tie

• Geluid:  tie    (hulp, bestand)
• IPA: /ti/

• tie

• geassimileerde vorm van die (persoonlijk voornaamwoord) na een woord dat op een stemloze medeklinker anders dan -t eindigt[1]

tie m

1. (spreektaal) (informeel) een niet benadrukte vorm van hij, 3e persoon enkelvoud mannelijk

1. • •Is tie niet mooi, 'k heb nog net een kunnen krijgen. [2]

1. • •Als tie vloekt dan is tie rood
     Als tie sterft dan is tie dood
     Dan wordt ie in de grond gepoot [3]

• Alleen gangbaar na een persoonsvorm of inleidend woord van een bijzin.

• Om de uitspraak weer te geven wordt dit woord ook wel met het voorgaande woord aaneengeschreven of verbonden door een koppelteken waarbij in het laatste geval door -t- af te splitsen een relatie met ie wordt gelegd: "Istie niet mooi?", "Is-tie niet mooi?" of "Is-t-ie niet mooi?"

• die (na een persoonsvorm of inleidend woord bijzin eindigend op een stemhebbende klank)
• ie (na persoonsvorm of inleidend woord bijzin)

• Het woord tie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• Geluid:  tie (VS)    (hulp, bestand)

tie

1. das
2. verbinding

tie

1. binden, vastmaken

tie

1. die, nominatief mv van tas dat verwijst naar een mannelijk woord