekenis van ‘bijwoord van plaats: weg’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1287 [1]

heen [2]

1. bijwoordelijk deel van een scheidbaar werkwoord: weg [3]

1. • heengaan: Hij ging heen. 

2. prepositioneel deel van een voornaamwoordelijk bijwoord: in de richting van, naartoe

1. • erheen: Hij ging er snel heen. 

2. scheidbaar deel van sommige bijwoorden en voorzetsels, bijvoorbeeld overheen, achterheen

1. • Hij reed over de brug heen. 

2. ~ en weer: in een bepaalde richting en weer terug

1. • De schommel ging heen en weer en de kinderen genoten. 

• [4] heen-en-weer, heen-en-weertje
• heenreis, heenweg

_{Niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie als zelfstandig naamwoord}

heen

1. (plantkunde) Bolboschoenus maritimus een grasachtige soort binnen de familie van de Cypergrassen (Cyperaceae ) [4] [5]

• zeebies

• heenwortel

• Het woord heen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'heen' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• heen bij soortenbank.nl

• heen @ wilde-planten.nl